பெண்ணுடல் அளித்த மூர்த்தன்னியம் என்னிடம் தன்னைத் தொலைத்த பொழுதுதொன்றில் தான் சிந்து என்னை சீண்டத் தொடங்கியிருந்தாள். உமையாளுடன் நீண்ட அந்த மூன்றாண்டுகளில் சிந்துவுடனான உறவுமுறை எனக்குப் புரிந்ததில்லை என்றாலும் அவளை தவறாக உணர்ந்ததில்லை. பொதுவாகவே நான் தொலைத்திருந்த இளம் பெண்களின் மீதான ஆர்வமும் சேர்த்து சிந்துவுடனான பொழுதுகளில் நான் இயல்பாகவே விருப்புவெறுப்பின்று விலகியிருந்திருக்கிறேன். எல்லாம் தொலைந்த நாளொன்றில் மத்தியான வேளையில் சிந்து, உமையாள் எனக்களித்த வாய்ச்சுகத்தைப் பார்த்திருந்தாள், உமையாளின் நேர்த்தியான உத்திகளில் மயங்கியிருந்த பொழுதும் அதை நான் கவனித்திருந்தேன். அங்கிருந்து சட்டென்று விலகிவிட்ட அவள் அதைத்தொடர்ந்த இரவொன்றின் தனித்த பொழுதில் என் அறைக்கு வந்திருந்தாள். இயல்பாகத் தொடங்கிய உரையாடலின் தொடர்ச்சி சிரமப்படுத்தியது என் உமையாளுடனான தொடர்பைப் பற்றிய அவளுடைய கேள்விகளுக்கான பதில்கள் அவளையும் என்னையும் சங்கடப்படுத்தியது.

அவள் என் மூலமாய் உமையாளை தனிப்பட அறிய முயன்றாள், அதுவரை அவளிடமிருந்த உமையாளுக்கான புனிதம் கொஞ்சம் கலைந்துதானிருந்தது  நான் அவளிடம் வாழ்க்கை அளிக்கும் ஆச்சர்யங்களை பேசத் தொடங்கினேன், உமையாளை அவள் அப்படிப் பார்த்திருக்க வேண்டாம் என்றே நானும் நினைத்தேன். நான் அவளுக்கு எதுவும் செய்து கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுதோ அல்லது இருவருமாய் கலவியில் இருக்கும் பொழுதோ அவள் எங்களைப் பார்த்திருக்கலாம் என்று கூட தோன்றியது, உமையாளின் நிர்வாணம் மண்டி போட்டு அமர்ந்திருந்த அவளது நிலை நான் கொத்தாய்ப் பிடித்திருந்த அவளது தலை முடி இப்படி எதுவுமே சிந்துவிடம் ஏற்கனவே கலைந்துவிட்டிருந்த பிம்பத்தை கொஞ்சம் தட்டி நிறுத்தக்கூட முயன்றிருக்காது. நான் அவள் வயதையும் கருத்தில் கொண்டு அன்றைய உமையாளுடைய நிலையை விளக்க நினைத்தேன். அவள் தந்தையைப் பற்றி தாயைப்பற்றி சூழ்நிலைகளைப்பற்றி புனிதத்தைப் பற்றி அப்படியொன்று இருக்கமுடியாததைப் பற்றி அவளுக்குப் புரியும் படி சொல்லத் தொடங்கினேன். கேள்விகள் கேள்விகள் கேள்விகள் அவளுடைய உடல் உடை மனம் அவள் சார்ந்தது அனைத்தும் கேள்விகளாகவே அன்றைக்குப் பட்டதெனக்கு. உமையாளைப்பற்றி அவள் தொலைத்திருந்த புனிதத்தை என்னிடமிருந்து அவள் கேட்டு வெளிப்பட்ட பதில்களால் மீண்டும் உருவாக்கிக் கொள்ள அவள் துடித்தது தெரிந்தது நான் மனமறிந்து அதற்கு உதவினேன். தெரிந்தோ தெரியாமலோ நான் சூழ்நிலை காரணமாய் எங்கள் உறவைக் கொஞ்சம் விளக்க வேண்டியதாயிற்று ‘அம்மா சந்தோஷமா இருக்காங்களா’ என்ற கேள்வியிலேயே அவள் சுற்றிச் சுற்றி நின்று கொண்டிருந்ததால். தொடர்ச்சியான என் பதிலொன்றில் அவள் மனம் உடைந்து அழத்துவங்கினாள் சமாதானத்திற்காய் நீண்ட என் அணைத்தல் அங்கிருந்து மெதுவாய்த் தொடங்கி தொடர்ச்சியாக வளர்ந்த பொழுதுகளில் சிந்துவிற்கு உமையாள் மேல் இரக்கம் எழத்தொடங்கியிருந்தது.

அந்த வயது அறிந்து கொண்ட விவரங்களால் இரவுகள் மிகவும் தொந்தரவாக தொடர்வதாகச் சொல்லி தன்னை என்னிடம் எடுத்துக்கொள்ளச் சொல்லி சீண்டத் தொடங்கியிருந்தாள். அந்த வயதில் அவளுக்கு கிடைக்கவே முடியாததான ஒரு பாதுகாப்பான உறவு என் மூலம் அவளுக்குக் கிடைக்கும் என்பது அவளை அப்படித் தூண்டியிருக்கவேண்டும் என்று நினைத்தேன். நான் சிந்துவுடன் பழகுவதை உமையாள் எவ்வாறு எடுத்துக்கொள்வாள் என்பது உண்மையிலேயே தெரியாமல் இருந்த நாட்கள் அவை. அவளிடம் நான் உபயோகமில்லாத காரணங்களைச் சொல்லி மறுக்கத் தொடங்கியிருந்தேன் முதலில் அவள் அம்மாதிரியான உரையாடல் ஒன்றிற்காக என்னிடம் வரத் தொடங்கியிருந்ததாக நான் நினைத்தேன். தொடர்ச்சியான உரையாடல்கள் வழி நான் சிந்து அவளை நோக்கி என்னை இழுக்கத் தொடங்கினாள்.

“எங்கம்மாவிற்கு உன்னை நிறைய பிடிக்குமோ” எப்படியும் இப்படி ஏதாவதொன்றில் தான் அவள் தொடங்குவாள். “நீதான் பார்த்தியே!” அவளிடம் நேராய் பதில் சொல்லி உரையாடலை முடித்துக்கொள்ள நான் விரும்பியிருக்கவில்லை. “நீயென்ன நினைக்கிற ஏன் எங்கம்மாவிற்கு உன்னை பிடிக்கும்” அவள் கண்களில் அவள் வயதின் வெறியிருக்கும் இதைப்போன்ற விஷயங்களைப் பேச ஒரு ஆள் கிடைப்பதும் அதுவும் அவள் அம்மாவுடன் தொடர்புடைய அவளுடன் உரையாடும் வயதிற்கான தகுதியில் இருக்கும் ஒருவன். “I might make your mom come” என்றேன் ரொம்பவும் யோசித்து. உமையாளுக்கு என்னை ஏன் பிடித்திருக்க முடியும்  என்று நான் தொடர்ச்சியாக யோசித்துக் கொண்டிருந்ததன் ஒற்றை வரி பதில் அது. அதுமட்டுமல்ல என்றாலும் அதுதான் முக்கியம் என்றே நான் நினைத்திருந்தேன், சிந்துவிற்கு இவைகளைப்பற்றி எத்தனை தெரியும் என்று கூட தெரியாமல் அப்படியொரு பதிலை அவளிடம் சொல்லியிருந்தேன். அந்தப்பதில் அவள் முகத்தில் ஏற்படுத்திய உணர்ச்சி புரிந்து கொள்ள முடியாததைப் போல் இருந்தது.

“அவ்வளவுதானா! எனக்கு கையால செஞ்சாக்  கூடத்தான் வர்றது, அதுக்கெதுக்கு நீ. அவகிட்ட டில்டோ கூட ஒன்றைப் பார்த்திருக்கிறேன்”.
ஒரு பதின்ம வயது பெண்ணுடன் நான் உரையாடிக்கொண்டிருக்கிறேன் என்பதை நான் அவள் உடல் மூலமாய் உணர்ந்திருக்கவில்லை ஆனால் அவள் மனம் அதை எனக்கு மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக் கொண்டிருந்தது. நானும் பார்த்திருக்கிறேன் அதை அதுவல்ல விஷயம் அவள் வயது உணர்ந்திருந்தது அவ்வளவு தான் என்று நினைத்துக்கொண்டு “Libidoவைப் பற்றி விரிவாய்ப் பேச நான் ஒன்றும் செக்ஸாலஜிஸ்டும் இல்லை, அதுக்கு உனக்கு வயசும் பத்தாது. எனக்குத் தெரிஞ்சது அவ்வளவுதான் வேணும்னா நீ உங்கம்மாவைக் கேளேன்” என்றேன். அவள் ஈகோவைத் தொடுவது நான் உத்தேசித்த ஒன்றில்லை, ஆனால் அது அவ்வாறு நிகழ்ந்தது.

ஒருநாள் என்னிடம் அவர்கள் நண்பர்களுக்குள் கெட்-டு-கெதர் என்றும் அவள் பாய்பிரண்டுடன் இப்பொழுது தான் சண்டை போட்டுப் பிரிந்ததாகவும், தற்சமயம் பாய்பிரண்டில்லாமல் கெட்-டு-கெதர் செல்லமுடியாதென்றும், நான் அவள் வயதொத்தவன் தானே என்று என்னிடம் வரமுடியுமா என்று கேட்டாள். அன்று அவள் ஷார்ட் ஸ்கர்ட்டொன்றும் பிரா அணியாமல் டிஷர்ட்டும் அணிந்திருந்தாள்.  “பொதுவாய் எனக்கு கும்பலாய் இருக்கப்பிடிக்காது” போன்ற என்னுடைய பொதுவான மறுத்தலித்தல்களை “தெரியும் தெரியும் நீ என்ன ஆளுன்னு” என்று நிராகரித்தவள் “உனக்கு Hard Rock பிடிக்கும்ல அந்த pubல் ம்யூசிக் அருமையாக இருக்கும் என்று சொல்லி, என்னையும் அழைத்துக் கொண்டு Tavern Pubற்கு வந்து சேர்ந்த பொழுது Pubல் அத்தனை மக்கள் இல்லை. வெள்ளி இரவு அவளுடைய நண்பர்களும் இணை இணையாய் வந்து சேர ஜமா களை கட்டியது. இவர்கள் ஒரு ஓரமாய் உட்கார்ந்து கொண்டு பிட்சரில் ஆரம்பித்த பொழுது டிஜே, Losing my religionல் தொடங்கினான். நான் அவர்களுடைய கான்வர்ஷேஷனில் கொஞ்சம் காதையும் இசையில் மீதியையும் மூழ்கடித்தேன். சிந்து என் மேல் படர்ந்து கொண்டிருந்தாள், மற்றவர்களும் அப்படியேயிருந்ததால், அது தான் வழமை என்று பட்டதெனக்கு, ஆனாள் சிந்து வேண்டுமேன்றே அவள் முலைகளை என் மேல் அதிகமாய் இடித்துக் கொண்டிருப்பதாய் பட்டது. திரும்பி அவளைப் பார்த்தேன் அவள் ரகசியமாய் கண்ணடித்தாள்.

பிட்சரில் பாதி கூட தீர்ந்திருக்காது, அப்பொழுது தான், Nirvanaவின், Smells Like Teen Spirit பாடல் தொடங்கியிருக்கும் இவர்கள் எல்லோரும் எங்கோ கிளம்பினார்கள், முதலில் எனக்கு புரியவில்லை சிந்து தான் சிகரெட் என்று சமிக்ஞை காட்டினாள். எனக்காய் சிகரெட்டின் மீது ஈடுபாடு இல்லையென்றாலும், voyeurism மாய் எனக்கு பெண்கள் சிகரெட் பிடிப்பதைப் பார்ப்பது அத்தனை விருப்பமுடையது. அதிலும் குட்டைப்பாவாடையும், பிரா இல்லா பெண்களும் இன்னமும் விருப்பம் – சிந்துவிடம் ஏன் யாரும் பிரா போடலை என்று இடைப்பட்ட நேரத்தில் கேட்டேன், அவள் பேண்ட்டி கூடத்தான் போடலை பார்க்கறியா என்றாள் முதலில், பின்னர் அதுதான் ட்ரெஸ் கோட் என்று சொன்னாள் – அவள் Pointellism ஓவியம் ஒன்றை வரைவதற்கான நேர்த்தியுடன் சிகரெட் பிடித்துக் கொண்டிருந்தாள் அவள் எடுத்த பிறவியே இந்த சிகரெட் பிடிப்பதற்காகத்தான் என்பது போல். அங்கிருந்த சிகரெட் பிடிக்கும் அறை புகையாலும் ஸ்கர்ட்களாலும் DJ அப்பொழுது ஒலிபரப்பத்தொடங்கிய Pink Floydன் Another Brick in the Wall பாடலாலும் நிரம்பியது. நான் சிகரெட் பிடிக்காமலிருந்ததைப் பார்த்து சிந்து, ஏன் பிடிக்க மாட்டியா என்று கேட்டாள், நான் கஞ்சா மட்டும்தான் அடிப்பேன் என்று சொன்னேன், வாங்கித்தரவா என்று கேட்ட அவள் கண்களில் பொய்யில்லை. அந்த கும்பலில் இருந்த ஆண்களில் நால்வர், அவர்களுடைய நண்பனொருவனை சிறிது காலத்திற்கு முன் ட்ரங்க் அண்ட் ட்ரைவ்வில் இழந்த கதையைப் பேசினர், நான் பிங்க் ஃப்ளாய்டில் இருந்து காதை மீட்டு கொஞ்சம் இந்தப் பக்கம் கொடுத்தபடி, எதையோ யோசிப்பவனைப் போல் பாவனையை வைத்துக் கொண்டு ஸ்கர்ட்டுகள் விலகிய தொடைகளை தரிசித்தபடியிருந்தேன், அந்த இரவு நெடுநாட்கள் முன் நான் கழித்த உறக்கமில்லா நாட்களை நினைவுபடுத்தியபடி இருந்தது.

Summer of 69, ஆரம்பமானது இவர்களில் பெரும்பாலானோர் அந்தப் பாடலை முணுமுணுக்கத்தொடங்கி சப்தமாய்ப் பாடாவும் செய்தனர். எனக்கும் பிடித்தமான பாடல்தான் என்றாலும் நான் சுயத்தை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டேன். சிந்து என்னை கையைப் பிடித்து இழுத்து ஆடச் சொன்னாள், அங்கே டான்ஸ் ஃப்ளோர் என்றொன்று ப்ரத்யேகமாய் இல்லாவிட்டாலும் கிடைத்த இடைவெளியில் நின்று ஆடினர், நான் சிந்துவுடன் சமாளித்துக் கொண்டிருந்தேன், என் கையொன்றை எடுத்து அவளுடைய பின்புறத்தில் வைத்து இறுக்கினாள், அவள் போட்டிருந்த மெல்லிய டெனிம் ஸ்கர்ட்டின் வழி அவளுடைய பேன்ட்டியில்லாத பின்புறத்தை உணரமுடிந்தது. பாடல் முடிந்ததும் மீண்டும் கொஞ்சம் பிட்சர், கொஞ்சம் சிகரெட் என்று கடந்த இரண்டரை மணிநேரத்தில் நான் காலி செய்த பிட்சர்கள் என்னை கொஞ்சம் தடுமாறச் செய்திருந்தன, நான் ஹாட்களில் இறங்கியிருந்த காலம். கொஞ்சம் தலை சுற்றுவது போலிருந்தது. நான் வோட்கா ஆர்டர் செய்யலாம் என்று நினைத்திருந்த சமயம், இவர்கள் டக்கீலா ஷாட் ஆர்டர் செய்யலாம் என்ற முடிவிற்கு வந்திருந்தனர். நான் சிந்துவும் அடிப்பாள் என்றே நினைத்தேன் அவள் என் எதிர்பார்ப்பை பொய்க்கவில்லை, ஆனால் ஐந்து ஆறு என்று நீண்ட டக்கீலா ஷாட்கள் எட்டில் முடிவடைந்தது. ஆண்களில் இருவரும் பெண்களில் சிந்துவும் என்னைத் தவிர்த்து எட்டாவது ஷாட் வரை தொடர்ந்தோம். மற்றப் பெண்கள் மூன்றாவதிலும், மற்ற ஆண்கள் ஐந்தாவதிலும் முடித்துக் கொண்டனர். கொஞ்சம் வித்தியாசமாய் இருந்தாலும் எனக்கு இப்பொழுதுதான் தெளிவாக நான் இருப்பதாய் உணர்ந்தேன். மற்றவர்களும் போதெமென்று சொல்ல சிந்து என்னைப் பார்த்தால் கன்டின்யூவா என்பதைப் போல் நான் இன்னும் ரெண்டு ரவுண்ட் போவேன் என்றாலும், இப்பொழுதே கொஞ்சம் உளரத் தொடங்கிய சிந்து என்னுடன் போட்டிப் போடுகிறேன் என்று என்ன கதியாவாள் என்று தெளிவாய் விளங்காததால், I am done என்றேன். பின்னர் தடவித் தடவி காசைப் போட்டு பில் செட்டில் செய்தவர்கள் – நான் கெஸ்ட் என்று சொல்லி என்னிடம் வாங்கவில்லை – bye bye சொல்லிப் பிரிந்த பொழுது பிரச்சனை ஆரம்பமானது.

கீழிறங்கியதிலிருந்து “Fuck me” புராணம் ஆரம்பமானது, உள்சென்றிருந்த டக்கீலாக்கள் அவளை தடுமாறச் செய்திருந்தது புரிந்தது. ஏன்டா என் காய் பத்தலையா? எங்கம்மா மாதிரியே நானும் உனக்கு Blow job செய்யறேன், உனக்கென்ன ஆன்ட்டிஃபோபியாவா? என்று அவள் கேட்ட கேள்விக்கு நான் பெரிதாய் பதில் எதுவும் சொல்லாமல் அவளை நகர்த்திக் கொண்டு வந்து சேர்ந்தேன், ஆட்டோவில் தான் – பெரும்பாலும் தண்ணியடித்த பிறகு டூவீலரில் பயணம் செய்வதில்லை என்பதால் – அந்த ஆட்டோக்காரனுக்கு சிந்து இப்படிப் பேசும் முதல் பெண்ணாயிருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அவன் பிரச்சனை செய்யவில்லை, பாதி வழியில் கொஞ்சம் தெளிந்தது போல் ரோட்டையே கவனமாய்ப் பார்த்தபடி உட்கார்ந்திருந்தாள் – அவளை பிடித்திருந்த என் கைகளைத் தட்டிவிட்டபடி. ஐந்துநிமிடத்தில் மயக்கமாகி மடியில் சாய்ந்தாள்.

காலையில் சிந்து எழுந்த பொழுது அவள் ஆடையெதுவும் அணிந்திருக்கவில்லை, தலையைப் பிடித்தவாறே எழுந்தாள். நான் அவளுக்காய் இரண்டு பேரசிட்டம்மாள் டேப்லெட்சும் ஒரு க்ளாஸ் தண்ணீரும் கொடுத்தேன். அவளிடம் என் அறையில் எழுந்ததிலோ இல்லை ஆடையில்லாமல் எழுந்ததிலோ பெரிய கவலையொன்றும் தெரியவில்லை. “Did we have sex?” கேட்டாள். நான் இல்லையென்றேன், அவளாய்த்தான் ட்ரெஸ்ஸை எல்லாம் அவுத்துப் போட்டுக்கொண்டு “Fuck me” என்று கத்தியதைச் சொன்னேன். பின்னர் நான் அவளை செய்யாவிட்டால், அவளாய் இப்பொழுது masturbation செய்யப்போவதாயும் அதைப் பார்த்துக் கொள்ளும் படியும் சொன்னதையும் அவளிடம் சொன்னேன். அவள் முகம் கொஞ்சம் வெளிறியது, “Did I do that?” நான் தலையைக் குனிந்தபடி ஆம் என்றேன். நீ கையை வைத்ததும் வந்துவிட்டதாகவும் பின்னர் நீ தூங்கிவிட்டாய் என்றும் சொன்னேன். சிறிது நேரத்தில் அவள் அணிந்து வந்திருந்த ஆடைகளை அணிந்த படியே என்னிடம் “Please dont let my mom knows this” என்று சொல்லிவிட்டு அவள் வீட்டிற்குச் சென்றாள்.

சும்மா ஒரு அடல்ஸ் ஒன்லி கதை, அப்படியே ஆங்கிலத்தில் பார்த்து தமிழில் மொழி பெயர்த்தது. ட்ரான்ஸ்லேஷன் வாசனை வரலாம். ஆனால் ஆங்கிலத்தில் இந்தக் கதை படித்ததிலிருந்து இதை மாத்தணும்னு நினைச்சிக்கிட்டிருந்தேன்.

————————————————————–

அவளுக்கு இன்னமுமே கூட தெரியாது.

தேஜஸ்வினி என் அறையில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அணைந்தது போக மீந்து ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்த ஒற்றை பல்பு அவள் கால் மேல் காலைப் போட்டு என் நீல நிற சோபாவில் சாய்ந்தது போல் உட்கார்ந்திருந்து கைகளால் இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டிருந்த சிங்க பொம்மையின் தங்க நிற பிடறியும் அவள் தேன் வண்ண நிறமும் ஒன்றுடன் ஒன்று கலப்பதைக் காட்டியது. அந்த நிறம் அவளுடைய தோற்றுப்போன மாடல் அம்மாவிடம் இருந்து பெற்றது. அவள் ஒன்றும் அத்தனை தூரம் அவள் அம்மாவைப் போல் ஆச்சர்யமூட்டும் அழகில்லை தான், அதுவும் தற்சமயம் அவள் அணிந்திருந்த இரண்டு நாட்களாய் கழட்டாத தொல தொலா ஆடையும் கன்னத்தில் தொடர்ச்சியாய் வழிந்து கொண்டிருக்கும் கண்ணீருமாய் அவள் கொஞ்சம் மோசமாகவே இருந்தாள். அத்தனைக்கு அப்பாலும் அவள் அழகுதான், வெறும் புகழ்ச்சிக்காய் சொல்லவில்லை.

அவள் ராமை எவ்வளவு காதலித்தாள் என்று மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக்கொண்டிருந்த புலம்பல்களைக் கேட்க நான் முயற்சி செய்துகொண்டிருந்தேன், ஆனால் இடையில் நாங்கள் சாப்பிட்டு அழித்துக் கொண்டிருந்த சாக்லேட்களின் ஐஸ்கிரீம்களின் மீதான விருப்பு கூட குறையத் தொடங்கியது அவள் நூறாவது முறையாக சொல்லிக் கொண்டிருந்த அதே காதல் கதைகளால், என்ன இன்னொரு வடிவம் கொஞ்சம் மாறுதலோடு. அது ராமைப் பற்றியதே கூட இல்லை, அவளுக்கு இதே வழமை தான். காதலில் விழுவது, அதுதரும் களவி அனுபவத்தில் திளைப்பது பின்னர் காதல் செய்தது ஒரு பொறுக்கியுடன் என்று தெளிந்து பிரிவது, இருவரில் யாராவது ஒருவர் கழட்டிவிட. அத்தனை முறையும் தவறான தேர்வு. சமீப காலமாய் நான் நினைத்தேன், ஒருவேளை அவள் லெஸ்பியனாக இருப்பாளோ என்று.

அதைப்பற்றியும் கூட நான் அவளிடம் பேசியிருந்திருக்கிறேன், ஆனால் அதை உடனே மறுத்து சட்டென்று பேச்சையும் மாற்றிவிடுவாள். அதன் பின்னான பொழுதுகளில் அவள் என் தொடுதல்களை மறுத்தலிக்கத் தொடங்கியிருந்தாள், பொதுவாய்ச் சந்திக்கும் பொழுதான அணைத்தல்களும் நெருக்கமானதாக இல்லாமல் சம்பிரதாயமாய்ச் சுருங்கியது. என்னுடன் இருக்கும் பொழுதுகளில் அவள் என்னைப் பிரிந்து விலகி உட்கார்வதும் என்னால் உணர முடிந்தது. இன்று என் அறையின் சோபா ஒரு ஆள் கச்சிதமாய்ப் படுக்கும் அளவிற்கு இருந்ததை நினைத்து வருந்தினேன், அவள் அருகில் உட்கார முடியாமல் போனது. நான் உட்கார்ந்திருந்த இடத்திலிருந்து நன்றாய் குனிந்து உட்கார்ந்தால் தான் அவளுடைய நம்ப முடியாத அளவிற்கு நீளமான தேன் வண்ண கால்களை என் விரல்களால் வருட முடியும். நான் வளைந்து அவள் கால்களை வருடினேன் அவள் விசும்பத் தொடங்கினாள் நான் இன்னொரு டிஷ்யூ பேப்பரை அவள் கைகளில் கொடுத்து சமாதானப்படுத்தேன்.

என் இதயம் வேகமாகத் துடிக்கத் தொடங்கியது, என்னால் அவளைப் பார்க்காமல் தவிர்க்க முடியவில்லை, ஆனால் என் பொறாமையுடன் கூடிய அவளுக்கான ஏக்கப்பார்வையை அவள் உணரமாட்டாள் என்ற நினைத்து தொடர்ந்தது. காலம் தன் கால்களை மெதுவாக நகர்த்தியபடியிருந்தது, நான் கடிகாரம் பார்ப்பதைத் தவிர்த்தேன். எங்கே நான் அவள் எப்பொழுது கிளம்புவாள் என்று நினைத்துவிடுவேனோ என்பதற்காக அல்ல, நிச்சயமாய். அவள் முடிவு என் கையில் இருந்திருக்குமானால், அவள் என் வீட்டில் என் படுக்கையில் என் அணைப்பிலேயே வைத்துக் கொண்டிருப்பேன் காலம் முழுதும்.

காலிங்பெல் அடித்தது, அவள் என்னை என்ன செய்யப்போகிறாய் என்பது போல் சோர்வாய்ப் பார்த்தாள்.

“கவலைப்படாத தேஜஸ், யாராயிருந்தாலும் நிமிஷத்தில் அனுப்பிடுறேன். சரியா?”

எனக்கான அனுமதியை தலையசைத்துத்தந்தாள், அதுவும் கொஞ்சமாய் மௌனமாய், நான் பால்கனியை நோக்கி நகர்ந்தேன். மேலிருந்து,

“யாரது?”

“டொமினோஸ் பிஸ்ஸா மேம்!”

“நாங்க பிஸ்ஸா ஆர்டர் செய்யலையே!?”

நான் அவளிடம் “கீழே போய் அவனிடம் சொல்லிவிட்டு வருகிறேன்” என்றேன். அவள் குழரலாய், “சரி” என்றாள். அவளுடைய அந்த குழரல் ஒலி செய்யும் மாயம் என்னை அந்த அறையை விட்டு போகவிடாமல் செய்தது. பச்சை நிறத்தில் அவள் தொல தொலவென அணிந்திருந்த மென்மையான சட்டையுடன் அவள் அந்த சோபாவில் சரணாகதி அடைந்திருந்தாள் ஒரு ஒரு குழந்தையைப் போல். தலைமுடி முகம் முழுதும் ஒழுங்கில்லாமல் பரவியிருந்தது. நான் அந்த மாய உலகில் இருந்து விடுபட்டு கீழே வந்தேன். அங்கே அவன் உடம்பிற்கு பத்தாமல் குட்டையான வெள்ளை சட்டை அணிந்த ஒருவன் பிஸ்ஸா பாக்ஸுடன் நின்று கொண்டிருந்தான், வெளிப்பக்கத்து கதவை திறந்து அவனாய் உள்ளே வந்திருக்க வேண்டும். நான் வரவும் என்னை நோக்கி பிஸ்ஸா பாக்ஸை நீட்டினான், அவனருகில் நான் வர பிஸ்ஸா பாக்ஸை கீழே போட்டுவிட்டு என்னை சுவற்றை நோக்கித் தள்ளினான் அந்தத் தள்ளலில் தடுமாறி நான் அவன் மீது விழ இருந்தேன். பின்னர் நான் அவனை தள்ளிவிட முயன்றேன் அப்பொழுது அவன் என் முதுகில் ஒரு கத்தியை வைத்திருப்பதை என் மெல்லிய கருப்பு டாப்ஸின் வழியே உணர முடிந்தது.

“கடவுளே!” நான் சட்டென்று கதறலாய் என் குரலை உயர்த்தினேன், “நீ என்ன நினைச்சிக்கிட்டிருக்க…”

“மூடுறீ முண்ட” அவன் சொன்னான், தவறான மென்மையுடன், குரல் அவன் செய்கையை மறுத்தது. அவனும் பதற்றத்தில் இருப்பதாய் நான் நினைத்தேன். அவன் என்னை மாடி ஏறச் சொன்னான் அந்தக் கத்தி என்னில் நடுங்கியது. சட்டென்று அங்கே என்ன நடக்கிறது என்பதை உணர்ந்தேன், நாங்கள் என் அபார்ட்மெண்ட் வந்து சேர்ந்ததும் கால்களால் சாத்தி கதவை மூடினான் தாழ்ப்பாள் போடுவதைப் பற்றி யோசிக்கவில்லை.

தேஜஸ்வினி உட்கார்ந்திருந்த சோபாவில் எழுந்து அசையாமல் நின்ற சமயம், எரிந்து கொண்டிருந்த ஒற்றை பல்பும் சிணுங்கத் தொடங்கியிருந்தது. அந்த பல்பை எப்பொழுதும் நம்ப முடியாது, இன்றும் இந்த அசாதாரண நிலையில் அப்படியே நாங்கள் அந்த அறைக்குள் வரத்தொடங்க ஒளிருந்தும் மறைந்தும் படுத்தியது.

“உனக்குந்தான்டீ முண்ட, சத்தம் போட்ட…” அவன் தேஜஸ்வினியை மிரட்டத் தொடங்கினான், குரல் மூலமாய் மட்டும் அவளிடமிருந்து வெளிப்படப்போகும் எதிர்ப்பையும் தவிர்த்தவனாய், “உன் கேர்ள் ப்ரண்டைப் போட்டுடுவேன். ஜாக்ரதை!”

தேஜஸ்வினி அப்படியே கீழே நீல நிற தரைவிரிப்பில் விழுந்தாள், அவளிடமிருந்து வந்த மிருதுவான வண்ணத்துப்பூச்சியின் கதறலுடன் கூடிய வெறித்த பார்வை என் கரிய சில்க சட்டைக்கெதிராய் ஒளிர்ந்து கொண்டிந்த கத்தியை நோக்கியபடி இருந்தது. கத்தி என் முதுகை உறுத்தியபடி இருந்தது ஆனால் ரத்தக்காயமா பட்டிருக்குமா என்று உறுதியாய்ச் சொல்ல முடியவில்லை.

“அவுறுடி” அவன் தேஜஸ்வினிக்கு கட்டளையிட்டான் அதுவரை பரீட்சயம் இல்லாத அந்தச் செயலால் விழைந்த உற்சாகத்தின் இழை அவனுடைய நடுங்கும் குரலில் தெளிவாய்த் தெரிந்தது.

அவள் மறுக்கும் முகமாய் தலையை மட்டும் மௌனமாய் ஆட்டினாள், கைகள் அதுவாய் அவளுடைய தங்க நிற உடலை நெருக்கமாய் இறுக்கியது, தன்னைத் தானே காப்பாற்றிக் கொள்ள நினைத்தவளாய். அந்தச் செயலால் அவள் அணிந்திருந்த உடை இன்னும் இறுக்கப்பட்டு அவளுடைய மார்புகளை டாப்ஸுக்கு அடியில் முழுமையாக வெளிப்படுத்தியதை அவள் உணர்ந்திருக்க முடியாது, அவள் தொடை வரை நீண்டிருந்த ஆடையும் சற்று மேலேறி மேலும் கொஞ்சம் தொடையைக் காட்டியது. அந்தச் செயல் அளித்த மகிழ்ச்சி வெட்கமில்லாமல் என் மூச்சுக் காற்றில் வெளிப்பட்டது. முதுகுப்புறத்தில் இருந்து உயர்ந்த கத்தி என்னை கனவுலகில் இருந்து நிகழ்காலத்திற்கு கொண்டு வந்தது.

நான் அவனிடமிருந்து விடுபட முயல, வலுவான அவனது கையை என் கழுத்தைச் சுற்றி வைத்து என்னை அவன் முன்னால் இழுத்துவந்தான். அவன் கத்தியை உயர்த்தியது என் கழுத்தில் வைக்கத்தான். நான் உறைந்து போனேன். அவன் மெதுவாய், மிகவும் மெதுவாய் என் சில்க் டாப்ஸைக் மேலிருந்து ஆச்சர்யப்படுத்தும் கூர்மையுடன் இருந்த கத்தியால் வெட்டத் தொடங்கி பாதியில் விட்டான், கிழிந்த டாப்ஸின் பாகம் இப்படியும் அப்படியுமாய் ஃபேன் காற்றில் ஆடியது. நான் ப்ரா எதுவும் அணிந்திருக்கவில்லை மதியம் மூன்று மணிக்கு. சிறிய வெளிறிய மார்புகள் இறுக்கத்திலிருந்து விலகி சுதந்திரமாய்த் தொங்கியது, பிங்க் நிற காம்புகள் பயத்தில் தடித்துப் போயிருந்தன, குளிர்ந்த காற்று வீசியது அப்படியே உற்சாகமும். இப்பொழுது நான் வெறும் சில்க் ஷார்ட்ஸ் மட்டுமே அணிந்திருந்தேன், என்னால் நானும் அவனும் இப்பொழுது ஜோடியாய் எப்படியிருப்போம் என்பதை சிந்திக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. கறுப்பு சில்கிற்கு எதிராய் அவனுடைய வெள்ளை சட்டை பேண்ட். அவன் என் அண்ணனைப் போலிருந்தான், நான் அதிரடியாய் சிரித்துத் தொலைக்காமல் இருக்க ரொம்பவும் கஷ்டப்படவேண்டியிருந்தது, நான் என்னை மறந்து கொண்டிருப்பதாய் பட்டதெனக்கு.

அவன் கத்தியை என் மார்புக்கு அருகில் கொண்டு வந்தான், அவன் கத்தி முனையை என் இளமுலைகளுக்கு அருகில் கொண்டு வந்ததால் இப்பொழுது சுத்தமாய் உறைந்து போயிருந்தேன். அவன் தேஜஸ்வினியைப் பார்த்தான்,

“அவறுடி” முன்னர் அவன் குரலில் இருந்த உற்சாகம் இப்பொழுது தென்படவில்லை, அவன் குரல் வன்மையுடன் வெளிப்பட்டது. அந்தக் குரலுக்குக் கட்டுப்படாமல் இருக்க மென்மையான தேஜஸ்வினியால் முடியும் என்று நான் நம்பவில்லை. அவள் மெதுவாய் அவளுடைய பொருந்தாத சட்டையின் பட்டன்களை நீக்கத் தொடங்கினாள். அவனுக்கு அவள் சட்டை அத்தனை மெதுவாய் கழன்று தோள் வழியாகப் போவதில் விருப்பமில்லைதான்.

“எழுந்திருச்சி நின்னு கழட்டுடீ!” அவன் சொன்னான், அவள் அவன் சொன்னதற்கு கீழ்ப்படிந்தாள் மௌனமாய் தொண்டைக்குள் மட்டும் அழுதபடி. முடிவில்லாமல் நீண்ட காலம் கழித்து அவளது கடைசி பட்டனும் அவிழ்க்கப்பட்டு அவளது சட்டை உபயோகப்படுத்திக்கொள்ள ஆளில்லாமல் தரையில் விழுந்தது. என் பார்வை அவளில் விழுந்து நகர்ந்து கொண்டிருந்தது தொடர்ச்சியாய், இத்தனை அழகாய் அவள் இருந்ததில்லை எப்பொழுதும் என்பதைப் போல். நேர்மையில்லாத பொறாமையுடன் அவன் தேஜஸ்வினியைப் பார்ப்பது தெரிந்தது. “இங்க வா” அவன் அவளை அழைத்தான். அது என்னை வன்மையாக்கியது, அந்தப் பார்வையை நோக்கி அறைய வேண்டும் என்ற ஆவல் எழுந்தது.

அவள் கைகளை மேலும் கீழுமாய் அசைத்தபடியே எங்களை நோக்கி நடந்துவந்தாள் அதன் மூலமாய் தொலைந்துவிட்டதாய் அவள் நினைக்கும் மானத்தை காப்பாற்ற அர்த்தமின்று முயன்றாள். அவளுடைய மிருதுவான மலர்ப்போன்றத் தன்மை அவளை அவனிடமிருந்து தற்காத்துக் கொள்ளவே முடியாதது. அவள் கண்கள் கரைந்தபடியே இருந்தது என்னுள் ஆக்ரோஷத்தை உண்டு பண்ணியது, அவள் எனக்கு மிக அருகில் வந்து நின்றாள், ஃபேன் காற்றில் அவள் உடல் நடுங்குவது தெரிந்தது.

அவனுடைய கத்தியைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த கை என் மார்பிலிருந்து நகர்ந்தது, ஆனாலும் அவனது இடது கை இன்னமும் என்னை கழுத்தைச் சுற்றி வளைத்தபடியே இருந்தது. தடுமாறியபடி அவன் தன் ஜிப்பை அவிழ்த்து பேண்டைக் கழற்றிவிட்டான், அது அவனது காலடியில் விழுந்தது. அவனது கால்கள் முற்றிலும் வெளிறிக் காணப்பட்டது, அவனுடைய வெள்ளை நிற பேண்டை ஒத்தே அவனது கால்களும் இருந்தது. அவனும் உள்ளாடை எதுவும் அணிந்திருக்கவில்லை, அவனுடைய விரைத்த குறி தொடலி வரை நீண்டிருந்த அவன் ஷர்டிலிருந்து வெளிப்பட்டு பசியுடன் காணப்பட்டது.

“முட்டிப் போடுறி முண்டை” அவன் தேஜஸ்வினியிடம் சொன்னான், அவன் பசி அந்தக் குரலில் தெரிந்தது, “ஊம்புடி”

நான் இதற்கு மேல் பொறுக்க முடியாது என்ற முடிவிற்கு வந்திருந்தேன், அந்த நிலையை அப்பொழுதைய சூழ்நிலை தாண்டிவிட்டாதாக நினைத்தேன். அவன் கைகளிலிருந்து என்னை விடுவித்து நகரப் பார்த்தேன், அவன் கத்தியைப் பிடித்திருந்த கை வேகமாக மீண்டும் என்னருகில் வந்தது. அவன் இன்னொரு கையால் தேஜஸ்வினியைப் பிடிக்க முயல நான் அதைத் தடுத்து அவளுக்கும் அவனுக்கும் இடையில் நின்றேன்.

“வேண்டாம்” நான் சொன்னேன், வார்த்தைகள் என் தொண்டையில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது அதை மென்மையாகவும் அவனை மயக்குவது போலவும் சொல்ல நினைத்து தடுமாறினேன். “ப்ளீஸ்” மெதுவாய் “நான் செய்யறனே” என்றேன். அவன் கண்களில் என் கண்களை நிறுத்தியிருந்தேன். தேஜஸ்வினி என்னருகில் விடும் மூச்சு சப்தம் கேட்டது, அப்பொழுது அவள் வெளிவிட முடிந்த ஒரே சப்தம் அதுவாகத்தான் இருந்திருக்கும். அவள் தோல் எனக்கு மிக அருகில் இருப்பதை உணர முடிந்தது. நான் அவனுடைய ஒப்புதலுக்காக காத்திருந்தேன், அவன் கண்களின் வழி அவன் என்ன நினைக்கிறான் என்பதை உணர முடியவில்லை.

அவன் ஒரு நிமிடம் ஆழ்ந்து யோசனை செய்தான், வலது கையில் கத்தியைப் பிடித்தபடி. என்னை அழுத்தமாய்ப் பார்த்தான், அவன் பார்வை கொஞ்சம் கொடூரமாய் இருந்தது, அந்தப் பார்வை என்னை சங்கடப்படுத்தாமல் மனதை வைத்துக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. கடைசியில் அவன் ஒப்புக்கொண்டான். நான் குனிந்து என் நாக்கை அவன் துடிப்பான விரைப்பில் ஓட்டினேன், அவனுடைய குறியில் சின்ன சின்னதாய் நாக்கால் வட்டமிட்டேன். குறி நுனியை நாக்கால் செல்லமாய் அடித்து அவனை மென்மையாய் துன்புறுத்தத் தொடங்கினேன், ஆனால் அவன் கண்களிலிருந்து என் கண்களை எடுக்கவில்லை. செல்லமாய்ச் செய்தாலும் துன்புறுத்தல் நீண்டு அதனால் பிரச்சனை ஆகிவிடக்கூடாது என்கிற எண்ணம் இருந்தது. அந்த ஏதோ ஒரு நிமிடத்தில் நான் அவனை அழகனாய் உணர்ந்தேன், அவனிடம் கத்தியிருந்திராவிட்டாலும் இப்பொழுது செய்து கொண்டிருப்பதை செய்திருப்பேன் என்று நினைத்தேன். அந்த எண்ணம் என்னை தடுமாறச் செய்தது.

அது சட்டென்று முடிந்துவிட்டது, அவன் உச்சமடைந்து வெளியேற்றினான் நான் கவனமாக மொத்தமாய் விழுங்கினேன். அவனுடைய கோபம் அதனால் பெரிதாகிவிடக்கூடாது என்றே நினைத்தேன். அவன் முன்னால் முட்டிப்போட்டபடி காத்திருந்தேன். அவன் கண்களில் இருந்து என் கண்களை எடுக்காமல் இருந்தேன், எங்கே என் கண்களில் இருந்து அவன் கண்களை எடுத்து தேஜஸ்வினியின் பக்கம் திருப்பிவிடுவானே என்கிற பயம் எனக்கிருந்தது. அவனுக்கும் என் பயம் புரிந்திருந்தது, அடுத்தக் கட்டளை நேரடியாகவே எனக்கு வந்தது “கழட்டிப் போட்டு வந்து படுடீ!” அவன் தேஜஸ்வினியை கண்டுகொள்ளாமல் தவிர்த்தான். அவன் உடம்பு இன்னமும் தயாராய் இருந்தது, இன்னமும் கவனமாக இருந்தான். என்னால் அவனிடமிருந்து கத்தியை பிடிங்கிவிடமுடியும் என்று நினைக்கமுடியவில்லை. நான் அவனுக்கு கீழ்ப்படியும் ஒருத்தியாய் என் சில்க் ஷார்ஸைக் கழட்டினேன், அதுவும் கிழிந்துபோகாமல் இருக்கணுமே. என் மனதில் எங்கோ ஒரு மூலையில் இதிலிருந்து நாங்கள் சீக்கிரமே மீண்டுவிடுவோம் என்கிற நம்பிக்கை இருந்தது.

நான் சோபாவின் மீது படுத்தேன், அங்கிருந்த நீல நிற பெட்ஷீட்களை நகர்த்தி நடுவில் கொஞ்சம் இடம் இருக்குமாறு செய்தேன். மெதுவாய் என்னை விரித்தேன், என் உடலை அவனுக்குக் கொடுக்கும் விதமாய். என் கண்கள் அவன் முகத்தில் நிலைத்திருந்தது, சொல்லமுடியாத எண்ணத்திற்கு எதிராய் போராடும் நோக்கத்துடன். எனக்குத் தெரியவில்லை நான் நினைத்தாலும் என்னால அவன் முகத்திலிருந்து கண்களை விலக்கிவிடமுடியுமா என்று. என்னிலிருந்து விலகிய ஒரு சிறிய எண்ணத்துளி அவனை புகைப்படம் எடுத்துவைக்க நினைத்தது, என்னை ரேப் செய்யப்போகிறவனின் புகைப்படம். நான் உடைந்து போய்விட்ட ஆயிரம் துண்டுகள் ஒட்ட வைக்கப்பட்டதைப் போலவும் அப்படி உடையாமல் இருப்பதற்கான காரணம் எதையோ பாதுக்காக்கத்தான் என்பதைப் போலவும் இருந்தது.

கத்தியில்லாமல் இருந்த அவனுடைய மற்ற கை, இப்பொழுது தேஜஸ்வினியின் தோள்களைப் பற்றி, வெறிகொண்டு திருப்பியது. அவன் கத்தியை அவள் முதுகில் வைத்து என் எதிரில் தள்ளினான், நான் சப்தமில்லாமல் அந்தச் செயலை எதிர்க்கப் பார்த்தேன், அவள் மௌனமாய் என் மீது சாய்ந்தாள். அவள் கொஞ்சம் வளைந்து கொடுத்து என் மேல் பலமாய்ச் சாயாமல் சமாளித்தாள், அவள் இப்பொழுது விழும்பொழுதும் அழகாகவே இருந்தாள். அவன் சொன்னான்,

“போ போய் அவளை மேட்டர் பண்ணு, நான் நீங்க ரெண்டு தேவிடியாளுங்களும் சுத்தமான இந்த சோபாவில் செய்யறதை இப்ப பார்க்கணும். அவளை சாப்புடுறி முண்ட!” அவன் குரல் கொஞ்சம் கொஞ்சம் அதிகரித்தது. தேஜஸ்வினி அதை மறுத்து அந்த தீவிரத்தன்மை தாங்கமுடியாமல் தலையாட்டினாள். நான் சட்டென்று அவள் முகத்தை என் கைகளில் பிடித்தேன், கண்களால் இதெல்லாம் சரியாகிவிடுமென்று அவளிடம் சொல்லிவிடத் துடித்தேன். மிகப்பெரிய பொய் தான், இப்பொழுது என்ன நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்னால் உணர்ந்து கொள்ள முடியவில்லை. அவளுடைய கைகளில் ஒன்று என் கைகளைப் பற்றிக் கொண்டது அவள் தன் முகத்தை என் தோள்களில் புதைத்தாள். அந்தக் கணம் அவன் என் கனவுகளில் கற்பனை செய்து கொண்டிருந்த ஒரு பொழுதை எனக்களித்தான் நிஜத்தில். அவனிடம் அதை மறுக்க நான் நினைக்கவில்லை.

நான் அவளை என் அருகில் பச்சை நிற தரைவிரிப்பில் கிடத்தினேன், அவளிடம் மென்மையாய் நடந்துகொள்வேன் என்கிற சத்தியத்தை என் மனதில் எடுத்தேன், அதன் மூலம் அவளுக்கும் கொஞ்சம் இதில் சந்தோஷம் கிடைக்கட்டுமே என்று நினைத்தபடி. அவள் மரத்துப்போயிருந்ததாய்ப் பட்டதெனக்கு, கண்கள் மூடியிருந்தது, அவள் யாராலும் தற்சமயம் காப்பாற்றப்பட முடியாதவளாய் தோன்றினாள். நான் குனிந்து பட்டாம்பூச்சி மலர்களைத் தொட்டு நகர்வதைப் போன்ற முத்தங்களை அவள் கழுத்தில் தோள்களில் கொடுத்தேன், அவளுடைய உதடுகளை மட்டும் தவிர்த்தபடி, ஆனால் அவள் உதட்டில் முத்தவிட வேண்டும் என்கிற ஆசை இல்லாமலில்லை. ஏனோ அது கொஞ்சம் அதிகமாகிவிடும் என்று தோன்றியது எனக்கு. அவளுக்கும் எனக்கும். அவளுடைய காம்புகள் மென்மையான கருத்த குளங்களை ஒத்திருந்தது அவளுடைய தங்க நிற மார்புகளில். மேலிருந்து அவற்றை நக்கத் தொடங்கினேன், அவைகள் விரைப்படவதை என் நாக்கில் உணரமுடியும் வரை. அவள் கொஞ்சமாய் அசையத் தொடங்கினாள், ஆனால் அவளுடைய அசைவு என்னை மேலும் அந்த புதிரான இரவில் குழப்பத்திலேயே ஆழ்த்தியது. அவள் என் செயல்களுக்கு எதிராய் ஒரு வார்த்தையும் சொல்லவில்லை. என்னுடைய அவள் மீதான மென்மையான காதலுக்கு அந்த இரவு புரிபடவேயில்லை, அவள் அந்த இரவில் என்னை மட்டும் நம்பி அவளை நான் காப்பாற்றுவேன் என்று நினைத்திருக்க வேண்டும்.

அவன் விடும் மூச்சுக்காற்று அந்த அறையில் பலமாய்க் கேட்டது, நான் அவளுடைய இனிப்பான உடலில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் கீழிறங்கி முத்தம் கொடுக்கும் பொழுது முதல் முனகல் அவனிடமிருந்து வந்தது. அது விரக்தியின் காரணமாய் வந்த குரல், எனக்கு ஒரு நிமிடம் ஆச்சர்யமாக இருந்தது அவனால் அவனைக் கட்டுப் படுத்தி விடமுடியுமா என்று. ஆனால் எனக்குக் கீழிருந்து வரும் அவளுடைய வாசனையில் நான் மயங்கிப் போயிருந்தேன், என் மார்புகள் அவளுடைய நீண்ட கால்களில் உரசியது பொழுதில். அவளுடைய சுருளான முடி என் கன்னத்தில் உரசியது. இதில் மிகப்பெரிய சந்தோஷமே அவள் உடல் எனக்கு பதிலளித்துக் கொண்டிருந்தது, என் தொடதல்களுக்கு, என் நாக்கிற்கு, என் முத்தத்திற்கு. அவள் எனக்குக்கீழே நெளிந்து கொண்டிருந்தாள், அவளது விரல்களை காற்றில் பின்னிக்கொண்டிருந்தாள், அவளது நகம் என் கழுத்தில் கீறிக்கொண்டிருந்தது. விளக்கு அப்பொழுது காட்டுத்தனமாய் ஒளிர்ந்து மறைந்து கொண்டிருந்தது, அவள் உச்சமடைந்து என் வாயில் வந்தாள், நாங்கள் இருவரும் ஒன்றாய் சிணுங்கி அடங்கினோம்.

தேஜஸ்வினி ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள் என் உடலடியில், அவள் பெருமூச்சு சப்தம் இன்னமும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தது. என்னால் அவனைக் காணமுடியவில்லை, பாதி எழுந்து தலையைத் திருப்பிப் பார்த்தேன். அங்கே இருந்த வெளிச்சத்தில் அவன் அங்கே இல்லை என்பது தெளிவானது, அவன் விட்டுச் சென்ற கத்தி மட்டும் அங்கே அநாதையாக இருந்தது. அவன் கதவை சாத்திவிட்டுச் சென்றிருந்தான். சட்டென்று அந்தக் கத்தியை எடுத்து அவள் உடலில் வைத்து, அந்த இரவை முழுமையாக எனதாக்கிக் கொள்ள நினைத்தேன், அவளை நான் நினைக்கும் அத்தனையையும் செய்ய வற்புறுத்தி.

அப்படிச் செய்தால் காலம் முழுக்க அவள் என்னை வெறுப்பாள் என்ற நினைப்பு வந்ததும், என் தலையை ஆட்டி எனக்கே மறுப்பைச் சொல்லி, அந்த முட்டாள்த்தனமான சிந்தனையை வெளியேற்றினேன். அதுவரை நடந்ததே போதும் என்கிற எண்ணம் வந்தது, அவளுடைய நம்பிக்கை தான் முக்கியம். அவள் உடல் என்னுடன் ஒன்றானதை, அவள் என்னுடன் பின்னிப் பிணைந்தது, மற்றும் அந்த நாள் அவளுக்கு என்ன வேண்டும் என்பதைப் பற்றிய கருத்தில் மாற்றம் ஏற்படுத்தியிருக்கும் என்று நினைத்தேன். இன்னும் கொஞ்சம் நாள் ஆகும் தான் அவளுக்கு அதில் நம்பிக்கை வர என்றாலுமே கூட. நான் திரும்பி மீண்டும் அவளுடன் படுத்துக் கொண்டேன், அவள் எப்படியோ அதிசயமாய் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள், நானும் அவளுடன் சேர்ந்து கொள்ள நினைத்தேன்.

போன் அலறியது, நான் எடுத்தேன் பேசப்போவது யாருடன் என்று தெரிந்து.

“என்னை மன்னித்துவிடு” அவன் சொன்னான் “நான் அந்த அளவிற்குப் போகும்னு நினைக்கலை. கத்தியுமே கூட தேவையில்லை தான், நீங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப அழகா இருந்தீங்க அதனால் தான் என்னால கட்டுப்படுத்த முடியலை” பின்னர் வருந்தியபடி “நான் உனக்கு ஒரு ஷர்ட் வாங்கித் தந்துடுறேன்” என்றான்.

“மன்னிச்சிட்டேன்” என்றேன்.

எப்படி அவனை நான் தப்பு சொல்ல முடியும், அவனை அழைத்ததே நான் தானே. நான் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்று அவளை என் அணைப்பில் வைத்துக் கொண்டேன். அவள் கனவில் முணுமுணுத்தபடியே என்னைக் கட்டிப் பிடித்தாள். நான் அவளை பாதுகாக்கும் எண்ணத்துடன் கட்டிப்பிடித்தேன், வேறு யாரும் அவளை வருத்தப்படும் படி செய்ய முடியாதவாறு.

————————————————————

படங்களில் கிளிக்கி பெரிதாக்கலாம். திருமணம் முடிந்து கொடைக்கானல் சென்றிருந்த பொழுது எடுத்தப் படங்கள்.

விளம்பரங்கள் பார்ப்பது என்பது எனக்கு எப்பொழுதும் பிடித்தமான ஒரு விஷயம், அக்காவிடம் இதற்காக திட்டு வாங்கிய நினைவுகள் கூட உண்டு. இரண்டு நிமிடங்களில் ஒரு அற்புதமான விஷயத்தை சொல்லிவிடும் பொழுது மனம் லேசானதைப் போல் உணர முடிகிறது. ஏறக்குறைய சமீபத்தில் வெளிவந்த எல்லா ‘த்ரீ ரோஸஸ்’ விளம்பரமும் எனக்கு பிடித்தமான ஒன்று. மெல்லியதான ஒரு ஆணாதிக்க உணர்வு இந்த விளம்பரங்களில் என்னை மிகவும் மனதிற்கு நெருக்கமாக ஆக்கிய ஒன்று. ஆரம்பத்தில் இருந்தே இந்த விளம்பரங்களைப் பார்த்து வருகிறேன், அந்த செட் ஆஃப் விளம்பரங்கள் எங்கேயும் கிடைக்குமா தெரியவில்லை வீடியோவாக?

எப்பொழுதாவது படிக்க நேர்கிற அழகான ஹைக்கூ கவிதை போல் கடைசியாக வெளிவந்த ‘த்ரீ ரோஸஸ்’ விளம்பரம். கணவன் மனைவிக்காக வாங்கி வந்த தோடுகளை பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் சொல்லிக் கொண்டே தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் மனைவியை எழுப்பிக் காட்ட, வந்த மலர்ச்சியை/ஆச்சர்யத்தை மறைத்துக் கொண்டு, பிறந்த நாள் அடுத்த மாசம் என்று சொல்லும் மனைவி பின்னர் ஒரு நாள் அம்மா வீட்டிற்கு கிளம்பும் பொழுது தான் கட்டியிருக்கும் சேலை எப்படியிருக்கு என்று கேட்க பரிதாபமாய் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு கணவன் நல்லாயிருக்கு ஆனால் போன தடவையும் இதைத் தான் கட்டினாய் என்று சொல்லும் பொழுது, மனைவி சட்டென்று கோபமடைந்து திரும்பி பின்னர் கணவரைப் பார்த்து அழகாய் சிரித்து தேங்க்ஸ் சொல்லும் பொழுது, கவிதை, கவிதைன்னு நான் எழும்பிக் குதித்துக் கொண்டிருந்தேன் டிவியின் முன். இது ஒரு உதாரணம் மட்டுமே ஏறக்குறைய எல்லா ‘த்ரீ ரோஸஸ்’ விளம்பரங்களும் இதே வகையான ஹைக்கூக்களே. தொடர்ச்சியாக இப்படி அழகான ஹைக்கூக்களை நான் ஒரு கவிஞர் எழுதிக் கூட பார்த்ததில்லை. த்ரீ ரோஸஸ் கான்செப்ட் செய்பவரைப் பார்த்து ஒரு ‘ஹாய்’ சொல்ல வேண்டும் போலிருக்கிறது.

இந்த விளம்பரம் இன்னொரு அழகு, ஒரு அழகான சிறுகதைக்கான இன்ஸ்பைரேஷன்.

இதைப் போலவே கொஞ்ச காலம் முன்னால் வந்த ‘Tata Sky’ன் அமீர்கான் விளம்பரமும் அப்படியே. அந்த செட்டில் வந்த முதல் விளம்பரம், அமீர்கான் தன் பெண்டாட்டிக்காக என்னவெல்லாமோ செய்துவைப்பார்; பார்க்க இயல்பாய் இருக்கும் கடைசியில் அன்றைய இரவு மேட்சிற்கான ஏற்பாடு அது என்று தெரியவரும் பொழுது ஒரு அழகான புன்னகை பரவும் உதடுகளில். அந்த விளம்பரத்தில் அமீர்கான் மற்றும் அவர் மனைவியாக வரும் குல் பனாக்கின் உணர்ச்சி வெளிப்பாடு அருமையாக இருக்கும். கடைசியில் “ச்சலோ ஜாவ் ஜாக்கே சாய் பனாக்கே லாவ்!” ஹைக்கு கவிதையின் ஆச்சர்யப் பகுதி!

தற்சமயம் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் Airtelன் விளம்பரமும் அப்படித்தான்.

ஆரம்பத்தில் இருந்து கடைசி வரை அந்தப் பையனின் தாயாக வரும் கதாப்பாத்திரம் அழகாக(?!) இல்லாததைப் போல் ஒரு வருத்தம் இருந்தது எனக்கு. ஆனால் கடைசியில் “பாப்பாகா ஃபோன் ஆயாத்தான்னா?” என்று அந்த குட்டீஸ் கேட்கும் பொழுது அவன் கையில் இருக்கும் பொம்மை ஃபோனைப் பார்த்து மெதுவாய் புன்னகைத்துவிட்டு நகரும் பொழுது. அருமை. இன்னொரு கவிதை.

HDFC Childrens Plan விளம்பரமும் சட்டென்று மனதைக் கவர்ந்த ஒன்று, தொடர்ச்சியாய் செல்லும் தியேட்டர்களில் எல்லாம் போட்டாலும் இன்னமும் மனதைக் கவர்ந்த ஒன்று.

இதில் ஒரு விஷயம், அந்த நான் சொன்ன எல்லா த்ரீ ரோஸஸ் விளம்பரங்களிலும், HDFC விளம்பரத்திலும் நடிக்கும் அந்தப் பையன் துள்ளுவதோ இளமையில் தனுஷுடன் நடித்த பையனாமே! ஆச்சர்யம்! என் அக்கா புருஷன் சொல்லப்போய் தான் எனக்கு தெரிய வந்தது. அந்தப் பையனின் உணர்ச்சி வெளிப்பாடு எனக்கு மிகவும் பிடித்ததாய் இருக்கிறது. கன்கிராட்ஸ் ட்யூட். இந்த இரண்டு நிமிட ஆச்சர்யங்களுக்கு/கவிதைகளுக்கு பின்னால் நிற்பவர்களுக்கு ஒரு குட்டி சல்யூட். நின்றபடியே, சின்னதாய் ஒரு Stand up Ovation.

“…but before that you should hook me with a girl of my choice.” சிந்துவின் தொல்லை தாங்க முடியாமல் போன பொழுதொன்றில் நான் சம்மதம் சொன்னேன்.

“but always stinks but not this time it seems, do you think I will fall for this trap…” சிரித்தபடியே “I would love to be your wingwomen, damn fucker” சற்று யோசித்துவிட்டு, “but you should help me.” என்றாள்.

மீண்டும் Tavern Pub, இந்த முறை நாங்கள் மட்டும். உள்ளே ஒரு கும்பலாய் உட்கார்ந்து தண்ணியடித்துக் கொண்டிருந்தவர்களில் நான் ஃபுல் சூட் அணிந்திருந்த பெண்ணை நோக்கி கையை நீட்டினேன்.

“எங்கே ஒரு சின்னப் பெண்ணைக் காட்டி என் மனதை நோகடிச்சிடுவியோன்னு நினைச்சேன், ஆனாலும் நீ ஒரு பீஸ்தான்யா.” என்றபடி அந்த சூட் அணிந்த பெண்ணை நோக்கி நகர்ந்தாள். உதைபட்டு வரட்டும் என்று நினைத்தவனாய் நான் டக்கீலா ஷாட் ஒன்றை ஆர்டர் செய்துவிட்டு திரும்பினால் இருவரும் நின்று கொண்டிருந்தார்கள்.

“Is it true, you are fucking her mom.” ஜனனி என்று தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்ட பெண் என்னைக் கேட்டதும் என்னால் எழுந்த கோபத்தை அடக்க முடியவில்லை. அகன்ற நெற்றி, பட்டும் படாமலும் லிப்ஸ்டிக் மேக்-அப் அணிவதில் ஆர்வமில்லாதவள் என்பதைப் போல் தோற்றமளிக்கும் ஆனால் ரொம்பவும் கவனமெடுத்து செய்திருந்த மேக்-அப். போனவாரம் தான் அவள் இமை திருத்தியிருக்கவேண்டும், உற்றுப்பார்த்தால் மஸ்காரா ஐ-லைனரோடு லென்ஸும் தெரிந்தது. வயது நாற்பதுகளின் தொடக்கத்தில் இருக்க வேண்டும். நாள் முழுவதும் அடக்கிவைத்திருந்த அரைஅடி கூந்தலை அப்பொழுதுதான் அவள் விரித்திருக்க வேண்டும். இத்தனையும் சட்டென்று தோன்றினாலும்,  சிந்து செய்திருந்த காரணத்தினால் “Stupidity mere stupidity” மனதிற்குள் கதறினேன், அது வெளியில் தெரிந்திருக்க வேண்டும். “So its true” என்று ஜனனி சொல்லி இருவரும் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு கெக்கெகெக்கெ என்று சிரித்தார்கள். நான் சிந்துவை முறைத்தேன் மனதிற்குள்,  “…amazing…” என்று திட்டியபடி, சிந்துவுக்கும் விங்வுமனுக்கும் சம்மந்தமேயில்லை என்று நினைத்த பொழுது சட்டென்று சிந்து, “I got to take a leak” என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தாள் ஒரு பர்ஃபெக்ட் விங்வுனமாய், இனி அவள் அங்கே திரும்ப வரமாட்டாள் என்று தெரியும்.

சிந்து அங்கிருந்து நகர்ந்து ஜனனியுடன் பேசிக்கொண்டிருந்த ஐந்தாவது நிமிடம் நினைத்தேன். அபாரமான டெக்னீக், ஜனனியிடம் என்னை எப்படி ஹுக் செய்துவிட முடியும் என்று அவள் மிகச்சரியாய் உணர்ந்திருந்ததை. ஜனனி என்னிடம்,

“I am really tired man, if you dont mind can we leave.” என்றாள்.

விளையாட்டாய் ஆரம்பித்தாலும் ஜனனி சீரியஸாய் இருந்தது தெரிந்ததும் என்னை சீரியஸாய் மாற்றிக்கொண்டேன்.

“Give me 10 min.,” என்றபடி பப் மூடப்போகும் பொழுது வாங்கும் அவசரமாய் ஐந்து ஷாட்களை வரச்சொன்னேன், “Are you serious” கேட்ட ஜனனிக்கு புன்னகை மட்டும். “So tell me…” யை அவள் ஆரம்பித்தாலும் நானும் திரும்பி அதையே கேட்டேன். தான் பெங்களூரின் ஒரு வளர்ந்து வரும் கம்பெனியின் ஒன் ஆஃப் த டைரக்டர்ஸ் என்றும். வெளிநாட்டு வாழ் மீதி டைரக்டர்ஸும் வந்திருந்ததால் தண்ணியடிக்க வந்ததாயும் சொன்னாள். என் முகம் மாறியதைப் பார்த்து, “No they dont mind…” என்றாள். நான் குடித்து முடித்ததும் என்னை அள்ளிப்போட்டுக் கொண்டு அவளுடைய ஸ்கார்ப்பியோ எம் ஹாக், பச்சை நிற வண்டி பன்னார்கெட்டா நோக்கி கிளம்பியது.

இரவென்றாலும் பப்பிலிருந்து பன்னார்கெட்டாவுக்கான நீண்ட தொலைவில் என் கதையைச் சுருங்கச் சொல்லியிருந்தேன். அவளும் கூட, கல்யாணமா கரியரா என்று வந்த பொழுது கரியரை உத்தேசித்து கல்யாணத்தை விவாகரத்து செய்தவள். மகனொருவன் ஊட்டியில் படிக்கிறான். இவள் இங்கே கம்பெனியை நடத்திக் கொண்டு தனியாகத்தான் வாழ்கிறாளாம். ஷார்ட் அன்ட் ஸ்வீட்.

“Are you serious, please tell me you will not fuck them both.” கண்ணடித்தாள் பின்னர், “it’s overhyped and not worth the hype” என்றாள் நான் சிந்துவைப் பற்றியும் அவள் வயதைப் பற்றியும் சொல்வதாக நினைத்துக் கொண்டேன்.

பன்னார்கெட்டாவில் உள்ளடங்கிய ஒரு பகுதியில், பிரம்மாண்டமாய் நின்றது அவள் வீடு இல்லை வில்லா. வெளியிருந்து பார்த்தால் ஊகிக்க முடியுமென்றாலும் மூன்று ஸ்டோரி கொண்ட வீடு, ப்ரான்ஸில் இருந்து ஆள் கொண்டு வந்து ஆர்கிடெக்க்ஷர் செய்தாளாம். சின்ன நீச்சல்குளம், அழகான பூங்கா, மாமரம், வளைந்து தொங்கிய கிளையொன்றில் இருவர் ஆடும் ஊஞ்சல், சின்ன ஃபௌன்டெய்ன், நிறைய பூச்செடிகள் என்று மிகவும் ரம்மியமாகயிருந்தது.

வீட்டில் வேலைக்காரர்கள் இருந்தார்கள், நான் இருப்பதை கண்டு கொண்டாலும் உணர்ந்து கொள்ளவில்லை. நாங்கள் மேல்தளத்திற்கு வந்தோம்.

“They dont come here, be yourself” என்றாள். அந்த ப்ளோர் அவளுடையது என்பதற்கான அத்தனை விஷயங்களும் அங்கிருந்தது. ஒரு அழகான பூல் டேபிள், நான்கைந்து கண்ணாடி பீரோக்களில் வரிசையாக அடுக்கி வைத்திருந்த ஏராளமான புத்தகங்கள். கீழே பேப்பர் விரிக்கப்பட்டு ஸ்டாண்டில் உருவாகிக்கொண்டிருந்த ஒரு ஓவியம் – அப்ஸ்ட்ராக்ட் நியூட், ஒரு கண்ணாடி பீரோ முழுவதும் அவள் வாங்கிய கோப்பைகள். தேக்கில் செய்யப்பட்ட டைனிங் டேபிள், கொஞ்சம் தள்ளி ரீடிங் டேபிள், பக்கத்தில் அந்த வீட்டையே இணைக்கும் போஸ் ஆடியோ சிஸ்டம் பக்கத்தின் பீன் பேக்-கள். இந்தப் பக்கம் எப்பொழுதும் தயாராக ஒரு சின்ன சினிமா திரை ப்ரொஜக்டருன் கனெக்ட் செய்யப்பட்டு. அந்த அறை எப்பொழுது உபயோகப்படுத்தப்பட்டுக் கொண்டே இருப்பதற்கான தடையங்கள் இருந்தன. காலியான பியர் கோப்பைகள், வைன் க்ளாஸ்கள், சிகரெட் பட்ஸ்கள் இப்படி. ஒரு பக்க சுவர் முழுவதும் புகைப்படங்கள், தேர்ந்தெடுத்து அடுக்கிய, வித்தியாசமான அளவுகளிலான புகைப்படங்கள். ப்ரேம் செய்யப்பட்ட சில, ப்ரேம் செய்யப்படாத சில. நான் ஆர்வம் காரணமாய் மியூஸிக் சிஸ்டத்தில் அருகில் சென்றேன், மியூஸிக் சிஸ்டம் வைப்பதற்கென்றே பிரத்யேகமாக தயாரிப்பட்ட மர – தேக்கு – அலமாரியில் கட்டிங் எட்ஞ்ச்  போஸ் மியூஸிக் சிஸ்டம். நான் சிஸ்டத்தின் கான்பிகரேஷன் பார்ப்பேனா இல்லை அங்கே கொட்டிக்கிடந்த ஆல்பங்களைப் பார்ப்பேனா. நான் ப்ளே பட்டனை தட்டினேன், Led Zeppelin-ன் ஸ்டெய்ர்வே டு ஹெவன் பாடல் தொடங்கியது.

“Wow” மனதைக் கலங்கடிக்கும் பாடல். பெட்ரூமில் இருந்து எட்டிப்பார்த்து சிரித்தவள் உள்ளே அழைத்தாள்.

நான் கிடார் வாசிப்பதைப் போல் பாவனைக் காட்டியபடி அவள் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்தேன். பணத்தின் களை அந்த அறை முழுவதும் தெரிந்தது, விலை உயர்ந்த பர்னிச்சர் கடையில் பார்ப்பதற்காக அடுக்கி வைக்கைப்பட்டிருக்கும் அறையைப் போலிருதது அவள் அறை. 70இன்ச் சாம்சங்க் LED இங்கிருந்தது, படுக்கையறைக்குள் டிவி ஆச்சர்யம் தான் என்று நினைத்த பொழுது அவள், “I am a loner you know!” என்றாள் என் மனதைப் படித்தபடி.

அவள் என்னை உள்ளே அழைத்துவிட்டு பாத்ரூம் சென்றாள், நான் அந்த அறையை நோட்டம் விட்டேன். அவள் பெட்டின் பக்கத்தில் இருந்த ட்ராயரின் மேல் கேத்தி ஆக்கரின் ‘Blood and Guts in High School’ புத்தகம் இருந்தது. என்னுடைய ஃபேவரைட் புத்தகமும் கூட, பத்தொன்பதாவது பக்கம் பிரித்து வைக்கப்பட்டிருந்தது. நான் சிரித்து வைத்தேன். அவள் பாத்ரூமில் இருந்து வெளியில் வந்தாள் வெறும் லௌன்ஸுரேவில், லென்ஸ்களை நீக்கி கண்ணாடி அணிந்திருந்தாள். தொடர்ச்சியாக ட்ரைனர் வைத்து உடற்பயிற்சி செய்வாளாயிருக்கும் அவளுடைய ஃபார்மல் சூட்டின் உள்ளே மறைத்து வைத்திருந்த அழகு என்னை சற்று தடுமாறவைத்தது.

“So this is what you wanted right? Lets see what you got!” என்றாள், இடுப்பில் கைவைத்து ஒய்யாரமாக புன்னகைத்தபடி. என்னை நோக்கி நடந்து வந்தபடியே, “So whats your song darling?” கேட்டாள். நான் சிரித்தேன். “Believe me babe I would not disappoint you” என்றாள், நான் “…then give me ‘One in a Million’…” சொல்லி முடிக்கும் முன் ‘ஆலியா’ என்றாள். “Sindhu was correct, you are a piece man. And you will see how good a piece I am…” என்று சொல்லி அவள் பக்கத்திலிருந்த ஐபேட்-ல் இரண்டு நிமிடம் மேய்ந்து தட்டினாள்.

“Baby you don’t know,what you do to me. Between me and you, I feel a chemistry.” ஆரம்பித்தது நான் ஜனனியை இழுத்து வீழ்த்தினேன். நான் உடலுறவு கொள்ள உத்தேசிக்கவேயில்லை, அவளுக்கு அது ஆச்சர்யமாயிருந்திருக்கலாம். ஆலியாவின் பாட்டு முடிந்து “Sexual Healing” பாடல் தொடங்கிய பொழுது நான் வாய் வைத்திருப்பேன். அவள் கொஞ்சம் டென்ஷனாகயிருந்தது தெரிந்தது, விட்டாள் உச்சமடைவாள் என்று உணர்ந்து நான் கடித்து வைத்தேன், என் தலைமயிற்றில் விரல் விட்டிருந்தவள் தன் வலியை தன் வலுவில் காட்டினாள். அவள் என்னை விவரம் புரியாதவன் என்று நினைத்திருப்பாளாகக் கூடயிருக்கும். நான் கவலைப் படவில்லை, அவள் படுக்கையில் மௌனமானவள் போலும் அவளிடம் இருந்து மிகவும் மெல்லிய முனகலைத் தவிர்த்து வேறு எதுவும் இல்லை.  அடுத்த மூன்று முறை அவளை உச்சத்தை நோக்கி விரட்டி பின்னர் முறையை மாற்றுவது, வாயை எடுத்துவிடுவது என்று உச்சமடையவிடாமல் தொல்லை செய்தேன். அவள் உடல் நெளிந்தது அவளால் அந்த விளையாட்டை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை, முலைக்காம்புகள் விடைத்து விட்டிருந்ததை ஒரு முறை அவள் உச்சத்தை தடுத்தவுடன் விசை கூட்ட பற்றிய முலைகளில் அறிந்தேன்.

“And baby, I can’t hold it much longer

It’s getting stronger and stronger

And when I get that feeling…” முடிந்து, Bruno Mars-ன் ‘It will rain’ முடிந்து Rihannah-ன் ‘Cockiness’ முடியும் பொழுது அவளை உச்சமடைய விட்டேன். இந்த விளையாட்டில் அவள் அடைந்த உணர்ச்சி பெருக்கும் என்னுள் பெருகி அவளுடன் சேர்ந்து நானும் பேண்டினுள் உச்சமடைந்திருந்தேன்.

“I want you to be my sex slave

Anything that I desire

Be one with my femin-ay

Set my whole body on fire” அவள் உடல் பதறித் துடித்தது, அதுவரை செய்த வேலையால் என் வாயில் இருந்து உமிழ்நீர் கொட்டியது, அவள் உடல் அடங்க சிறிது நேரம் ஆனது. அருமையான ப்ளேலிஸ்ட் என்று நினைத்தேன், அந்தத் தருணத்திற்காகவே உருவாக்கியது போன்ற ஒன்று. என்னை அருகில் இழுத்து இறுகக்கட்டி அணைத்தாள். நெற்றியில் முத்தமிட்டுவிட்டு என்னைக் கட்டியணைத்தபடி  பத்துநிமிடங்கள் சிரித்தாள்.

“No body ever did it like this before, ever. You like what you do? dont you.” நான் பதிலொன்றும் பேசவில்லை, “Most of them try to make me cum as soon as possible, but first time you are not letting me cum. You have a one heck of a tool man”. நான் “This is one of the pretty old trick”. என் குறியை நோக்கி நீண்ட விரல்களைப் பார்த்து நான் சொன்னேன், “I too cum just now”.

அவள் என்னை இருக்கச்செய்துவிட்டு நகர்ந்த நொடிகளில் களைப்படைந்து படுக்கையில் வீழ்ந்தேன். சில நிமிட இடைவெளியில் கண்திறந்த பொழுது என் எதிரில், ஜனனி கைகளில் விளங்குகளோடு கருப்பு ஸ்ட்ரிப்பர் லெதர் சூட்டில் ஹீல்ஸ் அணிந்து நின்றிருந்தாள்.

“This is your treat babe!”

“Then come on bitch” என்றேன் உணர்ச்சிவேகத்தில், ஆனால் மனதின் எங்கோ ஒரு மூலையில் அவள் கோபப்பட்டுவிடக்கூடாதே என்ற பயம் இருந்தது. அவள் கோபப்படவில்லை. ரசித்தாள். அன்றிரவு முழுவதும் “Please call me bitch” புலம்பல் தான், வாய்வலிக்கும் அளவிற்கு கத்திய பிறகும் அவள் விடுவதாயில்லை.

என்னை அவள் கட்டிலில் பிணைத்த பிறகு கண்களை கறுப்பு வெல்வெட் துணி கொண்டு கட்டினாள். செய்வதை விரும்பிச் செய் என்பதை அன்றைய பொழுது அவள் என்னிடம் இருந்து கற்றிருக்க வேண்டும். அவள் வாய் கொண்டு செய்த வித்தையில் அன்பிருந்தது. அப்பொழுது தான் உச்சமடைந்திருந்த என்னை சீறி எழச்செய்ய அவளுக்குத் தெரிந்திருந்தது, உடலால் உணர முடிந்தாலும் பார்க்க நினைத்து வெறியேறியது. நான் என் கண்கட்டை அவிழ்த்துவிட வேண்டினேன்.

“Beg me!” வாயை எடுத்து சொன்னவள், மீண்டும் வேலையைத் தொடங்கினாள். என் தொடர்ச்சியான வேண்டுதலின் பின் அவிழ்த்துவிட்டாள். அந்த அறை அவள் லெதர் உடை, அவள் கண்ணாடி, இரண்டு பக்கமும் விழுந்து கவிழும் தலைமுடி எதுவும் முற்றிலும் புதிதில்லை ஆனால் என் மனம் அவளை முதலில் சந்தித்த பொழுதும் அவளுடைய பின்னணியும் கொஞ்சம் மனதில் ரோமாஞ்சனத்தை உண்டாக்கியது. என்னால் அன்றைய பொழுதை எப்படியோசித்தாலும் அப்படி முடிந்திருக்க அவசியமில்லாமல் எப்படியோ முடிந்திருக்கமுடியும் என்பது தெரிந்துதான் இருந்தது. சிந்துவிடம் ஜனனியைக் காட்டிய பொழுது நான் இது இப்படி முடியும் என்று நினைத்திருக்கவில்லை. அன்றைக்கு நான் செய்ததற்கு அன்றைக்கே அவளும் பதில் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்திருக்கலாம், எங்களுக்குள் இன்னொரு நாள் இருக்காது என்றும் அவளும் உணர்ந்திருக்கலாம். அவள் கண்களில் நீர் கொட்டியது.

நான் “You dont need to do that” என்றேன். அவள் இன்னும் தீவிரமாய் முயற்சிக்க அவள் தொண்டையில் சிக்கி எதுக்களித்தது. நான் போதும் போதும் என்று கெஞ்சத் தொடங்கியம் கூட அவள் விடவில்லை. அவள் அங்கிருந்து நகர்ந்து என் மேல் ஏறியதும் என் முகத்தில் ஒரு ஆச்சர்யத்தின் புள்ளி தோன்றியது.

என் ஆச்சர்யம் அவளிடம் புன்னகையைத் தோற்றுவித்தது. உமையாளின் அறிமுகம் மட்டுமல்லாமல் இன்னமும் தெரியும் என்பதால் நான் கேட்க வாய் எடுக்கும் முன்பே அவள், “you should see your face, damn it, I did a surgery to tighten it.” நான் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன் ஆனால் அப்படியும் இருக்குமா இல்லை என்னை வம்பிழுக்கிறாளா என்று யோசித்த கணம் அவள் காட்டிய இறுக்கம் நம்ப முடியாததாய் இருந்தது. பொதுவாய் நான் அப்படி உச்சமடைவதில்லை அவள் என் மேலேரியிருந்த பொழுது நினைத்தேன் இன்னிக்கி கிழிஞ்சது என்று அதுவும் இரண்டாவது முறை. அவள் என்னைச் சொன்னது போல் அவளும் ஒரு tool வைத்திருந்தாள், இறுக்கம் அல்ல விஷயம் அவளது எனர்ஜி. அவள் எழுச்சி என்னால் உணரமுடிந்தது அவளும் கணக்கிட்டிருக்க வேண்டும், திட்டமிடாமல் அது அப்படி நடக்கவேமுடியாது இருவரும் ஒன்றாக கொட்டித்தீர்த்த தருணம் அந்த நாளை மறக்கமுடியாததாய் ஆக்கியது. என் பிணைப்பை நீக்கிய சிறிது நேரத்தில் நான் அவளுக்கு மசாஜ் செய்துவிடத் தொடங்கினேன்.

“You are not a boob’s guy isn’t it?”

“Not everyday is same Janani, and you tied me.”

“I should thank Sindhu” என்றாள் “but I dont think I am done with you. You know it was a perfect timing, not in my normal day I would pick up a guy from the pub. Perfect words to get my attention, any way if you really love her. She is very lucky”.

“Yeah lucky to be my wingwomen. I pity her. May be I owe her one.” என்றேன்.

ஆக்டோபஸ் ஒன்று என்னை இறுக்கமாகக் கட்டிப்பிடித்திருந்தது என் குறியை தன்வாயால் முழுவதுமாக கவ்வியபடி. அதன் கைகள் ஒவ்வொன்றாய் மாறி மாறி என் குதத்திற்குள் சென்று மீண்டு வந்தன தொடர்ச்சியாய். என் கனவுகள் எப்பொழுதும் ஆரம்பத்திலேயே இது கனவு தான் என்றும் பயப்படவோ வருத்தப்படவோ வேண்டியதன்றி சரியாகிவிடும் என்கிற எண்ணம் வந்துவிடும், ஆனால் அன்று நான் நிஜமென நம்பி பயந்திருந்தேன். நான் கடலுக்குள் மிதப்பதே ஒரு கற்பனையாகத்தானே இருக்க முடியும் ஆனால் என் மனது அப்பொழுது அறிவைப் பற்றிய உணர்வில்லாமல் இருந்தது. என் நுரையீரல்களில் தண்ணீர் சென்றடைத்தது. என் கால்களை திமிங்கிலம் ஒன்று பற்றி இழுத்துச்  செல்வதைப் போல் உணர்ந்தேன். அப்பொழுது ப்ரொஸ்டேட் மசாஜ் பற்றி ஏன் நினைத்தேன் என்று தெரியாது ஆனால் கனவு என்னைக் கிழித்துப் போடத் தொடங்கியது, குதம் கிழிந்து இரத்தம் வழிய நான் அத்தனை வலியிலும் உச்சமடைந்து துடித்தேன், அய்யோ அம்மா என்று.

கௌச்-சில் இருந்து கீழே விழுந்திருந்தேன். தலைவலி தாங்கமுடியாததாய் இருந்தது முன்பொருமுறை ஃப்லிம் ஃபெஸ்டிவல் ஒன்றின் பொழுது தொடர்ச்சியாய் ஆறு ஏழு படங்கள் பார்த்தபொழுது உணர்ந்த அதே தலைவலி. சிந்து என் அறையின் பாத்ரூம் கதவைத்திறந்து பார்த்தாள். பாதி குளியலில் எடுத்துப் போர்த்திய டவல் நனைந்திருந்தது. உடல் அதிர அவள் என் பக்கத்தில் வர, நான் என்னையறியாமல்  வாந்தி எடுத்தேன். சட்டென்று என் தலையைப் பிடித்தாள், கொஞ்சம் தேவையாகத்தான் இருந்தது, எப்பொழுதுமே வாந்தியெடுப்பதை பிடிக்காத எனக்கு, வயிறு கழன்று வாய் வழியாக வருவதைப் போல் இன்னும் கொஞ்சம் வாந்தி எடுத்தவனுக்கு எங்கிருந்தோ தேடி ‘காம்பிஃப்ளம்’ மாத்திரை எடுத்துக் கொடுத்தாள். நான் எழுந்து போய் என் படுக்கையில் படுத்தேன்.

ஜனனி வீட்டிலிருந்து நான் கிளம்பும் பொழுது விடிந்தேவிட்டிருந்தது. அவள் வீட்டு ட்ரைவருடன் உரையாட நான் உருவாக்கிய அத்தனை சூழ்நிலைகளையும் அவர் இரண்டொரு வார்த்தைகளில் உடைத்தெரிந்தார். நான் சிறிது நேரத்தில் என் முயற்சிகளைக் கைவிட்டேன். வீட்டருகில் வரும் பொழுது என் அறையில் விளக்கெரிவது தெரிந்தது. நான் என்னிடம்  இருந்த சாவியைக் கொண்டு கதவைத் திறந்தாள் சிந்து என் படுக்கையில் படுத்திருந்தாள். நான் மனதிற்குள், “Not now” என்று கதறினேன். ஆனால் அவள் கண்விழித்து “Switch off the lights” கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு “please” என்றாள். நான் விட்டது தொல்லை என்று நினைத்து கௌச்சில் படுத்தேன். சிந்துவிற்கு நான் வரம் கொடுத்திருந்தேன், அவள் கேட்டாள் என்னால் மறுக்க முடியாது தான். ஆனால் அவள் வரம் கேட்கவில்லை, வேறுவிதமாய் அதை உபயோகப்படுத்திக் கொள்ள உத்தேசித்திருந்தாள். நான் உமையாளிடம் எதையாவது சொல்லி சரிக்கட்டிவிடலாம் என்று கற்பனையை நிரப்பி சினாரியோக்களை உருவாக்கத் தொடங்கியிருந்தேன். ஆனால் சிந்து அவற்றை அடித்து நொறுக்கினாள்.

உமையாள் என் தலையைப் பிடித்துவிடுவதைப் போல் உணர்ந்தேன், அதற்குப் பிறகு நான் தூங்கியது கூட ஆச்சர்யம் தான். கண்திறந்து பார்த்தால் சிந்து நின்றிருந்தாள், அவளுடைய ஃபேவரைட் ஷார்ட்ஸ் டிஷர்ட்டுடன் வழமைபோல் ப்ரா அணியாமல். நான் உமையாளைத் தேடினேன், “ஜனனி அவங்க வீட்டில் இருப்பாங்க” என்றாள் “I got to go, I will see you this evening” என்று சொல்லி அங்கிருந்து அன்று வெளியேறினாள். கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் என் அறையில் குடியேறினாள், மொத்தமுமே அவள் வீடுதான் என்றாலும். பெரிதாய் ஒன்றையும் எடுத்துவரவில்லை, ஒருநாள் மாலை நான் வீட்டிற்கு வந்த பொழுது என் டீவி அவளுடைய ஹோம் தியேட்டருன் கனெக்ட் செய்யப்பட்டிருந்தது சில பல MP3 பாடல் டிவிடிக்கள் பரவியிருந்தது. ஒரு சூட்கேஸ் நிறைய அவளுடைய துணிகள் எப்பொழுதாவது போடும் ப்ரா ஜட்டிகளுடன். தொடர்ந்த சில நாட்களிலேயே உமையாள் என்னிடம் சிந்து என் அறையில் தங்குவதை தடுக்க வேண்டாம் என்று சொல்லியிருந்தாள்.

சிந்து கணக்கிட்டிருந்தது என்ன என்று தெரியாவிட்டாலும் கோபம் வரவில்லை. உமையாளை நான் பொதுவாய் சந்திக்கும் பொழுதுகளில் நான் அவள் வீட்டுக்குச் செல்லத் தொடங்கினேன். தொடர்ந்த பொழுதென்றில் கனமான மௌனம் சூழ்ந்திருந்த உமையாளின் வீட்டில் நான் அவள் மடியில் படுத்திருந்தேன். செக்ஸ் வைத்துக் கொள்ளும் அளவிற்கு உமையாள் அறிமுகமான பின்பும் கூட நாங்கள் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்ளாத சில வாரங்கள் இருந்திருக்கின்றன, அப்படியான ஒன்று நினைத்திருந்தேன். அவள் என் தலைமுடியில் விரல் அலைந்து கொண்டிருந்தாள் நான் அதன் நீட்சியாய் அவள் முலை நோக்கி கை நகர்த்தினேன். “என்னால சிந்துவுக்கு எதிரியாக முடியாது” என்றாள். “எனக்குன்னு ஒரு ஒப்பினியனே கிடையாதா?” எழுந்து உட்கார்ந்து கோபத்தில் கத்தினேன். அவள் அமைதியாக இருந்தாள் “அட்லீஸ்ட் சிந்துவை நீ காதலிக்காம இருக்கிறதுக்கு  உனக்கு அவளை பிடிக்காம இருக்கிறதுக்கு நான் காரணமா இருக்க முடியாது. சிந்துவுக்கு உன்னைப் பிடிச்சிருந்தால் நான் விலகுறது தான் சரியாயிருக்கும். என்னால சிந்துவுக்கு எதிரா ஒரு துணுக்கைக் கூட அசைக்க முடியாது.” பொறுமையாக விளக்கினாள், அதுவே எனக்கு கோபத்தை அள்ளித்தெளித்தது. அவள் என்னை நிராகரிப்பதை என்னால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை, ஆத்திரம் கண்களை மறைத்தது, மனதையும். நான் தன்னிலை மறந்தேன்.

மாலை நேரம், சிந்து என் அறையில் இருப்பாளாயிருக்கும். அவளுக்கும் உமையாளின் கணவனுக்கும் எங்கள் உறவு தெரியுமென்பதால் கதவு சாத்தாமல் தான் இருந்தது. உமையாள் மஞ்சள் நிறத்தில் கத்திரிப்பூ நிற பூக்கள் கொண்ட புடவை அணிந்திருந்தாள் அவள் இன்னமும் அங்கே தான் உட்கார்ந்திருந்தாள் என்னைப் பாவமாய்ப் பார்த்தாள், அது என்னை இன்னமும் சீண்டியது அவளை இழுத்து படுக்கையில் தள்ளினேன், ஆச்சர்யத்தில் விரித்த கண்களால் என்னைப் பார்த்தாள். நான் அவள் முந்தானையை அகற்றி, ஜாக்கெட்டைப் பற்றி இழுத்தேன். ஹூக்குகள் தெரிந்து விழுந்தன, அவள் பொன்னிற உடம்பில் என் இழுபறி நகக்கீறலாய் பதிவானது. பிரா விளக்கி அவள் முலைகளை வெளியில் விட்டேன், தடுக்கவில்லை அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டாள். மௌனத்தினால் ஆன கல்லொன்றைப் போலானாள். எதிர்ப்பில்லை. நான் புடவையைத் தூக்கி, தொடை விரித்தேன். வறண்டிருந்தாள் ஈரமாக்கினேன். உணர்ச்சியில்லை. ஆடி அடங்கி உச்சமடைந்து விலகினேன். அவள் அப்படியே படுத்திருந்தாள், நான் பச்சை விந்து வாசம் வந்த அவள் குறியையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். கொஞ்சம் நேரத்தில் தன்னிலை வந்தேன். காலத்தின் கால்கள் நீண்டு கொண்டேயிருந்தது, என் மனம் பதற்றமடைந்தது, என்ன செய்தோவிட்டோம் என்று நினைத்ததும் நிலம் அதிரத் தொடங்கியது. கைகள் நடுங்கி உடல் குழைந்து மனம் சிறுத்து என்னால் தாங்க முடியவில்லை கதறி அழுதேன். கண் திறந்து பார்த்தவள் நெருங்கி வந்து கட்டியணைத்தாள். என்னால் அடக்கமுடியாமல் அழுதுகொண்டே மன்னிப்பு கேட்டபடி இருந்தேன், ஆயிரம் முறை மன்னித்துவிட்டதாய் அவள் சொன்னாலும் மனம் அழுது கொண்டேயிருந்தது. இன்னமும் கால்கள் நடுங்கியது உடல் அதிர்ந்தபடியிருந்தது அசிங்கமாய் உணர்ந்தேன்.

“விசு இன்னிக்குன்னு இல்லை என்னைக்குமே நான் உனக்கு இல்லைன்னு சொல்ல மாட்டேன். என்னால அது முடியாது. ஆனா இது வேண்டாம், சிந்து உன்னைக் காதலிக்கிறான்னா. உன்னை நான் விட்டுக்கொடுத்து தான் ஆகணும். சிந்துவிற்கு என்னால் துரோகம் செய்வதை மனதால் நினைத்துப் பார்க்கக் கூட முடியாது. ஏற்கனவே அவளுக்கு நான் ஒரு நல்ல அம்மாவா இல்லையோன்னு நான் நினைக்காத நாளில்லை. இப்ப இது வேற… திரும்பவும் சொல்றேன் என்னைக்கு வேணும்னா என்னை எடுத்துக்கோ, இது உன்னுடையது உனக்கானது ஆனால் என்னால் இப்ப இருந்தமாதிரி தான் இருக்க முடியும். மனசறிஞ்சு மனசுநெறஞ்சு என்னால உன்கூட செய்யவே முடியாது. நீ எப்ப சிந்துவோடதுன்னு ஆனியோ அப்பவே நீ என்னோடது இல்லைன்னும் ஆய்டுச்சு.” உமையாளை நான் புரிந்து கொண்டேன் ஆனால் சிந்து என்னிடம் அப்பொழுதுகளில் நாகரிகத்துடன் நடக்கத் தொடங்கியிருந்தாள். நினைத்திருந்தால் என்னிடம் அவளை எடுத்துக் கொள்ளச் சொல்லி வற்புறுத்தியிருந்திருக்க முடியும். ஆனால் அவள் செய்யவில்லை. என்னிடம் செக்ஸ் வைத்துக் கொள்ளச் சொல்லி முன்னம் சலம்பியிருந்தாலும் அவள் என்னைக் காதலித்ததாய்ச் சொன்னதில்லை, அவள் பக்கத்து மையல் ஒரு மாதிரி தெரிந்தாலும். நான் அது உடல்சார்ந்த காமமானது என்றே நினைத்து வந்திருந்தேன். நான் உமையாளின் ஒருவன் என்பதால் சிந்துவை எனக்கானவொருத்தி என்று உணர முடிந்திருக்கவில்லை. சிந்துவினுடைய நல்ல நடவடிக்கைகளுக்கு ஜனனி ஒரு காரணமாய் இருக்கலாம் என்று நான் ஊகித்திருந்தேன். ஜனனியுடன் சென்ற என்னை அவளுக்கு பிடிக்காமல் போய்விடும் என்று எனக்கொரு ஆசை இருந்தது, நான் அதை நம்பவும் செய்தேன், சிந்துவின் செயல்கள் என்னை அதை நோக்கி ஊக்கப்படுத்தின. உமையாள் சொன்னதை என்னால் ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை. உமையாளின் அன்பு என்னை அசிங்கமாக உணரவைத்தது, நான் செய்த காரியத்தால் மலத்தால் குளித்ததைப் போல் உள்ளும் புறமும் உணர்ந்தேன். கடைசியாய் அவளிடம் மன்னிப்பு கேட்ட பொழுது அவள் என் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.

உடைந்து போயிருந்தேன் என்னில் சட்டென்று தோன்றிய அந்த மிருகம் அதுவரை எனக்குள்ளே தான் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதை என்னால் ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை. நான் மிருகத்தை ஆராய்ச்சிக் கூடத்தில் படுக்க வைத்து கத்திரி கொண்டு கிழித்தெரிந்து ஆய்வுசெய்தாலும் உமையாளை துன்புறுத்தத் தோன்றிய புள்ளி எப்படி உருவாகியிருக்கும் என்று கண்டறிய முடியவில்லை. அவள் மீதான் என் ஆதிக்கத்தை நிரூபிப்பது என் நோக்கமாகயிருந்திருக்கலாம், அவள் தடுத்திருந்தால் நிச்சயம் தொடர்ந்திருக்க மாட்டேனாகக்கூடயிருக்கும். என்னை விட்டு விலக உமையாள் அந்தப் பொழுதை உபயோகித்துக் கொண்டாள் என்கிற வருத்தம் எழுந்தது. உமையாளுக்கு எப்படியோ எனக்கு அவள் மீது காதல் இருந்தது, தீராத காதல், பெருகி ஓடும் கங்கையை நக்கிக் குடித்து தீர்த்துவிட நினைக்கும் காதல். அவள் ஒரு தேவதை எனக்கான தேவதை அவளின் கண்ணியம் துளிகூட குறைந்து நான் பார்த்ததில்லை, சுந்தர் காரணமாய் அவள் தற்கொலை முயற்சி செய்து தோற்ற பொழுதுகளில் உருவான அவளைப் பற்றிய பிம்பம் எந்தப்புள்ளியும் குறைந்து போலவில்லை. இன்றைக்கு அவளை நான் அத்தனை துன்புறுத்தியும் அவள் மேலோங்கி நின்றாள், நான் தான் அடிபட்டுப் போனேன். அவள் கண் மூடி உணர்ச்சிகளற்ற கல் போன்றிருந்த நிமிடம் புகைப்படமாய் மனதில் பதிந்து போனது. அன்றைய பொழுதை மீண்டும் மீண்டும் உருவாக்கிக் கலைத்துப் போட்டேன், அவள் விருப்பமில்லாமல் புணர்ந்த சூழ்நிலையை என்னால் மீள்உருவாக்கமுடியவில்லை. ஆறரிவற்ற மனசாட்சி இல்லாத மிருகம் நான், எனக்கு உமையாளின் மேல் கோபம் வந்தது. அவள் என்னைத் தடுத்திருக்கவேண்டும், கன்னத்தில் ஓங்கி அறைந்திருக்கவேண்டும், காலால் எட்டி மிதித்திருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. நுணுக்கி யோசித்ததில் அவள் கண்களைத் திறந்து வைத்திருந்தால் கூட நான் மிருகத்தை விரட்டியிருப்பேன் என்று  ஊகித்தேன். அவளிடம் என் மிருக பிம்பம் இருக்க வாய்ப்பில்லை அவள் கண்களைத் திறக்கவேயில்லை, நான் கண்கொட்டவில்லை, இப்பொழுது கண்ணை மூடினால் அவளைப் புணர்ந்த கணம் மனதில் நிழலாடியது. தேர்ச்சிபெற்ற ஒளிப்பதிவாளன் ஒருவனால் பதிவு செய்யப்பட்ட காட்சிகளாய் என் மனதில் ப்ரேம் பை ப்ரேமாக அந்தக் கணம், என்னால் மறக்கவே முடியாததாய் ஆகிப் போனது. ஆனாலும் உமையாள் இன்னமும் கூட தேவதை தான் என்  மனதில் அப்படியே தேவதையை வன்புணர்ந்ததும். நான் அங்கிருந்து என் அறைக்கு வந்ததில் இருந்து குளித்துக் கொண்டேயிருந்தேன், சோப்பு போட்டு மனதின் கறையை அழிக்க நினைப்பவனாய். தண்ணீர் தீர்ந்தது கறை அப்படியே இருந்தது.

உமையாள் என் அறைக்கு வந்தாள், சிந்து அங்கிருப்பாள் என்று அவளுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். அந்தப் பொழுதை அவர்கள் இருவரும் பெரும்பாலும் அதுவரை உருவாக்கியதில்லை. உமையாளை பார்க்கக் கண் இல்லாமல் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டேன், அவளிடம் விகல்ப்பமில்லை, தேவதை மேல் கரியள்ளிப் பூசமுடியுமா நான் தான் கரிபூசி நின்றேன் அவள் கள‌ங்கமற்று இருந்தாள்.

“சாப்பாடு செஞ்சிருக்கேன் வந்து சாப்பிடுங்க.” சிந்துவிற்கு ஆச்சர்யமாயிருந்திருக்க வேண்டும், “சிந்து உனக்குந்தான் சொல்றேன்” சிந்து திரும்பி என்னைப் பார்த்தாள் நான் உமையாளைப் பார்த்தேன்.  சிந்துவால் அந்த அறை முழுவதும் சிகரெட் வாசனை, உமையாள் ஜன்னல்களைத் திறந்தாள்.

திரும்பி சிந்துவை முறைத்தவள்  “எத்தனை தடவை சொல்லியிருக்கேன், வீட்டுக்குள்ள சிகரெட் பிடிக்காதன்னு. அறிவில்லை.” சொன்னாலும் அவளிடம் கோபமில்லை, சிந்து வேகமாக ஒளித்துவைத்த சிகரெட் பாக்கெட்டை அவளிடமிருந்து பிடிங்கியவள். “விசு, சிந்து இனிமே சிகரெட் பிடிக்காம பார்த்துக்க வேண்டியது உன் பொறுப்பு.” என்றாள். நான் உமையாளை முறைத்தேன். சிந்து உமையாளிடம் இருந்து சிகரெட் பாக்கெட்டை பறிப்பதைப் போல் விளையாட்டுக் காட்டினாள். பின்னர் உமையாளை மெல்லியதாய்க் கட்டியணைத்தாள், உமையாள் சிந்துவை அணைத்த படி இடுப்பில் கை போட்டுக்கொண்டு, என்னிடம் “சரி வா சாப்பிடலாம்” என்று சொல்லி அழைத்துவந்தாள். என்னை சமாதானப்படுத்த என் அசிங்கத்திலிருந்து என்னை மீட்டெடுக்க உமையாள் உத்தேசித்திருக்க வேண்டும். உரையாடல் பொதுவாய் போய்க்கொண்டிருந்தது சாப்பிட்டு முடிக்கும் தருவாயில் உமையாள், “Lets go for a movie” என்றாள். எதையும் மறுக்கக்கூடிய சூழ்நிலையில் நான் அன்று இல்லை, ‘கபி அல்விதா நா கெஹ்னா’ படத்திற்கு வந்திருந்தோம். “Mom I am so happy today, I would like to have a buff” என்றாள் சிந்து, என்ன நினைத்தாளோ உமையாள் எதுவும் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவில்லை, அவள் சிகரெட் குடிப்பாள் என்பதால் தார்மிக‌ அறம் தடுத்திருக்கவேண்டும். முதல்  முறையாக ஒழுங்கான ட்ரஸ்ஸில் சிந்து சிகரெட் குடித்து அந்தப் பக்கம் திரும்பி புகை விட்டாள். என்ன நினைத்தாளோ சிந்துவிடம் இருந்து சிகரெட்டை வாங்கி அவள் ஊதினாள், எங்கிருதோ ஒரு சந்தோஷக் கீற்றை அது எனக்குள் உருவாக்கியது. சிந்து என்னையே தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். உமையாள் சிகரெட்டை என் கையில் திணித்தாள் நானும் ஊதினேன். சிகரெட் புகைந்தது.

“Do you guys have issues” அடுத்தநாள் காலை என்னிடம் கேட்டாள். கனவுகளுக்கு பயந்து தியேட்டரில் இருந்து வந்த பிறகும் டிவிடியில் படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன், வயர்லெஸ் ஹெட்போன்ஸ் போட்டுக் கொண்டிருந்தாலும் காலை ஐந்து ஆறு மணிவரை தூங்காமல் நான் படம் பார்த்து பின் ஒரு மயக்கநிலையில் கௌச்சில் படுத்ததை அவள் உணர்ந்திருக்கவேண்டும். நான் பதில் சொல்லவில்லை, “I am not going to rape you, please dont sleep in the couch. If you dont like me staying here I will go back to my house.” என்றாள். அவள் ஜனனியிடம் என்னைக் கோர்த்துவிட்டது காமத்திற்காக அல்லவென்றும் ஆனால் அது அப்படி அவ்வாறு ஆகிவிட்டதென்றும், இதற்காகவே நான் இப்பொழுது அழைத்தாலும் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்ள ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன் என்றாள். நான் அங்கே நின்று கொண்டிருந்தேன் என் மனம் அங்கில்லை எங்கேயிருந்தது என்பது கூட தெரியவில்லை,  காஃபிக் கோப்பை ஒன்றை கையில் கொடுத்துவிட்டு அவள் சொல்வதைக் கேட்டுக் கொண்டுதான் இருந்தேன். என்னிடம் பதில் இல்லை.

சிந்து என்னிடம் வேண்டுவது என்ன உமையாள் என்னிடம் சிந்துவிற்காய் கேட்பது என்ன, நான் சிந்துவிடமும் உமையாளிடமும் வேண்டுவதும் விரும்பதும் என்ன. எனக்குப் புரியவில்லை. இதில் ஜனனி வேறு – மெஸேஜ் அனுப்பியிருந்தாள், வீட்டிற்கு வரலாமா என்று கேட்டு. எனக்கு ஜனனியிடம் காதல் இல்லை அது நிச்சயம் தெரியும் உமையாளிடம் காதல் உண்டு அதுவும் தெரியும். சிந்து இன்னமுமே கூட எனக்குப் புரியாத புதிர்தான். ஊட்டி என்று தான் நினைக்கிறேன், நானும் நெருங்கிய நண்பன் ஒருவனும் நிரம்பிய போதையில் மலையுச்சியில் ஒரு மரத்தடியில் சந்தித்த சாமியார் சொன்னார். நீ விரும்பும் பெண்ணைப் பார்த்தால் உனக்கு காமம் பீறிடணும், காமம் மட்டுமே தான் இல்லறவாழ்க்கையான்னா கிடையாது ஆனால் காமம் பீறிடாத பெண்ணைக் கலியாணம் செய்துகொள்ளாதே என்றார். பின்னர் நாங்கள் மூவரும் கஞ்சா புகைத்தோம்.  நான் பின்னர் இணையத்தில் தேடிய பொழுதுகளில் பிரபல சைக்கியாலஜிஸ்ட்டுகளும் அதையே சொன்னதை நினைத்துப் பார்த்தேன். சிந்துவைப் பார்த்தால் எனக்குக் காமம் பீறிடுகிறது தான், ஆனால் எங்கோ ஒரு மூலையில் மனதில் அவள் எனக்கு மகள் போன்றவள் என்ற நினைப்பு என்னை பரிதவிக்க வைக்கிறது. உமையாளுக்கு நான் அவள் மகளின் பாய் ஃப்ரண்ட் சிந்துவிற்கு நான் அவள் அம்மாவின் பாய் ஃப்ரண்ட், அவர்களுக்கு இதன் காரணமாய் காமம் பொங்குகிறது. எனக்கும் கூட அம்மா பெண்ணுடன் ஒரே நேரத்தில் உறவு என்ற புள்ளி காமத்தை கிளறியிருக்க வேண்டும். ஆனால் பழமையான மனதொன்று அதை ஏற்க விரும்பவில்லை, சிந்து எனக்குக் கிடைத்தால் உமையாள் என்னை விட்டுப் போய்விடுவாள் என்பது ஒரு தீராத பயத்தை என்னுள் உருவாக்கியது. ஏன் உமையாள் இதை – என்னைப் – புரிந்துகொள்ள மறுக்கிறாள் என்று தெரியவில்லை, ஏன் சிந்துவுக்கும் புரியவில்லை ஆனால் சிந்துவிற்கு இது ஒரு விளையாட்டு, நாளை என் காமம் சலித்ததும் அவள் என்னை வீசியெறிந்துவிடலாம். அவள் வயது அப்படிப்பட்ட ஒன்று உமையாளுக்கு, அவள் சிந்துவிற்குச் செய்யும் துரோகம் என்ற புள்ளியை தாண்ட முடியவில்லை. சிந்துவாய் என்னை விட்டு விலகினாள் உமையாள் சரியாகிவிடுவாள் என்று நினைத்தேன்.

தலைவலி மீண்டும் தொடங்கியது, உறக்கம் தொலைத்த நாட்களில் நான் காஃபியை நம்பிக்கொண்டிருந்தேன் தலைவலி மருந்தாய், எங்கிருந்து கற்றுக்கொண்டாலோ அருமையான காஃபி போட்டுக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள் சிந்து. இன்னும் ஒரு சிப் காஃபியை உறிஞ்சியதும். “I love you!” என்று சொல்லிவிட்டு என் பதிலுக்காய்க் காத்திருக்காமல் குளியலைறைக்குள் நுழைந்தாள். காஃபியும் அன்றைக்கு என்னைக் காப்பாற்றவில்லை. காய்ச்சல் அதிகமாக இருந்த நாளொன்றில் மருத்துவர் கொடுத்த தூக்க மாத்திரை சாப்பிட்டு தூங்கவும் முடியாமல் விழிக்கவும் முடியாமல் மனம் அலைந்தபடி பைத்தியம் பிடித்த நிலையில் இருந்தேன் நான். மனம் அனுமதிக்காத ஒன்றை நான் செய்ய உத்தேசித்ததை மனம் திரும்பி என்னிடம் தள்ள பின்னர் நான் தள்ள என்று போராடிக் கொண்டிருந்த பொழுது சிந்து வெளியில் வந்தாள், நிர்வாணமாய்.

நான் அவளிடம் “you should be a magician” என்றேன். சிரித்தாள்.

When I feeling

depressed and obnoxious

sullen

all you have to do is

take off your clothes

and all is wiped away

revealing life’s

tenderness.

Frank O’hara சொன்னதைப் போன்ற சிந்துவின் இளமை என்னிடம் வேலை செய்தது தான் என்றாலும் சுத்தமாக மறைந்துவிடவில்லை, பிரச்சனையே சிந்து தானே! Obnoxious இந்த வார்த்தை என்னைக் கொஞ்சம் அசைத்துப் பார்த்தது, இணையம் கொடுத்த அத்தனை அர்த்தங்களும் எனக்கானதாய் விளங்கியது. Unpleasant, disagreeable, nasty, distasteful, offensive, objectionable, unsavory, unpalatable, off-putting, awful, terrible, dreadful, frightful, revolting, repulsive, repellent, repugnant, disgusting, odious, vile, foul, abhorrent, loathsome, nauseating, sickening, hateful, insufferable, intolerable, detestable, abominable, despicable, contemptible, horrible, horrid, ghastly, gross, putrid, yucky. “Do you want a hand job” கேட்டாள், இளமைக்கு ஒரு மவுசு இருக்கத்தான் செய்தது, அவளுடைய இளமை எனக்கு வாழ்க்கையின் இளமையை நினைவுபடுத்தியது. ஃப்ராங்க் ஒஹாரா ஒரு ரசிகன் என்று நினைத்தேன். அவள் உபயோகப்படுத்திய சோப்பின் மணமும் ஹேர் ஸ்ப்ரேவின் மணமும் பெர்ஃப்யூமின் மணமும் ஒரு ஏகாந்தத்தை உருவாக்கியது. சட்டென்று ட்ரிம் செய்யப்படாத அவளுடைய ப்யூபிக் ஹேர் என்னை அவளை நோக்கி இழுத்தது. டென்ஷன் குறைந்து மனம் அப்பொழுதைக்கு விடுதலை அடையும் தான், ஆனால் இன்னமும் அதிகமாக கேள்விகளுடன் மீண்டும் தொல்லை செய்யும் என்று நான் “Thanks and no Thanks.” என்றேன்.

சிந்து எனக்கு லேப் டான்ஸ் கொடுக்கிறேன் பேர்வழி என்று உரசி உசுப்பேற்றி ஆனால் உச்சமடையவிடாமல் விட்டு நகர்ந்த பொழுது சட்டென்று மனதில் ஆண்டாள் பற்றிய எண்ணம் தோன்றி மறைந்தது. என் மூளையின் நரம்புகள் கொஞ்சம் மாற்றி இணைக்கப்பட்டிருக்கிறதா தெரியாது, என்னால் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லாத இருவேறு விஷயங்களை இணைக்க முடிந்திருக்கிறது. அன்றைக்கும் அப்படித்தான், ஆண்டாளையும் எமினெமையும் இணைத்தது மனது. எல்லாவற்றையும் மீறி ஒரு அதீத அன்பென்றால் தமிழ்க்கவிதைகளில் ஆண்டாள் ஒரு பெரும்புள்ளி, திருப்பாவை கேட்காமல் என் மார்கழிக் காலம் கழிந்ததில்லை இளம் வயதில். உணராமல் மனனம் செய்த பொழுதுகள், பின்னர் உணர்ந்து பாடல்களை அல்ல வரிகளை பின்னர் வார்த்தைகளை நாள் முழுவதும் உணர்ந்த பொழுதுகள் என்று கல்லூரிகளில் நான் படித்த ஒரு காலம் ஆண்டாளுடன் நகர்ந்தது. பின்னர் வேலை தேடி அலையத் தொடங்கிய பொழுதுகளில் நகர்த்திப் பார்த்த பாடல் வரிகள் எமினெமுடையவை, வெற்றி தோல்வி கால் வாறுதல் போன்றவற்றில் எமினெமுடன் நான் ஒன்றிய பாடல்களும் அப்படியே, பாடல்களாய்த் தொடங்கி வரிகளில் சுருங்கி வார்த்தைகளில் நின்றது. உமையாளும் நானுமே ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லா இருவேறு துருவங்கள் தான், ஆனால் இணைந்திருந்தோம். உமையாளையும் என்னையும் பற்றி வார்த்தைகளில் என்னால் அடைக்க முடியவில்லை, அந்த உறவை என்ன பெயர் சொல்லி அழைப்பது என்று தெரியாமல் விழித்திருக்கிறேன், என்ன பெயர் சொன்னாலும் அதில் எங்கே சிந்து வருகிறாள் என்று புரியவில்லை. அந்த அறையில் சிந்துவின் நண்பர்கள் விலகிய பிறகு அவள் அடித்துவிட்ட ரூம் ப்ர்ஷ்னரும் அதற்கு முன் அங்கே விரவியிருந்த கஞ்சாவின் வாசனையும் சேர்த்து மனதைப் பிசையத் தொடங்கியிருந்தது.  

“she was consumed by three simple things:

drink, despair, loneliness; and two more:

youth and beauty” – Bukowski

புற்றரவல்குல் என்கிற வார்த்தை எங்கிருந்தோ சட்டென்று வந்து இம்சை செய்யத் தொடங்கியது, ஹிப்ஹாப் பாடல்கள் பின்னணியில் மெல்லிய சப்தத்தில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது. சிந்து அரை மயக்கத்தில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள், மயக்கம் மட்டுமல்ல உடையும் அரைதான், விநோதமாக டீஷர்ட் மட்டும் அணிந்து கொண்டு உறங்கிக் கொண்டிருந்தாள். போர்வை அவள் இடையை மறைக்கவில்லை, சுருண்டு போய் ஓரத்தில் கிடந்தது அது. ஆண்டாளில் தொடங்கவில்லை தான் மனவழுத்தம், எமினெமில் தொடங்கியது. நான் சிந்துவை எமினெமின் கில்ட்டி கான்ஸியல் பாடலில் வரும் சின்னப்பெண்ணுடன் தான் ஒப்பிட்டு வந்தேன், “You shouldn’t take advantage of her, that’s not fair” போல். எனக்குள்ளும் கான்ஸைன்ஸ் இருந்தது.  ஆனால் அங்கிருந்து தாவி புற்றரவல்குல் வந்தது ஒரு வியாதி.  “Yo, look at her bush, does it got hair? Fuck this bitch right here on the spot bare” போல். சிந்துவின் பக்தி பிரகாசித்தது, நான் மாமாயன் இல்லை தான். ஆனால் சிந்துவிடம் பக்தி இருந்தது. ஞானத்திற்கும் யோகத்திற்கும் இடைப்பட்டதாக அறியப்பட்ட பக்தி. பரமாத்வாக என்னைக் கற்பனை செய்துகொள்வது வேடிக்கையாக இருந்தது, ஆனால் என்ன காரணமோ சிந்து ஜீவாத்மா. ஞானம் பெறப் படுவது. யோகம் பெறப் படுவது. பக்தி பெறப் படுவதல்ல. உள்ளார்ந்தது. அதுவே அதாகவே இருந்து பரிமளிப்பது, அது அவளிடம் பரிமளித்தது. புற்றில் இருந்து தலை காட்டும் நாகத்தின் படத்தையொத்த பளபளப்பு அவளுடைய இடையில் இருந்தது என்கிறாள் ஆண்டாள் இருந்தது – நான் ‘தூமணி மாடத்துச் சுற்றும் விளக்கெரிய, தூபம் கமழ துயிலணைமேல் கண்வளரும், மாமன் மகளே! மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்’ என்று தூக்கத்தில் இருந்து எழுப்ப முயற்சி செய்யும் பெண்ணையல்ல, ‘எல்லே!இளங்கிளியே!இன்னம் உறங்குதியோ!’ என்று பாடப்பெற்ற தூக்கத்தில் இருக்கும் பெண்ணையே ஆண்டாளாக உணர்ந்தேன், அப்படியே சிந்துவையும், ஒரு சமயம் என்னையும், உமையாள் மட்டும் ஆண்டாள் அல்ல, என் பொருத்தும் சிந்து பொருத்தும் உமையாள் நாராயணனே. நாற்றத்துழாய்முடி என்று நாராயண வாசம் பிடித்ததைப் போல் சிந்துவிடன் மருவாஹ்ணாவின் வாசனை பிடித்தேன், அவள் உடல் முழுவதும் வாசனை பரவியிருந்தது. ஆண்டாள் ஆண்டாள், யமள மொஞ்சிகளை இழந்த ஆண்டாள் பற்றிய கற்பனை உருவான நாளொன்றில், ஆண்டாள் மீது பொருந்தாக்காமம் உண்டானது. குறைந்தபட்சம் முலைகளில்லாத ஆண்டாள். உமையாளுக்கும் சிந்துவிற்கும் மத்தியில் ஆண்டாள். நான் உளரும் தருணங்களில் எல்லாம் என் நண்பன் கேட்கும், “bro, what did you smoke”, நான் என்னைக் கேட்டுக் கொண்டேன். உமையாளிலும் சிந்துவிலும் எனக்கு எது முக்கியம் என்பதைப் பற்றிய கேள்விகள் இல்லை. ஆண்டாள் வழியில் சொன்னால் எனக்கு உமையாள் பகவான், சிந்து பாகவதன். ஆனால் பிரச்சனையே அது தானே! பாகவதனை விலக்கி பகவானை அணுகுவதெப்படி. சீதை சொன்னதைப் போல் பகவத அபசாரம் மன்னிக்கப்படுகிற குற்றம் ஆனால் பாகவத அபசாரம் தண்டனைக்குரியது. நான் உமையாளைச் சீண்டலாம் ஆனால் சிந்துவை அல்ல, இப்பொழுது உமையாளை அடைவதற்கான என் வழி சிந்துவின்பாற்பட்டது. நான் ஆண்டாளும் எமினெமும் இணையும் புள்ளி பற்றி யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன். மனதில் அப்பொழுதில் ஓடிக் கொண்டிருந்த காமம் அவள் விழுத்திருந்தால், அவள் கால்களுக்கிடையில் தஞ்சமடைந்திருக்கும். மனம் குதூகலித்தது. சிற்றாதே பேசாதே செல்வப் பெண்டாட்டி, ஆற்ற அனந்தலுடையாய், ‘now all you gota do is nibble on this little bitch’s earlobe’. ‘எழுந்திருச்சிராத மூதேவி’.

எமினெம்மையும் ஆண்டாளையும் அவர்களால் எழுந்த குழப்பத்தையும் வலிந்து ஒதுக்கிவிட்டு நான் அவள் ப்யூபிக் ஹேர்-ஐ வெறித்துப் பார்த்தபடியிருந்தேன், ஆனால் என் மனம் அதில் நிலைத்திருக்கவில்லை, என் கைகளை அங்கு நீளாமல் கட்டுப்படுத்திக் கொள்வது கடினமாகவேயிருந்தது மனம் உமையாளை நாடியது. அந்த அறையில் இதே போல் உமையாள் இருந்த கணங்களை மனம் மீள உருவாக்கிப்பார்த்தது. நல்லவேளை இது கனவு இல்லை, கலைடாஸ்கோப்பில் கலைத்துப் போட்டது போல, உமையாளையும் சிந்துவையும் கலைத்துப் போட்டு உருவாக்கும் உருவங்களில் மதிமயங்க. உறக்கம் தொலைந்திருந்த இன்னொரு பொழுதில் நான் உமையாளிடம் ‘நீ பொண்ணுங்க கூட செக்ஸ் வைச்சுக்க ட்ரை பண்ணியிருக்கியா?’ கேட்டிருந்த பொழுது, அவள் என்னிடம் அதற்கான விடையை மறைக்க நினைத்தாள் என்று தெரிந்தது, ஆனால் ஏன் என்று புரியவில்லை. ஆனால் அதற்கான விடை இன்னொருநாள், மிகச் சமீபத்தில், நான் உமையாளிடம் சிந்து உன்னைப் பற்றி அறிந்துகொள்ளத்தான் என்னை தொல்லை செய்கிறாள் என்று நான் சொன்ன பின், நிறைய யோசித்து என்னிடம் சொன்னாள். அவளுக்குத் திருமணமான புதிதில், தன்னுடைய கணவரைப் பற்றித் தெரிந்ததுமே, அவளுக்குக் கிடைக்கக்கூடிய விஷயமாயிருந்தது பெண்ணுறவு தானென்றும், என்னவோ இப்பொழுதுகளைப் போல் துணிந்து ஆண்களுடன் பழக முடிந்திருக்கவில்லை என்றும் சொன்னாள். உமையாள் சொன்னாள் தான் ஒரு பைசெக்ஸுவல் என்பதை அவளால் உணர முடிந்திருக்கவில்லையென்றும், அதைப் பற்றிய யோசனை அதற்குமுன் இருந்ததில்லை என்றாள். தொடர்ச்சியான மன அழுத்தம், மிகவும் சராசரியான ஒரு வாழ்க்கை அவளுடையது, அவளால் தன் கணவன் ஒரு நாளும் தன்னுடன் உடலுறவு கொள்ள முடியாதென சொன்னதை உணரவே அவளுக்கு மாதம் பிடித்தது என்றாள். எல்லாவிதமான சுதந்திரமும் கொடுத்த அவள் கணவன் அவளிடம் கேட்ட ஒன்றே ஒன்று தன்னிடம் விவாகரத்து கேட்கக்கூடாதென்பது. அவள் கணவன் அவளிடம் கேட்டிருந்திருக்காவிட்டால் கூட உமையாள் கேட்கக்கூடியவள் இல்லை என்று அவள் சொன்னாள், அவளுடைய குடும்பநிலை அப்படிப்பட்டது. 

சட்டென்று உடைத்துப் பேசியவள், ஒரு நாள் மது போதையில், ஏதோ நினைவில் தன்னுடன் படுத்திருப்பது வேறு ஒரு பெண் என்று நினைத்து சிந்துவின் மீது கைவைத்து விட்டாளாம். இன்னமும் கனவு போலவேயிருப்பதாகச் சொன்னாள். சிந்து விழித்திருந்திருக்கிறாள், ரொம்பவும் ரசபாசம் ஆகவில்லை ஆனால் அந்தநாளில் இருந்து வருந்திக் கொண்டிருப்பதாகச் சொன்னாள் உமையாள். ‘எவ்வளவு பெரிய தவறு’ வாய்விட்டுச் சொன்னவள் கண் கலங்கினாள். எனக்குப் பிரச்சனை அப்பொழுது தான் புரிந்தது. நான் அவளிடம் ஓடிபஸ் காம்ப்ளக்ஸ் பற்றிச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன், ஆனால் ப்ராய்டுமே, இந்த ஒட்டுமொத்த ஓடிபஸ் காம்ப்ளக்ஸில் அம்மா-மகள் உறவைப் பற்றி பேசவேயில்லை. ப்ராய்ட் ஒருவேளை வஜினல் ஆர்கஸம் மட்டுமே முடியும் என்பதால் அப்படி பேசாமலிருந்திருக்கலாம், ஆனால் இன்றைய காலக்கட்ட அறிவியல் வளர்ச்சி சொல்லும், வஜினல் ஆர்கஸமுமே கிளிட்டோரியஸ் ஆர்கஸம் தான் என்ற கொள்கை ஒருவேளை, ஓடிபஸ் காம்ப்ளக்ஸில் அம்மா மகள் உறவைச் சொல்லலாம் என்றேன். நான் உமையாளிடம், ‘அங்க எப்படி சிந்து வந்தா? அவ வேணும்னே வந்து படுத்திருப்பாளாயிருக்கும்’ என்றேன். சிறிது நேரம் அவள் பேசாமல் சுவற்றை உறுத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவள். ‘நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன். நான் அவள் மேல் கை வைச்சது எனக்கு நல்லாத் தெரியும். ஆனால் இன்னிக்கு யோசிச்சா, அவ என்னைத் தொட்டிருப்பாளோன்னு தோணுது, நல்ல ப்ராய்டு.’ என்றாள் விரக்தியாய். ‘என் பொண்ணு மேலயே சந்தேகப்படச் சொல்ற ப்ராய்டு’. நான் ‘உனக்கு ஆண் பிள்ளை பிறக்கலையேன்னு வருத்தப்பட்டிருக்கிறியா’ கேட்டேன். அவள் இல்லை என்றாள், ‘அதான் சிந்துவே ஆம்பிளைப் பிள்ளை மாதிரி தான நடந்துக்கிறா’ என்று சொல்லிச் சிரித்தாள். அதன் காரணமாகத் தான் உமையாள் பின்னர் பெண்களுடன் பழகுவதை நிறுத்திக் கொண்டதாகச் சொன்னாள். ‘நாம ரெண்டு பேரும் செக்ஸ் வைச்சிக்கிறதப் பார்த்திருப்பாளா?’ கேட்டாள், நான் பதில் சொல்ல முடியாமல் விழித்தேன். பின்னர் ஆமாம் என்று சொல்லியிருந்தேன், அதன் பிறகு சிறிது நேரம் எதுவும் பேசாமல் இருந்துவிட்டு அங்கிருந்து உமையாள் நகர்ந்துவிட்டாள். 

நான் சிந்துவிடம் அந்த நாளைப் பற்றிக்கேட்டேன், செக்ஸுவல் இன்டென்ஷன் இல்லை அதில், அவளைப் புரிந்துகொள்ள, என்னிடம் என்ன வேண்டுகிறாள் என்பதை தெரிந்துகொள்ள விரும்பிக் கேட்டேன்.  ‘சொன்னாளா! நான் சொல்லமாட்டான்னு நினைச்சேன்’ என்றவள் மிகத் தெளிவாய், அந்த நாளைப் பற்றிப் பேசுவதில்லை என்று சொல்லிவிட்டாள். நான் இன்னும் இரண்டு சமயத்தில் அவளிடம் அந்த நாளைப் பற்றிய பேச்சை எடுத்தேன், ஆனால் அவள் வாய்திறப்பதில்லை என்பதில் உறுதியாய் இருந்தாள். இத்தனையும் மனதில் கீறிச்சென்றது அந்த இரவு, நான் அந்த விஷயத்தை மெல்ல மறந்துவிட்டிருந்தேன், ஆண்டாளும் எமினெமும் சேர்ந்து உழுக்கிய அந்த இரவு இன்னமும் என்னத்தை கொண்டுவந்து தொலைக்குமோ என்று நினைத்து தூங்கிப் போனேன். காலை அந்த இரவின் தொடர்ச்சியாய் எழுந்தது.

 “இன்னிக்கு ஒரு பார்ட்டி இருக்கு நீ வரணுமே!” காலையில் எழுந்ததுமே தொடங்கினாள்.

“சான்ஸே கிடையாது சிந்து, இன்னிக்கு எனக்கு நிறைய வேலையிருக்கு.” 

“நீ ரொம்ப நேரம் இருக்கணும்னெல்லாம் ஒன்னுமில்லை, ஜஸ்ட் வந்துட்டு ஹாய் பாய் சொல்லிட்டு கிளம்பிடு. ப்ளீஸ் எனக்கு வேற வழியில்லை, எல்லாம் இந்த கமீனா சோனுவால வந்தது.” சோனு அவளுடைய பழைய பாய்பிரண்ட். 

“இல்ல சிந்து இந்த முறை என்னால முடியாது, அதுவும் நேத்தி பண்ணினதுக்கு” என்று சொல்லி நிறுத்தினேன். “சும்மா கதைவிடாத, நான் தூங்கினதுக்கப்புறம் உன்னைக் காணலை, அம்மாகிட்ட போயிருந்ததான. அப்புறமென்ன.” அவள் என்னைச் சும்மா வெறுப்பேத்தினாள், உமையாள் என்னிடம் முன்னம் போல் நடந்துகொள்வதில்லை என்பது அவளுக்குத் தெரிந்துதானிருக்கவேண்டும். நான் அங்கிருந்து நகர முயன்ற பொழுது, “சரி சாரி. நேத்தி நடந்ததுக்கு பதிலா வேணும்னா இப்ப என்னை எடுத்துக்கோயேன்.” மேலே மிச்சமிருந்த டீஷர்ட்டையும் கழட்டத் தொடங்கினாள், பின்னர் “சும்மா கதைவிடாத எனக்குத் தெரியும் உனக்கு எங்கம்மா தான் வேணும்னு. நான் உன்னை அவகிட்டேர்ந்து தட்டிப்பறிக்க நினைக்கலை. அவ உன்கிட்ட என்ன சொல்றான்னு தெரியாது ஆனால் நான் சொல்லி அவ எதுவும் பண்ணலை நம்பினா நம்பு. நீ வேணாம்னு சொல்லலை ஆனால் உன்னை ஏமாத்தி அவகிட்டேர்ந்து எடுத்துக்கப்போறதில்லை.” கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு “இது எதுக்கும் நான் உன்னை இன்னிக்கு நைட் கூப்பிடுறதுக்கும் சம்மந்தமில்லை. ப்ளீஸ் நம்பு. எனக்கு இந்த ஹெல்ப் நீ செய்துதான் ஆகணும். வேணும்னா உனக்கு இன்னொரு ஃபிகர் மடிச்சிச் தர்றேன். எப்படி டீல்.” என்றாள். நான் பதில் சொல்லாமல் அங்கிருந்து நகர்ந்தேன், அவளுக்கு அன்னிக்கு நைட் நான் வருவேன் என்று தெரிந்துதிருக்கவேண்டும். 

நான் மறுத்திருந்திருக்க வேண்டும், அங்கே சென்றது எவ்வளவு பெரிய தவறு என்று சிறிது நேரத்திலேயே சிந்து நிரூபித்திருந்தாள். அது ரெஸ்டாரண்ட் கிடையாது, யாரோ அவளுடன் படிக்கும் பணக்கார நண்பனொருவனின் வீடு. அவன் அம்மா அப்பா இல்லாத பொழுதொன்றை இவர்கள் பார்ட்டிக்காக உபயோகப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். என் பாணி இசை தான், என் வயது மக்களும் தான் ஆனால் நான் எப்பொழுதுமே தனியன், என்னால் அத்தனை பெரிய பார்ட்டிகளில் மனமொருமித்து இருக்க முடிந்திருக்கவில்லை. அவள் என்னை கேட்டருகே வரவேற்றாள். நான் அவள் சொன்னதற்கும் கொஞ்சம் தாமதமாகத்தான் சென்றேன். 

“இது எங்க கல்லூரி சீனியர்கள் நடத்துற பார்ட்டி.” நான் சரியென்று தலையசைத்தேன், “Do you know about sororities?” கேட்டாள். நான் ஆமாமென்று தலையசைத்து, “பெண்களுக்கான ஃப்ரட்டர்னிட்டி இல்லையா சொரொரிரிட்டின்னா!”. மலர்ந்தவள், “என் செல்லம் ஆமாண்டா ஆமாம்.” இடைவெளிவிட்டு, “என்னை இங்க கூப்பிட்டப்ப என்ன விஷயம்னு தெரியாது. ஆனால் இங்க வந்த பிறகு தான் தெரியும். இது ஒரு டெஸ்ட்டிங் டேன்னு. I wanted to join ‘Kappa, Kappa, Gamma’ in the rush week. But…” என்று இழுத்தாள். “என்ன மேட்டர் சொல்லு சிந்து.” கேட்டேன். “They have joining requirements and it seems that includes…” திரும்பவும் இழுத்தாள். “a blow job to your boyfriend”.  நான் சிவந்திருந்தேன், “என்னது ப்ளோ ஜாபா, போடி இவளே.” என்று சொல்லி அங்கிருந்து வெளியேற திரும்பினேன்.

தடுத்து நிறுத்தியவள். “You owe me one!” என்றாள். 

“Okay lets go to your place and get it done. But not here Sindhu, and not that” சீறினேன்.

“Its my choice, you remember.” அவளிடம் அப்படிச் சொல்லிய நினைவில்லை, நான் அவளை மீறி நடக்கத் தொடங்கினேன்.

“I will talk to mom.” என்றாள், “what do you mean” உண்மையிலேயே புரியாததால் கேட்டேன். “I will say I dont love you anymore…” நிறுத்தி, “so you folks can live happily ever after” அவளிடம் நக்கலிருந்தது, ஆனால் என்னை அங்கே நிறுத்திவைக்க என்ன சொன்னால் ஆகும் என்று அவள் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். அவள் செய்வாளா இல்லையா என்பதல்ல, என்னைத் தொல்லை செய்யாமல் இருந்தாளே போதுமென்று தான் அப்பொழுதுகளில் உணர்ந்திருந்தேன். சிந்துவின் இளமை கொஞ்சம் மயக்கம் தந்தது தான் மறுக்கவில்லை, ஆனால் அந்த இளமையில் இருந்த பைத்தியக்காரத்தனம் பிடிக்கவில்லை. நான் அவள் தலைமுறை என்பதைக் கஷ்டப்பட்டு மறைக்க நினைத்தேன், அவள் தலைமுறையின் எதையும் எனக்குப் பிடிக்காததைப் போல் எனக்குள் சொல்லிக் கொண்டேன்.

திரும்பி அவளிடம், “I dont cum Sindhu.” என்றேன் அவளுக்குப் புரிந்திருக்க வேண்டும். “I will let your seniors know you did it, that would make it right?” புத்திசாலித்தனமாய்க் கேட்டேன். “No babe, I have to show the cum.” என்றாள் விரக்தியுடன். “there is no way out. you gotta give it to me.” என்றாள். நான் முறைத்தேன். அவளிடம் இப்பொழுது விளையாட்டுத்தனம் கூடியிருந்தது, உண்மையில் இதில் அவள் ஏமாற்றுவேலை ஒன்றுமில்லை என்றே நான் நினைத்தேன். அதுவரை அவள் முகத்தில் கொஞ்சம் வருத்தமும் ஏமாற்றமும் இருந்தது. 

நான் மனமாறும் முன் அதை முடித்துவிட அவள் உத்தேசித்திருக்க வேண்டும். அங்கிருந்து நேராய் ஒரு உள்ளறையின் ரெஸ்ட்ரூமிற்குள் நுழைந்தோம். மிகவும் விசாலமாகவேயிருந்தது. அவள் உள் தாழ்ப்பாளிட்டுவிட்டு என்னையே குறுகுறுவென்று பார்த்தாள். என் மனதில் உமையாளை மீண்டும் அடைந்துவிடலாம் என்பது தான் இருந்தது என்றாலும், அங்கே வந்த பிறகு மனம் மாறத்தொடங்கியது, அவள் என்னை முற்றிலும் ஏமாற்ற நினைத்திருக்கலாம், எங்களுக்குள் இருந்தது ஒரு ஜென்டில்மேன் அக்ரிமென்ட் தான், அவள் மேன் இல்லாவிட்டாலும் கூட. 

“why cant you try other sorority Sindhu, anyway this seems to be a bad one.” வேதாளத்தை மீண்டும் உருவாக்கினேன். 

அவள், “are you going to get undressed, or do you want me to do it.” புள்ளியில் நின்றாள். 

 “I am telling you Sindhu, even if you do it for one hour, I might not Cum, if you dont believe me ask Janani.” என்றேன் தொடர்ந்து, “then dont put the blame on me.” என்னிடம் அந்த பயம் இருந்தது உண்மைதான். ஆரம்ப காலங்களில் வாயில் வைத்தவுடன் உச்சமடைந்த பொழுதுகளை மீள நிகழ்த்தி, கடுமையான மனப்பயிற்சிகளின் பின்னால் தவறுகளைத் திருத்தி, அன்றைய பொழுதுகளில் வாய்ச்சுகத்தில் உச்சமடைவதேயில்லை. அதற்கான தேவையும் இருந்தது இல்லை, எப்பொழுதும் வெறும் முன்விளையாட்டுக்களில் விறைப்படவதற்கான தேவைக்கு மட்டுமே என்றாகிப்போன ஒன்று. அல்லது ஜனினியிடம் உருகியது போல், அவளுக்கான உச்சமடைதலில் ஒன்றிப்போய் நானாய் உச்சமடைய வாய்ப்பிருந்தது, அந்த காம்பினேஷன் புரிந்ததில்லை, உணர்ந்திருக்கிறேன். தயக்கமாகவேயிருந்தது. 

“just relax and give me your fly.” கேட்டாள். “I dont want to get involved anything more than just I am being here” என்றேன். “நல்லதாப்போச்சு” என்றவள். நிமிடங்களில் பெல்ட்டை உருவி வீசிவிட்டு, ஜீன்ஸைக் கழற்றி ஷார்ட்ஸுடன் நிற்கும் என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தாள், பின் என்னவோ இதற்காக பயிற்சி எடுத்தவள் போல் ஷார்ட்ஸையும் கழட்டிவிட்டு “so you are not lying” என்றாள். நான் அவளிடம் சொல்லாமல் “I told you so” என்று செய்து காண்பித்தேன். “at least give me something to work on” சீண்டினாள், “நான் என்ன வைச்சிக்கிட்டா வஞ்சகம் பண்ணுறேன். I am tensed, there is no chance you are going to get it.” என்றேன். அவள் பெண்மையை நான் சொன்னது சீண்டியிருக்கவேண்டும் அவள் இன்னொரு நிமிடத்தில் நிர்வாணமானாள். டாப்ஸும் குட்டி ஸ்கர்ட்டையும் தவிர்த்து அவள் எதுவும் அணிந்திருப்பாள் என்று நானும் நினைத்திருக்கவில்லை. ஆனால் அது அல்ல என்னை ஆச்சர்யப்படுத்தியது அவள் அப்படியே நேராய் என் உதட்டிற்குத் தாவினாள், வலது கை என் கொட்டைகளை இறுக்கிப் பிடித்தது. “thats not helping” என்றேன். என்னவோ நினைத்தவளாய் அவள் என்னை மறுபக்கம் திருப்பினாள், அதுவரை நான் அங்கிருந்த கண்ணாடிக்கு முதுகைக் கொடுத்தபடி நின்றேன். இப்பொழுது என் எதிரில் கண்ணாடி, ஆளுயரக் கண்ணாடி, பிரகாசமான வெளிச்சம். நான் ஈடுபாடற்று இருந்தேன், ஆனால் கண்ணாடி வழிப் பதிவான அவளது நிர்வாணம் என்னை கூர்மைப்படுத்தியது. அவள் சதையேயில்லாத பின்புறம், இடுப்புவரை நீண்ட கூந்தலில் மறையாமல் இருந்தது, அவள் கையொன்று இன்னமும் என் குறியில் வட்டமிட்டபடியிருந்தது, தனிப்பட இது என்றில்லாமல் மொத்தமாய் அந்த சூழ்நிலை என்னை விறைப்படைய வைத்தது. அவள் நேரத்தை வீணாக்க நினைக்கவில்லை, அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கும், இதற்கே இப்படி என்றாள், இன்னும் காலம் பிடிக்கும் என்று நினைத்திருக்கவேண்டும். அவள் உதட்டிலிருந்து பிரிந்தவள் மண்டியிட்டு என் குறிக்கு வந்தாள். என்ன நினைத்தாளோ மீண்டும் மேலெழுந்து என் கையொன்றை எடுத்து அவள் இடையில் கொண்டுவந்துவிட்டாள், எத்தனைக் காலமாய் முடியெடுக்காமல் இருந்தாளோ தெரியாது, நான் கைகளை நகர்த்தாமல் அவள் விட்ட இடத்தில் நின்றேன், நிமிர்ந்து என் கண்களை வெறித்துப் பார்த்தவள், இம்முறை என் கையை நேராய் அவள் குறியில் வைத்துத் தேய்த்தாள். என்ன நினைத்து அதைச் செய்தாளோ அது என்னிடம் மாயம் செய்தது, அவள் வழுவழுத்திருந்தாள். அவள் இன்னமும் கண் சிமிட்டவேயில்லை. என் கை அவள் கை பாதை காட்ட, நகர்ந்த பாதை கீழிருந்து தொடங்கி கிளிட்டோரிஸில் முடிந்தது. அவள் உச்சமடைந்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்றே நான் நினைத்தேன், ஆனால் உருகத் தொடங்கியிருந்தாள். நான் தொடாமலே அவள் உச்சமடைவாள் என்று தெரிந்துதானிருந்தது எனக்கு. அந்த ஆச்சர்யம் முடியும் முன்னரே, மீண்டும் மண்டியிட்டு குறியைக் கவ்வினாள், அவளுக்கு இது முதல் முறையாக இருக்க வாய்ப்பேயில்லை என்று எனக்குத் தெரிந்தது. அவள் கண்கள் ஒரு நிமிடம் கூட என் கண்களைவிட்டு அகலவில்லை, அந்தப் பார்வை எனக்கு வெறியேற்றது, கீழிறிந்து நோக்கும் அந்த விரிந்த விழிகள் என்னை நகர்த்திப் பார்த்தது. 

அவள் மை பூசியிருந்தாள், கண்களில் கருமை நீக்கமற நிறைந்திருந்தது, அது நான் உமையாளிடம் எப்பொழுதும் வேண்டுவது, ஆனால் சிந்துவிடம் இப்பொழுதுதான் கவனித்தேன், அவள் மிகத் திறமையாக புருவம் வரைந்து, இமைகள் எழுதி, கண்களுக்காக மட்டும் நேரம் ஒதுக்கி செய்திருக்கவேண்டும். அவள் இதை சாதாரணமாக செய்திருக்க வாய்ப்பே கிடையாது, என் மனம் இதை உமையாள் மட்டுமே சொல்லித்தர முடியும் சிந்துவிற்கு என்று தோன்றியது. நான் வேண்டும் பெண்மை அது. மையிட்ட பெண்கள் என் நேசத்துக்குரியவர்கள். 

அவள் இன்னொன்று செய்தாள், அவள் என்னை உச்சமைடைய தூண்டவேயில்லை. மொத்தத்திலும் விளையாடாமல், அவள் வெறும் முனையில் மட்டும் கவனம் செலுத்தினாள். நிறைய எச்சில் விட்டு நாக்கைச் சுழற்றி அவள் உச்சமடையத் தூண்டியிருக்கமுடியும். அவள் செய்கை எதுவும் அவள் அதைப் பற்றி அறியாதவலல்ல என்பதையும் சொல்லப்போனால் அவள் இதை செய்யத் தேர்ச்சி பெற்றிருக்கவேண்டும் என்று உணரவைத்தது. ஆனால் அவள் என் நுனியை உறிஞ்சினாள், அவள் வாய்க்குள் அது சிகப்படைவதை என்னால் உணர முடிந்தது. அது அப்படி உச்சமடையச் செய்யாது என்றும் அவளுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். இரத்தம் மேலும் பாய்ந்து இப்பொழுது சிறிய ஆப்பிள் பழமொன்றை ஒத்திருந்தது. இப்பொழுது மேற்தோலை மீண்டும் இழுத்து மூடி, தோளுடன் வாய்க்குள் விட்டு இப்பொழுது அலசத் தொடங்கினாள். கண்கள் இப்பொழுதும் என் கண்ணில் தொக்கி நின்றது. முடிந்தவரை உள்ளிழுத்தாள், இப்பொழுது அவள் கண்கள் கசியத் தொடங்கியது. ஆனால் அவள் என் கண்களுடன் நின்றாள். அவள் உடல் உதறியது ஒரு தரம். வாயிலிருந்து வெளியிலெடுத்தவள், “you know what I cum just now” சொல்லிவிட்டு, மீண்டும் உள்ளெடுத்துக் கொண்டாள். உண்மையைச் சொன்னாளோ இல்லை பொய் சொன்னாளோ அந்த ட்ரிக் வேலை செய்தது. என் கை அவள் தலைமுடியைப் பிடித்தது. அவளுக்குப் புரிந்திருக்கவேண்டும். அந்தச் சமயத்தில் இருந்து ஒரே மாதிரியான இயக்கம், கண்கள் இன்னமும் மூடவில்லை சிமிட்டவில்லை என் கண்களில் இருந்து விலக்கவில்லை. நான் அவள் வாயில் உச்சமடைந்தேன். பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, நான் சந்தித்த பெரும்பான்மையான பெண்களுக்கு அதில் விருப்பமிருந்திருக்கவில்லை, உமையாளைக்கும் அப்படியே, அவள் முலைகளில் உச்சமடைந்திருக்கிறேன், ஆனால் வாயில் இல்லை. மொத்தத்தையும் உறிஞ்சிக் கொண்டவள், வேகமாய் அவள் ஸ்கர்ட்டையும் டாப்ஸையும் அணிந்து கொண்டு வெளியேறினாள். நான் அவள் திறந்துவிட்ட கதவின் வழியில் பார்த்தேன், வெளியில் நின்றிருந்த பெண்களிடம் அவள் வாயைத் திறந்து காண்பித்ததும், அவர்களில் ஒருத்தி சிந்துவிற்கு லிப் டு லிப் கொடுத்ததும். என் மனம் “disgusting” என்று பதறியது. நான் வேகமாய்க் கதவைத் தாழிட்டுக் கொண்டேன். 

நான் உடை மாற்றி வெளியில் வரும் பொழுது, சிந்து டிஸ்யூ பேப்பர் ஒன்றில் வாயைத் துடைத்துக் கொண்டிருந்தாள். 

“Thanks.” நான் முறைத்தேன், என்னிடம் அவளிடம் தோற்றுவிட்ட ஒரு வலி இருந்தது. மொத்தமாய் ஐந்து பத்து நிமிடங்களில் அவள் என்னை உச்சமடைய வைத்திருந்தாள். “Not for letting me give you a blowjob, but I cum again. When you cum.” பின்னர் “Usually that never happens for me”  என்றாள். நான் அவள் சொன்னதைக் கேட்டுக்கொள்ளாதவனாய், “அவ ஏன் உனக்கு அப்படிச் செய்தா?” என்று கேட்டேன், “She was testing whether its a real cum or fake. Thats it” என்றாள் நான் இன்னொரு முறை “disgusting” என்றேன் அவளுக்குக் கேட்கும் படி. 

Paintings by MF Hussain

அதன்பின் அவளில் காதல் பெருக்கெடுத்தது. நானாய்க் கேட்காமல் அவளாகவே சொன்னாள்,

– வெகு நிச்சயமாய் 18 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்களுக்கு மட்டும் –

Akilandeswari – Google chat status – Public

I lost my virginity to Mohandoss

எனது Buzzல் வந்து விழுந்த அகிலாவின் இந்த அப்டேட் என்னை கொஞ்சம் நகர்த்திப் பார்த்தது. அவள் அப்படிப் பொதுவெளியில் சொல்வதில் எனக்குப் பிரச்சனையில்லை தான், அவள் இந்த முடிவை முட்டாள்த்தனமாக எதையோ யாருக்கோ நிரூபிப்பதற்காக மட்டும் எடுத்திருக்கக்கூடாது என்று வருந்தினேன். அதன் பின்னர் தான் இனி யாருக்கெல்லாம் நான் பதில் சொல்லவேண்டியிருக்கும் என்ற யோசனை எழுந்தது, என்னையும் அவளையும் தெரிந்த – அவள் ஸ்டேட்டஸ் மெஸேஜ் ரீச் ஆகயிருக்கக்கூடிய – நபர்கள் என் அலுவலகம் முழுதும் இருந்தார்கள். என் ஜூனியரிலிருந்து, என் ப்ராஜக்ட் மேனேஜர், இந்தியா சீஃப் இப்படி. கொஞ்சம் பேருக்கு எங்களைப் பற்றித் தெரியுமென்றாலும் சமுதாயம் கல்யாணத்திற்கு முன்னான உறவைப் பற்றி வைத்திருக்கும் சித்திரம் எனக்கு கவலையளித்தது. என்னை விட அகிலாவை அது பாதிக்கும் என்றே நினைத்தேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அவள் இதைச் செய்திருக்க வேண்டாம் என்ற எண்ணமும் எழுந்தது.

10:30 AM aeswari: how is it???

me: ஏன்டீ இப்படி செஞ்ச

aeswari: நேத்தி நம்பினேன்னு சொன்ன

அதாவது நான் வெர்ஜினா இருந்தேன்னு

me: நீ உதைபடப்போற

aeswari: ஏன் உண்மையைத்தான சொன்னேன் :(

10:32 AM me: Im not talking abt tht.

10:35 AM aeswari: சரி என் டெஸ்க்குக்கு வாயேன்.

வெண்பட்டு சேலையணிந்து, கண்ணுக்கு மை எழுதி மஸ்காரா போட்டு, புருவங்களுக்கு மத்தியில் இல்லாமல் கொஞ்சம் மேலே கொஞ்சம் பெரிதாய் கறுப்புப் பொட்டு வைத்து என்னை வரவேற்ற தேவதை தான் கொஞ்சம் முன்னர் என்னுடன் கன்னித்தன்மைப் பற்றிக் கதைத்தது என்று நம்பு முடியவில்லை தான்.

“சொல்லவேயில்லை அகிலா, ஹேப்பி பர்த்டே!” எனக்கு இன்றைக்கு அவள் பிறந்தநாள் இல்லையென்று தெரியும்.

அவள் நான் எதிர்பார்த்தது போலவே கண்டுகொள்ளவில்லை. “நான் இன்னிக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன். அதனால தான் சேலையில் வந்தேன்.” என்று சொல்லி என்னை அழைத்து அவளுடைய gmail பக்கம் காட்டினாள், என்னையும் ஜெயஸ்ரீயையும் தவிர்த்து மற்ற எல்லோரையும் ப்ளாக் செய்துவைத்திருந்தாள்.

“நான் கூட நினைச்சேன் ரொம்ப தைரியம்தானுட்டு, போடி இவளே, அஞ்சு நிமிஷத்தில் எவ்ளோ பயந்திட்டேன் தெரியுமா?!”

“நீ மட்டும் என்னைப் பத்தி எப்படியெல்லாம் எழுதியிருப்ப, அதான் சும்மா விளையாடலாமேன்னு…” என்று சொல்லிக்கொண்டே, அவளுடைய லாக்கரைத் திறந்து ஒரு டைரியை எடுத்தாள், முதலில் என்னுடையதோ என்று நினைத்தேன்.

“ஒரு விஷயத்தை இன்னிக்கே நான் உன்கிட்ட சொல்லணும், அதை மறைக்கக்கூடாது. ஆனால் இவ்வளவு நாளா உன்னப்பத்தி வராத ஒரு நம்பிக்கை இப்பத்தான் வந்திருக்குன்னு வைச்சிக்கோயேன். ஆனால் இந்த டைரியைப் படிச்சிட்டு என்னைப் பிடிக்கலைன்னாலோ இல்லை என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க விருப்பமில்லைன்னாலோ சொல்லிடு நான் தப்பா நினைக்க மாட்டேன். இதைப்படிச்சா தெரியும் எவ்வளவு பர்ஸனலான விஷயம் சொல்றேன்னு அதனால் சீக்ரஸி முக்கியம். புரிஞ்சிக்க”

கைகளில் இருந்த டைரி ஒரு மாயப்புத்தகம் போல் தோற்றமளித்தது, இத்தனைக்கும் பிறகு அவளை நான் வெறுக்கக்கூடிய அப்படியென்ன விஷயம் இந்த டைரிக்குள் இருக்க முடியும் என்று எனக்குப் புரியவில்லை. ஆனால் அகிலா இத்தனை தூரம் சொன்னதால் என்னதான் இருக்கும் என்று படிக்கநினைத்தேன்.

“There are lots of personal information not only about mine, but about my entire family, I know I can trust you, but you should know that too.” என்று சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.

நான் சட்டென்று, “அகிலா உன்னை வெறுக்கிறதைப் போல் உன்னிடம் எதுவும் இருக்க முடியாதுன்னு தெரியும். நீ என்கிட்ட இதைக் கொடுக்க நினைத்ததையே நான் பாஸிடிவ்வா எடுத்துக்கிறேன். நான் இதைப் படிக்கலையே!”

உளறினேன்.

“இல்லை பரவாயில்லை நீ படிச்சித்தான் ஆகணும், after reading this if you cant keep it with you, I am fine.” மேலும் சீண்டினாள். நான் பதிலெதுவும் சொல்லாமல் டைரியுடன் நகர்ந்தேன், என்னை அகிலாவை வெறுக்கும் படி செய்ய அப்படி என்ன இருக்க முடியும் என்ற கேள்வியுடன்.

தாஸ்,

நான் இதுவரைக்கும் உன்கிட்ட என் ஃபேமிலி பத்தி பெரிசாச் சொன்னதில்லை, நீயும் கேட்டதில்லை. ஜெயஸ்ரீயை பத்தி மட்டும் உனக்கு கொஞ்சம் தெரிஞ்சிருக்கலாம், அதுவும் எத்தனை தூரம் அவளுடன் ஒத்துப் போகக்கூடியதுன்னு எனக்குத் தெரியாது.

காதலிக்கிறப்ப இதப்பத்தில்லாம் தெரிஞ்சிக்கணும்னு அவசியம் இல்லைதான், நானும் உன்னை இப்ப நம்புறது போல நம்புறதுக்கு முன்னாடி சொல்லியிருக்க வாய்ப்பில்லை. ஆனால் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கப்போறவன் கிட்ட எதையும் மறைக்கணும்னு நான் நினைக்கலை. இப்ப நான் சொல்ற விஷயத்தை எல்லாம் நாம சாட் பண்றப்பவே ஏன் சொல்லலைன்னு நீ கேட்கலாம். அதுக்கு என்கிட்ட பதில் கிடையாது, அதே மாதிரி நீ இதைப் படிச்சிட்டு இதைப்பத்தி கேக்கப்போற எந்தக் கேள்விக்கும் என்கிட்ட பதில் இல்லை.

எங்க அப்பா ஒரு குடிகாரன், சாரி உனக்கு சட்டுன்னு ’ன்’ போட்டுப் பேசுறதால படிக்கிறதுக்கு கஷ்டமாயிருக்கலாம், ஆனா என்னால வார்த்தைக்காக கூட அவனை ‘ர்’ போட்டுச் சொல்ல முடியாது. எங்கம்மாவைப் பிடிக்காம எங்க தாத்தா வற்புறுத்தினாருங்கிறதுக்காக கல்யாணம் கட்டிக்கிட்டானாம், பாவம் எங்கம்மாவுக்கும் தாத்தாவை எதிர்த்து எதுவும் சொல்ல முடியாம கட்டிக்கிட்டிருக்காங்க. கல்யாண நாளிலிருந்து எங்கப்பன் சாகற வரைக்கும் எங்கம்மா பட்ட பாடு கொஞ்சம் நஞ்சமல்ல. பாதி நாளு வேலைக்கே போனதில்லை, எங்கம்மா தான் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு எங்கள வளத்தாங்க. அவங்க சம்பளத்தையும் அடிச்சி பிடிங்கி குடிச்சிருக்கான் படுபாவி. அதுகூட பரவாயில்லை குடிச்சிட்டு வந்து தினம் தினம் எங்கம்மாவை எங்க கண்ணு முன்னாலையே அடிப்பான், தலையை சுவத்தில் கொண்டு மோதுறது, முகத்தில் கையை மடக்கி குத்துறதுன்னு தினம் தினம் எங்கம்மா முகம் கிழிஞ்சி தான் படுக்க வருவாங்க. நானும் ஜெவும் இதைப் பாக்காத நாளே இல்லை.

இதில எங்கம்மா மேல சந்தேகம் வேற, எவன் கூடவோ போய்ப் படுக்குறாங்கன்னு. உனக்கு எப்ப தாஸ் கெட்ட வார்த்தையெல்லாம் தெரிஞ்சிருக்கும், சுன்னி, புண்ட, கூதி, கண்டார ஓழி, தேவுடியா முண்ட இதெல்லாம். விவரம் தெரிஞ்ச நாள்லேர்ந்து இதையெல்லாம் கேட்டுக்கிட்டிருக்கேன் நான். எவன் கூடடி போய்ப் படுத்துட்டு வந்த, எந்த சுன்னிய ஊம்பிட்டு வந்தன்னு என் சின்ன வயசில கேக்காத நாளே இல்லை. நானும் சின்னப்பிள்ளைல சினிமா எல்லாம் பாத்துட்டு ஒரு நாள் அவன் திருந்திருவான்னு நினைச்சிருக்கேன். ம்ஹூம் அவன் திருந்தவும் இல்லை, எங்கம்மா படுற கஷ்டம் போகவும் இல்லை. என்ன இழவு காரணமோ தெரியாது என்னையும் ஜெவையும் ஒன்னுமே சொன்னது கிடையாது, திட்டினது கிடையாது. அவனுக்கு எங்கம்மா அடிக்கிறதுக்குத் தான் டைம் இருந்துச்சு.

நான் சொல்ல வந்தது இதையில்லை, ஆனா இதை இப்படித்தான் சொல்ல முடியுமாயிருக்கும். அதனால சொல்றேன்.

அப்புறம் எனக்கு கொஞ்சம் விவரம் தெரிய ஆரம்பிச்சது, தினமும் நைட் எப்ப செக்ஸ் வைச்சிக்கலாம்னு கேட்டு எங்கம்மாவை டார்ச்சர் செய்யறதை தினமும் கேட்டிருக்கேன். அவ்வளவு ப்ளைனா இல்லைன்னாலும் விஷயம் அதுதாங்கிற லெவலுக்குத் தெரிந்திருந்துச்சு. எவனோ ஒருத்தன் அவனோட அம்பது வயசுல குழந்தை பெத்திக்கிட்டதும், நானும் இப்பவும் ஆம்பளைன்னு நிரூபிக்கணும் குழந்தை பெத்துக்கொடுன்னு கொடுமைப் படுத்தினது கூட நினைவிருக்கு. அம்மா கருத்தடை ஆப்பரேஷன் செய்துக்கிட்டவங்க. அம்மா பாவம் வெளியில் போய் வேலையும் செய்திட்டு வந்து, சாப்பாடும் செஞ்சிக் கொடுத்துட்டு, நைட் அடியும் வாங்கிட்டு இவன் கூட காலங்காத்தால எங்களுக்குத் தெரியாமல் போய் படுத்துக்கணும். நான் அப்ப வயசுக்குக் கூட வரலை, எனக்கு நல்லா ஞாபகம் இருக்கு, ஆனா அவங்க செக்ஸ் வைச்சிகப் போறாங்கன்னு தெரியும். அந்தாள் கேக்கம் போதும் எங்கம்மா வேணாம் வேணாம் கெஞ்சிறது கூட கேட்கும். ஆனா ஒரு நாள் கூட என்னால் முழிச்சிருக்கவோ, அவங்க என்ன செய்வாங்கன்னு கேக்கவோ பாக்கவோ முடிஞ்சதில்லை. நான் இதில் போய் பொய் என்ன சொல்லப்போறேன். ஆனா சில நாள் போதை அதிகமாகி அம்மாவை பொட்டுத் துணி கூட போடாம நிக்க வுட்டுப் பார்த்திருக்கேன். எதுக்குமே கலங்காத அம்மா அப்ப மட்டும் அழுதுக்கிட்டே கதவை சாத்திவிடச் சொல்லும், எங்களைத் திட்டி போய்ப் படுக்கச் சொல்லும், அழ வேண்டாம்னு சொல்லும். ஆனால் அந்த வயசுல முடியாத ஒரு விஷயம் அழாம இருக்கிறது, இன்னிக்கு நான் அழறதே கிடையாது, என்னால அழவே முடியாது, என் அம்மாவை நினைச்சிப்பேன் அந்தக் கஷ்டத்துக்கு முன்னாடி நான் படுறது என்ன கஷ்டம்னு நான் அழுததே இல்லை.

சரி விஷயத்துக்கு வர்றேன், உனக்கு டாக்டர்ஸ் ப்ளேன்னா என்னான்னு தெரியுமா தெரியாது. அது ஒரு குளிர்காலம்னு மட்டும் ஞாபகம் இருக்கும் இன்னும் கூட மழை பெஞ்சிக்கிட்டிருந்திருக்கலாம், நானும் ஜெவும் ஒரு பெட்ஷீட்டிற்குள் படுத்திருந்த ஞாபகம். நான் அப்ப வயசுக்கு வரலை, அவ உடம்பு என் மேல படுற சூடு என்னைத் தவிக்க வச்சது. நான் அவளோட வஜைனாவையும் அவ என்னோட வஜைனாவையும் பார்த்துப்போம், ஊசி போட்டுப்போம். ஊசின்னா ஊசி கிடையாது வெளக்கமாத்து குச்சி ஒன்னை எடுத்துக் குத்துறது. இப்படியெல்லாம் விளையாடியிருக்கோம். ரொம்பக் காலம் என்னை உறுத்தின விஷயம் இது, என் தங்கைய இப்படிச் செய்திட்டனேன்னு, உனக்குத் தெரியுமா தாஸ் இன்னைக்கு நினைச்சா அது கனவா இல்லை நிஜமா நடந்ததான்னு எனக்குச் சந்தேகமா இருக்கு. ஆனா இதைப்பத்தி நான் அந்த வயசில நிறைய நினைச்சிருக்கேன். அதனால என்னால நிச்சயமா சொல்ல முடியும் கனவில்லைன்னு சொல்ல முடியும். ஆனா இதையெல்லாம் நான் வற்புறுத்தித்தான் ஜெவை செய்ய வச்சேன். இன்னிக்கு நானும் ஜெவும் அல்மோஸ்ட் லெஸ்பியனா இருக்கோம்னா அதுக்கு நான் தான் காரணம்னு எனக்கு மனசு உறுத்திக்கிட்டேயிருக்கு. ஆமாம் தாஸ், நான் உன்கூட ஊட்டிக்கு வர்றதுக்கு முன்னாடி என்னையை ஒரு லெஸ்பியனாத்தான் நினைச்சிக்கிட்டிருந்தேன்.

தமிழ்நாட்டில் கொஞ்சம் அழகா பொறக்கறதில் இருக்கற பிரச்சனை தெரியுமா தாஸ்? அது அத்தனையையும் நான் ஃபேஸ் பண்ணியிருக்கேன், வயசுக்கு வந்த ஒரு மாசத்துல ஒரு பையன் ‘உன் முலை ரொம்ப அருமையா இருக்கு, என் சுன்னியப் பார்க்கறியான்னு’ சொல்லி யாருமில்லாத ரோடொன்றில் ஜட்டியைக் கழட்டி காண்பிச்சான். நான் என்ன செய்திருக்க முடியும்னு நினைக்கிற, உதவாத அப்பன் ஒருத்தனை வைச்சிக்கிட்டு அம்மாகிட்ட சொன்னேன் அம்மாவாலையும் தான் என்ன பண்ணியிருக்க முடியும், மக்கள் நடமாட்டம் இருக்கற வரைக்கும் தான் என் நடமாட்டம்னு முடிவு செய்யறதைத் தவிர. என் கூடப்படிச்ச எனக்கு லவ்லெட்டர் கொடுக்காத பையனுங்களே கிடையாது, என் பின்னாடியே சுத்தறது, ஒரு பையன் பேரைச் சொல்லிக் கூப்பிடுறது இப்படின்னு வீட்டை விட்டு ரோட்டுக்கு வர்றதுன்னாலே பயந்த காலம் இருந்தது. வீட்டை விட்டு வெளியில் வந்தா எந்தப் பையன் என்னைப் பின் தொடர்ந்து வருவான் எவன் லவ்லெட்டர் கொடுப்பான்னு தினம் தினம் பயந்து செத்திருக்கேன். வீட்டுல மட்டும் என்ன வாழ்க்கை அப்பல்லாம் எனக்கு துணையா இருந்தது ஜெ மட்டும் தான், அம்மாவுக்கு அப்பாகிட்ட அடிவாங்கவே நேரம் பத்தாது. எனக்கும் ஜெவுக்கும் ஒரு வருஷம் தான் வயசு வித்தியாசம். நான் அவகிட்ட எல்லாத்தையும் சொல்லுவேன், என்னோட ஆறுதலே அவ மட்டும் தான். சொல்லப்போனா அவளும் எங்கப்பனும் தான் ஒரு வைராக்கியமா என்னை ஜெயிக்க வைத்தது, இந்தப் பிரச்சனைக்கெல்லாம் ஒரே தீர்வு நாங்க நல்லா படிக்கிறதுதான்னு எங்களுக்கு சின்ன வயசிலேயே தெரிஞ்சிருந்தது. எங்கப்பன் எங்கம்மாவுக்குக் கொடுத்த டார்ச்சரால் நொந்து இருந்த என்னை எப்பவும் ஜெதான் தேத்துவா.

டாக்டர்ஸ் ப்ளேன்னு சின்னவயசில செக்ஸ் பத்திய மனப்பான்மை இல்லாம செய்வதைச் சொல்வாங்க, அதாவது விளையாட்டா ஆண் பெண் உறுப்புக்களைத் தொட்டுப் பார்க்குறது, ஆனால் எங்களுக்கு எது சரி எது தப்புன்னு சொல்லித்தர்ற நிலையில எங்கம்மா இல்லேங்கிறதால, நாங்க அதில் செக்ஸுவல் இன்டன்ஷன்ஸ் கொண்டு வந்துட்டோம் வயசுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம். எனக்கென்னமோ ஆண்களையே பிடிக்காமப் போயிருந்ததால் எனக்கு இதில் சம்மதம் இருந்தது, வயசுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம் ஜெ தான் இதை ஆரம்பிச்சான்னாலும் அதற்கும் நான் தான் காரணம்னு இன்னமும் நினைக்கிறேன். எங்கப்பனோ இல்லை ஜட்டியைக் கழட்டி காண்பிச்சவனோ, எங்கப்பன் கடன் வாங்கிட்டு வரச்சொன்னப்போ மாரைக் கசக்கினவனோ இல்லாமல் நான் என்னையத்தான் இதற்கு காரணம்னு சொல்வேன். நான் சந்தோஷமாதான் இருந்தேன் இருக்கேன், அக்கா தங்கை லெஸ்பியனா இருக்கிறதைப் பத்திய கேள்விகள் எனக்குள்ள உண்டுன்னாலும் நானும் சரி ஜெவும் சரி ஒரு மாதிரி எங்களை இந்த அடலஸண்ட் காதல் கிட்டேர்ந்து இப்படித்தான் காப்பாத்திக்கிட்டோம், எங்களுக்கு நாங்களே ஒரு மாதிரி உதவி செய்திக்கிட்டோம்னு தான் நான் நினைக்கிறேன். ஊட்டி வர்றவரைக்கும் என் வஜைனாவிற்குள் எதையும் நுழைத்துக் கொண்ட நினைவில்லை. எனக்கு நான் லெஸ்பியனாங்கிற டவுட் இருந்துக்கிட்டேதான் இருந்தது, ஆனால் ஜெக்கு அப்படியில்லை. அவள் தான் ஒரு லெஸ்பியன்னு நம்பினாள். என் டவுட் என்னை என் கிளிட்டோரிஸை விட்டு கீழே நகர விடலை, ஜெவுக்கு அதிலும் விருப்பம் இருந்தது. அவள் இரண்டு மூன்று வருடங்களுக்கு முன் எங்கிருந்தோ ஒரு டில்டோவைக் கூடப் பிடித்துக் கொண்டு வந்திருந்தாள், நான் மறுத்துவிட்டேன். என் உச்சத்தை கிளிட்டை நக்குவதால் மட்டுமே பெற்றுவந்தேன், ஜெவின் கைகளுக்குக் கூட அனுமதியில்லை. நான் என் முதல் உடற்சேர்க்கையின் பொழுது தான் ஹைமன் கிளியும் என்றே நினைத்தேன். அதனால் தான் அத்தனை பிரச்சனையும். சரி அதை விடுங்கள்.

நான் என்னை இப்படி ஒரு லெஸ்பியனாக நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது தான் நமது நட்பு உருவானது, எதனால் உன்னை எனக்கு இவ்வளவு பிடித்திருந்ததுன்னு தெரியாது. Love at first sight கிடையாது நம்முடையதுன்னு உனக்கும் தெரியும், நீ என்னைக் கன்வின்ஸ் செய்து கொண்டேயிருந்தாய் ஆனால் உன்னால் என் பாறைக்குள் நுழைய முடிந்திருந்தது. இஞ்ச் பை இஞ்சா உன்னால் என்னை நகர்த்த முடிந்தது. ஆரம்பத்தில் நான் நகர்ந்தேனான்னு தெரியாது ஆனால் உன்னுடனான சேட்டிங் என்னை நகர்த்தியது. மொத்தமாய் உன்னை நிராகரித்ததிலிருந்து, உன்னுடனான உரையாடல்களுக்கு ஒப்புகொண்டு, என் எல்லைகளுக்குள் நின்று கொண்டு செய்த பெற்ற விளக்கங்கள், எல்லைக்களைக் கடந்து இணையவெளியில் உலவியது, பின்னர் நேர்ப்பேச்சில் எல்லாம் பேச வைத்தது என நான் மாறிக்கொண்டேயிருந்தேன். ஆனால் எனக்கே தெரியாமல் இந்த மாற்றம் என்னிலிருந்த என் செக்ஸுவல் ஓரியன்டேஷனைப் பற்றிய கேள்வியை எழுப்பத் தொடங்கியது. உன்னுடனான பழக்கம் சென்று கொண்டிருந்த பொழுதுகளில் எல்லாம் நானும் ஜெவும் ஒன்றாகயிருந்ததில்லை என்று பொய் சொல்ல நான் விரும்பவில்லை, ஆனால் என் லெஸ்பியன் நம்பிக்கையை மீறியும் என்னால் ஒரு ஆணுடன் உறவு கொள்ள முடியும் என்ற நம்பிக்கை உன்னால் தான் வந்தது. ஆனால் சாதாரணமாய் வரவில்லை, கடைசி வரை என்னிடம் ஒட்டிக் கொண்டிருந்த ஆண்களின் மீதான வெறுப்பு – என் அப்பனின் காரணமாய் – என்னை உன்னிடம் நெருங்க விடவில்லை. தோற்றுப் போவதன் வலி என்னை முயற்சி செய்ய விடவில்லை. ஆனால் செய்யச் சொன்னது ஜெதான்.

உன்னுடனான என் பழக்கம் ஜெவிற்கு தெரிந்துதானிருந்தது, பிடித்தும் தான். நான் ஜெவிடம் ரொம்பவும் டிபன்டன்ட் ஆக இருந்தேன், அதை அவள் வெறுத்தாள் என்று சொல்லவில்லை. ஆனால் அப்படியில்லாமல் இருந்தால் நன்றாகயிருக்குமென்று அவள் நினைத்திருக்கலாம். நான் லெஸ்பியனா என்பதைப் பற்றிய சந்தேகம் எனக்கு இருந்ததும் இருப்பதும் அவளுக்குத் தெரியும், ஒருவேளை நான் உன்னுடன் உறவு கொள்ள முடியாமல் போனால் ஒரு வகையில் என் செக்ஸுவல் ஓரியன்டேஷன் எனக்குத் தெரிய வாய்ப்பிருக்கும் என்று கூட நினைத்திருக்கலாம். நீ அவளுடன் புனே சென்ற பொழுது என்ன செய்தாயோ எனக்குத் தெரியாது, அவளுக்கு உன் மேல் நம்பிக்கை வந்ததும், என்னை உன்னிடம் டெஸ்ட் செய்து கொள்ளும் படியும் அவள், புனே சென்று வந்ததும் தான் சொன்னாள். அவள் சொன்னால் உன் உள்மன அளவிளாவது நீ ஒரு லெஸ்பியனா இல்லையா என்பது தெரிந்து தான் ஆகவேண்டும் என்றும், அதை உறுதி செய்யும் பல வழிகளில் இதுவும் ஒன்றென்றும், அவளுக்கு இது உதவியதுன்னும் சொன்னாள். எல்லாவற்றிற்கும் பிறகும் என்னால் தோல்வியடைவதை ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை. நான் காலம் கடத்தினேன் ஆனால் உன் டைரி நீ எவ்வளவு தூரம் என்னைக் காதலிக்கிறாய் என்பதைச் சொன்னது, அதன் ப்ராக்டிகல் தன்மை என்னை உன்னிடம் கொடுக்க இசைந்தது. ஆனாலுமே எனக்கு கடைசி வரை என்னால் ஒரு ஆணுடன் சந்தோஷமாய் இருக்க முடியுமா என்ற கேள்வி இருந்தது. ஆனால் இருக்க முடிந்தது என்னில் பல மடங்கு சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது. எனக்கு நான் உன்னிடம் அன்று முதல் முறையே அப்படி நடந்து கொண்டது – இரண்டாவது ஆர்கஸம் வரவழைக்க நான் செய்த அத்தனையும், முதல் தடவை தான் நீ வாயை வெச்சதும் வந்துடுச்சே – உனக்கு தவறா தெரிஞ்சிடுமோன்னு பயந்தேன். ஆனால் நீ என்னைப் புரிந்துகொண்டதாய் இதுவரைக்கும் நினைக்கிறேன்.

நீ என்னிடம் என் மாஸ்டர்பேஷன் பற்றிக் கேட்டதற்கான பதிலும் இந்தக் கடிதத்தில் இருக்கு. ஆமாம் நான் செய்திருக்கேன், செய்துக்கிட்டிருக்கேன் – நீ நம்ப கல்யாணத்துக்குப் பிறகு என்னை சேட்டிஸ்ஃபை செய்யலைன்னா செய்துப்பேன். கலாச்சாரம் பண்பாடு லெஸ்பியன் ஹோமோசெக்ஸுவல் பத்தியெல்லாம் நீ என்னுடன் சாட்டிங்கில் பேசியதை வைத்து உன்னைப் பற்றிய ஒரு அபிப்ராயம் எனக்கு இருக்கு. ஆனால் அது தவறாகவும் நான் தவறா புரிந்துகொண்டதாகவும் கூட இருக்க முடியும். உன்னை எதற்காக இல்லாட்டாலும் இதை நீ ஊருக்கெல்லாம் சொல்லி என்னை அசிங்கப்படுத்த மாட்ட என்கிற அளவி உன்னை நம்புகிறேன். மற்றதை நீ சொல்லித் தான் தெரிஞ்சிக்கணும். FYI என் அப்பன் செத்துப்போய் ஐஞ்சு வருசம் ஆகுது, நான் காலேஜ் படிக்கிறப்பவே தண்ணியடிச்சி ரோட்டில் அடிபட்டு செத்துப்போய்ட்டான். அம்மா ஊரில் இருக்காங்க நானும் என் தங்கையும் மட்டும் தான் இங்க இருக்கோம். என்னை நீ கல்யாணம் செய்துக்க முடியும்னா என் பக்கத்தில் இருந்து நான் என்ன செய்யணும்னு சொல்லு, இன்னொரு முக்கியமான விஷயம் இந்த லெஸ்பியன் விஷயத்தைத் தவிர்த்து என் தங்கை ரொம்ப நல்லவ, என் உயிரை விட மேலாதான் அவளை நினைச்சிக்கிட்டிருக்கேன் அதனால அவகிட்ட உன்னால மரியாதையா நடந்துக்க முடியாதுன்னா – I mean எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலை உனக்கு எப்படிப் படுதோ அப்படி வைச்சிக்கோ – இப்பவே சொல்லிடு.

என்கிட்ட இதைப்பத்தி நேரிலோ, போனிலோ இல்லை சாட்டிங்கிலோ நீ பேசலாம் எல்லாவற்றுக்கும் தயாரா இருக்கேன்.

அகிலம்.

நான் படித்து முடித்து நிறைய நேரம் இதைப்பற்றியே யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

___________________________________________________________________

இன்னமும் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் என் கதையொன்றின் இன்னொரு பக்கம்.

தொடர்புடையது – மலரினும் மெல்லிய காமம்

“சொல்லுங்க சார்! ஞாயித்துக் கிழமை எங்கப் போயிருந்தீங்க?”

அகிலா கம்பெனி நம்பருக்கே கால் செய்திருந்தாள்.

“ஆசிப் அண்ணாச்சி வீட்டுக் கல்யாணத்துக் போயிருந்தேன் என்னயிப்ப?”

“உங்க டப்பா மொபைல் போன் எங்க சார்?”

“இன்னும் காசு கட்டலை அதனால வொர்க் ஆகலை”.

“ஏன் சார் ஒரு வார்த்தை அதைச் சொல்லிட்டுப் போறதுக்கென்ன? உங்கக்காகிட்ட என் ப்ரண்டொருத்தனை வைச்சி பேசி விஷயம் வாங்கினேன். தெரியுமா?”

நான் மௌனமாயிருந்தேன்.

“பதில் சொல்லுங்க சார்.” கத்தினாள் மறுமுனையில்

“ஏண்டி உயிரை வாங்குற, உங்கிட்ட சொன்ன ஞாபகமாயிருந்துச்சு அதான்.”

கேட்டவள் சிரித்தாள்.

“ஏண்டி சிரிக்கிற!”

அவள் அவசரப்படாமல் மெதுவாய்ச் சிரித்துமுடித்துவிட்டு “உங்கக்கிட்ட ‘ஒரு வார்த்தை பேசினீங்கன்னா போனை வைச்சிடுவேன்’ன்னு சொல்லி போன் பேசி ஒரு ஆறு ஏழு மாசமிருக்குமான்னு நினைச்சேன் சிரிப்பு வந்திடுச்சி.”

எனக்கும் கொஞ்சம் சிரிப்பாய்த் தான் இருந்தது, நாங்கள் அந்த உரையாடலுக்குப் பிறகு அடித்த லூட்டி. நான் சிரித்தால் அதையே காரணமாய்க் காட்டி இன்னமும் வம்பிழுப்பாள் என்பதால் வெறுமனே “ம்ம்ம்” என்றேன். ஆனால் மனதிற்குள் அவள் பேசியது அப்படியே ஓடியது.

“என்னைய ரொம்பக் கஷ்டப்படுத்துறீங்க மோகன், காலையில் அப்படி நடந்துக்கிட்டது என் தப்பு தான், Sorry. என்கிட்டேர்ந்து நீங்க என்ன எதிர்பார்க்கிறீங்கன்னு தெரியலை, மனசு விட்டுப் பேசணும்னா? மனசுக்குள்ளே இருக்கிறதை எல்லாம் வெளிய கொட்டிடணும்னா என்னால அது முடியும்னு தோணலை. உங்களை காதலிக்கலைன்னு சொல்லலை அதே மாதிரி காதலிக்கிறேன்னும் சொல்ல முடியலை சொல்லப்போனா காதல்னா என்னான்னே ஒரே குழப்பமாயிருக்கு ஒவ்வொரு தடவையும் நம்மளைப்பத்தி நினைக்கிறப்ப.

நீங்க என்னைக் கல்யாணம் பண்ணிக்காம விட்டுட்டுப் போய்டுவீங்கன்னு நான் பயப்படலைன்னு சொல்ல முடியாது, அந்த பயம் எனக்கு இருக்கத்தான் செய்யுது. போனா இத்தோட போகட்டுமேன்னு தான் நான் இப்படியிருக்கிறதா கூட சிலசமயம் நினைச்சிருக்கேன், போய்ட்டீங்கன்னா அப்படியே துடைச்செறிஞ்சிட்டு போய்ட முடியும்னு இப்ப தோணலைன்னாலும் இது தேவலைன்னு நினைக்கத்தோணுது. இந்த பயம் போகாம என்னால காதலிக்க முடியாதுன்னே நினைக்கிறேன், ஆனால் விட்டுட்டுப் போய்டுவீங்கன்னு நினைக்கிறதுக்கு என்கிட்ட எந்த ரீஸனும் கிடையாது. நான் ரொம்ப குழப்பமாயிருக்கேன்.

சில சமயம் உங்கள ரொம்ப கஷ்டப்படுத்துறதா நினைச்சி பேசாம எதையாவது சொல்லி உங்களை என்ன வெறுக்குற மாதிரி செஞ்சிரலாம்னு கூட நினைச்சிருக்கேன். மூணு வருஷம் கழிச்சி இதெல்லாம் ரொம்ப ட்ரமேட்டிக்கா இருக்கும்னும் நீங்க நம்பமாட்டீங்கன்னும் தெரியிறதால என்ன செய்யறதுன்னே தெரியலை. நீங்க கேக்குற மாதிரி என் கேர்ள் ப்ரண்ட்ங்க கிட்ட பழகிற மாதிரி என்னால் உங்கக்கிட்ட பழக முடியலை, எங்கையோ ஒரு இடத்தில் என்னத்தையோ நான் மிஸ் பண்ணுறேன். என்னான்னு தான் தெரியலை.

சரி எல்லாத்துக்கும் ஒரு முடிவு கட்டுவோம், என்ன உங்களுக்கு என் உடம்பப் பார்க்கணும் ஆசை தீர அனுபவிக்கணும் அவ்வளவுதானே போய்த் தொலையுதுன்னு அதைச் செஞ்சிரலாம்னு கூட நினைச்சிருக்கேன். ஆனால் கடைசியில் நீங்களும் இவ்வளவு தானான்னு நினைக்கிறப்ப மனசுக்கு கஷ்டமாயிருக்கு அதே சமயத்தில் என்னமோ உங்களுக்கு மட்டும் தான் இதில் விருப்பம் இருக்கு எனக்கு இல்லவேயில்லை சாமியார் நானுன்னு ஃப்ரூப் பண்ண நினைக்கிறனான்னு சந்தேகமாவும் இருக்கு. எனக்கு செக்ஸ் ஃபீலிங் இல்லாம இல்ல, எனக்கும் அதைப் பற்றி கனவு கற்பனை கவிதை எல்லாம் இருக்கு சொல்லப்போனா பாட்டுக் கூட இருக்கு உங்கள மாதிரி…”

சிரித்தாள் நான் எதுவும் சொல்லவில்லை.

“…ஆனா சீக்கிரமே ஒரு முடிவு எடுக்கணும்னு இன்னிக்கு காலைல தான் நினைச்சேன். அதுக்குள்ள இப்படி பண்ணிட்டீங்க, ஒன்னு உங்களைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது இல்லாட்டி கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி சொன்ன மாதிரி தொறந்து காண்பிச்சிட்டு போய்ட்றதுன்னு இருக்கேன். ஆறுமாசம் ஒரு வருஷம் காதலிக்கிறவங்க எல்லாம் எப்படி நடந்துக்கிறாங்கன்னு பார்த்துக்கிட்டுத்தான் வர்றேன், மூணு வருஷமா உங்களைக் காதலிச்சும் காயப்போட்டேங்கிறப்ப எனக்கே கஷ்டமாத்தான் இருக்கு. மூணு வருஷம் பொறுத்தியே இன்னும் ஆறு மாசமோ ஒரு வருஷமோ பொறுத்திட்டா நான் முழுசா உனக்குத்தானேன்னு தான் சொல்லத் தோணுது. ஆனா அது என்ன ஃபார்மாலிட்டி தாலி கட்டுறது கூட படுத்துக்கிறதுக்கு லைசன்ஸான்னும் தோணுது. மூணு வருஷம் காதலிச்ச உங்களை விட தாலி பெரிய விஷயமா படலை எனக்கு.

என்னால ஒரு முடிவுக்கு வரவே முடியலை, இப்படி என்னைத் தடுமாற வைச்சு என்னை உபயோகிச்சிக்கப் பார்க்கிறீங்களான்னும் சில சமயம் தோணுது. என்ன எழவோ நான் எதுக்கும் தயாராய்ட்டேன், உங்களுக்கு விருப்பம்னா நாளைக்கே கூட நீங்க என்னை எடுத்துக்கலாம். இப்ப எதுவும் பேசாதீங்க எதார்ந்திருந்தாலும் நாளைக்கு சொல்லுங்க. நான் எதுக்கும் தயார். நான் போனை வைக்கிறேன்.”

சிரிக்கக்கூடாது என்று எவ்வளவு தான் முயன்றாலும் முடியாமல் சிரித்துவிட, எதிர்ப்பக்கத்தில் அவள் போனைத் துண்டித்துவிட்டு சென்றுவிட்டாள்.

———————

Mohandoss’s new status message – பெண்கள் மேலே மையல் உண்டு நான் பித்தம் கொண்டது உன்னில் மட்டும்
யாசித்தலின் குரூரம்
காதலாய் யாசிக்கிறேன்

* தொடர்கதையாக ஆக்க வேண்டாம் என்று நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அப்படி ஆகாது போலிருக்கு.

எல்லாம் ஒரு கடிதத்தில் முடிந்து போயிருந்தது அவள் தொலைபேசிய மறுநாள் இந்தக் கடிதத்தை அவளுக்கு அனுப்பியிருந்தேன். எங்கள் ஊடல் பின்னர் உணரப்பட்டு புணர்தலால் காமமான அந்நிகழ்ச்சிக்கு அடையாளமாய் இந்தக் கடிதம் மீந்து நின்றது.

Mohandoss’s new status message – பெண்கள் மேலே மையல் உண்டு நான் பித்தம் கொண்டது உன்னில் மட்டும்
யாசித்தலின் குரூரம்
காதலாய் யாசிக்கிறேன்
அகிலா கதைகள் அறுபத்தைந்து

என் எழுத்தைப் படிக்க முடியாதவர்களுக்கு…

அன்புள்ள அகிலாவிற்கு,

நேற்றைக்கு நீ பேசிய பொழுது என்னன்னமோ பேசிய பொழுது பதில் சொல்ல என்னிடம் எதுவுமில்லை, நீ பதில் பேசாதே என்பதால் மட்டும் நான் பேசாமலிருக்கவில்லை.

காமக் கொடூரனாய் நான் உன்னிடம் நடந்து கொண்டேனா தெரியாது, காதலாயும் யாசித்தலாயும் வந்திருந்தாலும் கேட்டதென்னமோ காமம் என்ற வகையில் உன்னைக் காயப்படுத்தி விட்டதாயே நினைக்கிறேன். அதற்காகவே அதற்காக வருத்தமும் படுகிறேன். உன்னிடம் இந்த மூன்று வருடங்களில் நான் உன்னைக் கல்யாணம் செய்து கொள்வேன் என்ற எண்ணத்தைக் கூட வரவழைக்கவில்லை என்பதிலும் வருத்தமே!

அந்த அளவிற்கு கூட நம்பிக்கை வராத பொழுது நீ என்னிடம் நடந்து கொண்ட விதம் எனக்கு முற்றிலும் சம்மதமே. இந்த அளவிற்கு கூட நான் நம்பிக்கை வைக்காத ஆட்களிடம் பழகுவதில்லை என்பதும் என்னால் உணர்ந்து கொள்ள முடிகிறது.

கடைசியாய் என்னன்னமோ சொன்னாய் ‘வேணும்னா நாளைக்கே எடுத்துக்கோ’ அப்படின்னெல்லாம். கொடுக்கப்படாதெல்லாம் எடுத்துக் கொள்ள முடியாது என்றே நினைக்கிறேன்.

வருகிறேன்

காதலுடன்
அன்புடன்
மோகன்தாஸ்

வாரணம் ஆயிரம் படத்திற்கு நேற்று முன்பதிவு செய்யும் பொழுது வெறும் 2 சீட்டுகள் தான் மீதமிருந்தது. சூர்யாவிற்கும், காக்க காக்கவினால் கௌதம் மேனனுக்கும் நல்ல மவுசு பெங்களூரில் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். இன்று காலையில் டிவிட்டரில் என் விருப்பமில்லாமல் கண்ணில் பட்டுவிட்ட, வாரணம் ஆயிரம் ‘பச்சைக்கிளி முத்துச்சரம்’த்தைவிட கேவலம் என்ற ரிவ்யூ காண்டாக்கியது என்னவோ உண்மை. நானாய்ப் போய் பார்க்காமல் தானாய் வந்து விழுந்த இரண்டு வரி விமர்சனம் எரிச்சலைக் கிளப்பியது. அதனால் இரண்டு டிவிட்டு டிவிட்டி விட்டு ஓய்ந்தேன். என் நல்ல நண்பர் ஒருவருக்கு கூடிய சீக்கிரம் கல்யாணம் ஆகயிருக்கிறது, அவர் அளித்த பேச்சுலர் பார்ட்டியில் இருந்து பாதியில் தப்பித்து வந்து ‘வாரணம் ஆயிரம்’ படம் பார்த்தேன்.

நிச்சயமாய் கௌதம் மேனனின் படம் போல் இல்லை தான், ஒரு காக்க காக்கவையோ, வேட்டையாடு விளையாடுவையோ நினைத்துக் கொண்டு வந்திருந்தால் படம் அப்படியில்லை. ஆனால் நான் ரசிக்கக் கூடிய அளவிற்கு படமிருந்தது. இதற்கு மேல் கதை ஆங்காங்கு தட்டுப்படலாம். அதனால் படம் பார்க்க நினைக்கிறவர்கள் இங்கிருந்து எஸ்கேப் ஆகிவிடுவது நல்லது.

படம் சாதாரண மனிதர்களின் வாழ்க்கையைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்துவிட்டு பின்னர் அசாதாரணமாக நகர்ந்தாலும் கடைசி வரையிலும் சாதாரண மனிதர்களையே தூக்கிப் பிடிப்பதால் பரவாயில்லை. நான் சொல்லவருவது அப்பா கேரக்டரை, இந்தக் கேரக்டரின் காதல் காட்சிகள் தவிர்த்து மற்றவைகள் பரவாயில்லை ரகம். சூர்யாவின் முதல் காதல் ஒவ்வொரு ‘சிறுகதை ஆசிரியர்’ன் கனவிலும் வந்து போயிருக்கக்கூடிய ஐஸ்கிரீம் காதல், அந்தப் பெண் அழகாக இருக்கிறாள், அழகாக சிரிக்கிறாள், ரொம்ப நாள் கழித்து எனக்கு ஒரு சினிமா ஹீரோயின் பிடித்துப் போயிருக்கிறாள். இந்தப் பெண் நடித்த மற்ற படங்களைப் பார்க்க விரும்பவில்லை – மோகமுள் படத்தில் வரும் ஜமுனா கதாப்பாத்திரம் போல்.

அந்தப் பெண்ணின் ட்ரெஸ்ஸிங் செலக்ஷன் பிரம்மாதம், மொத்த படத்தின் காஸ்ட்யூமுமே தேர்ந்தெடுத்து செய்திருக்கிறார்கள் என்றாலும், இந்தக் கதாப்பாத்திரம் செதுக்கப்பட்டிருக்கிறது, உடல்மொழியின் வழி, ஆடைகளின் வழி எல்லாவற்றிலும்.

சூர்யா நிறைய உழைத்திருக்கிறார் நன்றாகத் தெரிகிறது, அதுவும் முதல் காதலின் பொழுது – அந்தப் பெண் தன் காதலைச் சொன்ன பிறகு, நல்ல முன்னேற்றம். சிக்ஸ் பேக்ஸ் காண்பிக்கிறார், ஆர்மி உடையில் கச்சிதமாகப் பொறுந்துகிறார். வயதான கெட்டப்பில் கொஞ்சம் மேக்கப் பிசிறு தட்டினாலும் ‘தசாவதாரம்’ அளவிற்கு இல்லை. உடம்பைக் குறுக்கி கண்களைக் குறுக்கி உடல் மொழியை மாற்றி நன்றாகச் செய்திருக்கிறார்.

படத்தில் கொஞ்சம் சினிமாத்தனம் இருந்தாலும், கமர்ஷியலாக இந்தப் படம் பெயிலாகாமல் இருக்கச் செய்திருக்கிறார்கள் என்று தள்ளி வைத்துவிடலாம். நம் பக்கத்து வீட்டில் நடப்பதைப் பார்ப்பது போலவே இருக்கிறது.

ஒளிப்பதிவு எனக்குப் பிடிக்கவில்லை, ப்ரீஸ் செய்யும் பொழுது பிசிறு தட்டுவது தெரிகிறது என்ன பிரச்சனை? கௌதம் மேனனின் ரிச்னஸ் பாதி படத்தில் இல்லாமல் இருக்கிறது. ஒரு வேளை தெரிந்தே செய்தார்களா தெரியாது. இடையில் திருச்சி REC, மூகாம்பிகை கல்லூரி எல்லாம் வருகிறது; கொஞ்சம் போல் மனசு குறுகுறுத்தது.

மூன்று மணி நேர படத்தை கொஞ்சம் தட்டியிருக்கலாம், முதல் நாள் என்பதால் ஓட்டினார்களாயிருக்கும். நாளையிலிருந்து ஆப்பரேட்டர் கைவைத்துவிடுவார். ஆனால் கொஞ்சம் அலுப்பாய் இருந்தாலும், எப்படா இண்டர்வெல் விடுவார்கள், எப்படா முடிப்பார்கள் என்று இருந்தாலும் இந்த முயற்சியை பாராட்டியே ஆகவேண்டும். நல்ல டிரை.

இந்தப் படத்தின் ஏதோ ஒரு பகுதியில் நீங்கள் உங்களை உணர்வீர்கள், எனக்கு அது போல் நிறைய இருந்தது. உங்களுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் சூர்யாவையும், கௌதமையும் பிடிக்குமென்றால் நிச்சயம் பார்க்கலாம்.

மலரினும் மெல்லிது காமம் சிலர்அதன்
செவ்வி தலைப்படு வார்.

புணர்ச்சிவிதும்பல் – காமத்துப்பால் – திருவள்ளுவர்

அகிலாவும் ஜெயஸ்ரீயும் வந்ததில் இருந்தே சிரித்துக் கொண்டு குசு குசு என்று ரகசியம் என்னமோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் என்ன பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று புரிந்து கொள்ள முடிந்தாலும் நேற்று ஜெயஸ்ரீயிடம் அடித்த கூத்தால் என்னால் அவளிடம் முகம் கொடுத்தே பார்க்க முடியவில்லை. ஜெயஸ்ரீ, அகிலாவிடம் சாதாரணமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்த பொழுதும் என்னைப் பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அகிலாவிற்கு ஆப்பிள் ஜூஸும் எனக்கும் ஜெயஸ்ரீக்கும் கோல்ட் காப்பியும் ஆர்டர் செய்துவிட்டு காத்திருந்தோம்.

நான் நேரடியாய் அவளிடம் “ஜெயா சாரி, நான் அப்படி சொல்லியிருக்கக்கூடாது! மன்னிச்சிக்கோ.” சொன்னதும் தான் தாமதம்.

“அது பரவாயில்லை இன்னிக்குப் பொழச்சிப்போங்க, இன்னொரு நாள் வைச்சிக்கிறேன் அதுக்கு. எப்ப ட்ரீட்?”. அந்தப் பிரச்சனையை அதற்கு மேல் அவள் இழுக்க விரும்பவில்லை என்பது எனக்கு தெரிந்துதான் இருந்தது.

“எதுக்கு ட்ரீட்.” எதற்கென்று தெரிந்தாலும் வேண்டுமென்றே அவளை வம்பிழுக்கக் கேட்டேன்.

“உங்களுக்குத் தெரியாதா?” இந்த முறை அகிலா குறுக்கே வந்து அவளைக் கிள்ளினாள்.

“ஏன் நீ தான் சொல்லேன்” அகிலா இந்தப் பிரச்சனையில் வருவதும் வெட்கப்பட்டு நிற்பதும் என்னை இன்னும் குஷியாக்க நான் அவளையும் சேர்த்து வம்பிழுக்க ஜெயஸ்ரீயிடம் கேட்டேன்.

“defloration” பெரிய ஆள் தான் அழகான வார்த்தையைக்க் கொண்டுவந்து திணித்தாள். அகிலா ஜெயஸ்ரீயை முறைக்க நான் மெதுவாய் அகிலாவிடம், “அப்படியா?” என்று கேட்க அப்பொழுது தான் வந்து சேர்ந்திருந்த ஆப்பிள் ஜூஸை என் தலையில் கவிழ்த்துவிட்டு போயேவிட்டாள். இருள் கவிழத் தொடங்கியிருந்த நேரம் ஜீஸ் கடையில் பெரிய கூட்டமில்லை, நான் வழியும் ஜூஸுடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

ஜெயஸ்ரீ, “ஆனாலும் இப்படியா கேப்பாங்க. லூஸுங்கிறது சரியாத்தான் இருக்கு!”

—————————

நகர்ந்துவிடுவதற்கான எல்லைகள்
இல்லாமல் போன பொழுதொன்றில்
அவளுடனனான முயக்கம்
வற்புறுத்தலுக்கு வெளியே நான்
ஒப்புக்கொள்ளவே முடியாததாயிருக்கிறது
சாத்தியங்களற்றுப்போய் இசைந்தாளென்பதை
சொல்கேளா ஆச்சர்யமளித்த
நினைத்ததும் துளிர்க்கும் ஆண்மை
காமம் தீண்ட மறுத்த
நிர்வாணத்தில் உறங்கும் பெண்மை
அள்ளித் தெளிக்கும் பதிலளிக்க விரும்பாத கேள்விகள்

—————————

“கொடுக்கப்படாதெல்லாம் எடுத்துக் கொள்ள முடியாது என்றே நினைக்கிறேன்.” என்று நான் அகிலாவிற்கு அவள் காதலின் நீட்சியாய் பார்க்காத காமத்தையும் வலிந்து மறுப்பது போன்றிருக்கும் செயற்கைத்தன்மையையும் விவரித்து கடிதம் எழுதி அனுப்பிய நான்காவது நாள் அவள் அதைப்பற்றி நிறைய யோசித்ததாகவும் தனக்கும் சம்மதம் என்று சொல்லி எனக்கு மின்னஞ்சல் ஒன்றை அனுப்பியிருந்தாள்.

நாங்கள் ஊட்டி செல்லத் தீர்மானித்தோம், என் பள்ளி இறுதி வரை அங்கே தான் படித்தேன் என்பதாலும் பெங்களூரில் இருந்து இரண்டு நாள் ஊர் சுற்ற சென்று வருவதற்கான இடங்களில் முக்கியமான ஒன்று என்பதாலும். புதிதாய் வாங்கியிருந்த ஹுண்டாய் கெட்ஸிலேயே சென்று வரலாம் என்ற என் திட்டதற்கு மறுப்பொன்றும் சொல்லவில்லை, அவள் முகத்தில் என் ஓட்டுநர் திறமையைப் பற்றிய சந்தேகம் இருந்தது மட்டும் பிரகாசமாய் தெரிந்தது. அவள் என்னுடன் வெளியில் இதுவரை வந்ததேயில்லை என்ற எண்ணம் என் மனதில் சட்டென்று ஒட்டிக் கொண்டது. திட்டமிட்டது போலவே ஆறுமணிக்கு அல்சூர் பேருந்து நிலையத்திற்கு வந்திருந்தாள், பேருந்து நிலையத்தில் இருந்து அவள் வீடு கூப்பிடு தூரம் தான். ஷோல்டர் பேக் ஒன்றை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு வந்திருந்தாள், நான் பயந்தது எங்கே சென்று பின் சீட்டில் உட்கார்ந்துவிடுவாளோ என்று தான், நான் எதிர்பார்த்தது போலவே காரை நெருங்கியவள் பின் சீட்டைத் திறந்ததும் நான் கொஞ்சம் போல் அதிர்ந்து தான் போனேன். ஆனால் அவள் தன் பையை மட்டும் அங்கே வைத்துவிட்டு முன் சீட்டில் வந்தமர்ந்தாள், அவள் உதட்டில் புன்னகை அரும்பியிருந்தது.

“ஒரு நிமிஷத்தில் உன் மூஞ்சி என்ன கோணத்துக்கெல்லாம் போகுது, இப்பல்லாம் நீ என்ன நினைக்கிறேன்னு என்னால் சுலபமா கண்டுபிடிக்க முடியுது! தெரியுமா?”

எனக்கு அவள் குஷி மூடில் இருந்ததே மகிழ்ச்சியளித்தது. என்ன தான் அவள் என் ஏற்பாட்டிற்கும் ஆசைக்கும் ஒப்புக் கொண்டிருந்தாலும் அவள் சந்தோஷமாய் இல்லாமல் என்னவோ போல் இருந்தால் மற்ற ப்ளானைத் தள்ளிப் போட்டு விட்டு சும்மா ஊர் மட்டும் சுற்றிவிட்டு வரலாம் என்று நினைத்திருந்தேன். நல்லவேளை அதற்கான அவசியம் இருக்காது போலிருந்தது.

“இப்ப என்ன தெரிஞ்சிக்கிட்ட?”

பெரும்பாலும் இது போன்ற கேள்விகளுக்கு அகிலா பதில் சொல்ல மாட்டாள். நான் அவள் பின்சீட்டில் உட்கார்ந்துவிடுவாளோ என்று பயந்தது அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கும்.

“ம்ம்ம் உன் மொகரைக்கட்டை!”

என் மனம் துள்ளிக் குதிக்கத் தொடங்கியது, அவளுக்கும் அது தெரிந்திருக்க வேண்டும். சட்டென்று தலையில் தட்டி,

“ரோட்டைப் பார்த்து வண்டி ஓட்டு! என்னா?” என்றாள்.

அவள் என்னைத் தொட்டுப் பேச மாட்டாள், மூன்றாண்டுகளில் நான் சில முறை தொட்டுப் பேசியிருப்பேன், வெகுசில சமயம் கைகளை பிடித்துக் கொண்டு விளையாடியிருப்பேன். ஆனால் சுவரிலிருந்து நீண்ட இன்னொரு குட்டிச் சுவர் போல் உணர்ச்சியற்றதாய் அவள் கைகள் இருக்கும் அப்பொழுதுகளில். அவள் தலையில் தட்டி சொன்னதன் அர்த்தம் புரிந்ததும் என் கண்கள் தானாய் அவள் மார்பு பக்கம் திரும்பியது. நான் பெரும்பாலும் அப்படிச் செய்வதில்லை, அதுவும் அகிலாவிடத்தில் கொஞ்சம் இதைப்பற்றிய ஜாக்கிரதை உணர்வுடனேயே இருப்பேன். பெரும்பாலும் அட்டிட்டியூட் காண்பிக்கும் பெண்களிடம் கொஞ்சம் சீரியஸாய் வம்பிழுக்க அவர்களுக்குத் தெரியும்படி மார்புகளை வெறிப்பேன் சிறிது நேரம். ஆனால் அகிலாவிடம் அதுவரை செய்ததில்லை, அதாவது அவளுக்கு தெரியும் வகையிலோ அல்லது அவள் உணர்ந்து கொள்ளும் வகையிலோ அவள் மார் பகுதியை நோட்டம் விட்டதில்லை, ஆனால் அவளுக்குத் தெரியாமல் செய்திருக்கிறேன். இப்பொழுது அவளாய்ச் சீண்ட செய்திருந்தேன்.

அகிலா கைகள் நீட்டி நான் லாவகமாக இருக்கட்டும் என்று அணிந்து வந்திருந்த பெர்முடாஸால் மறைக்கப்படாத என் தொடைப் பகுதியில் கிள்ளினாள். அவளுடைய வலது கை விரல்களில் பராமரிக்கப்பட்ட நகங்கள் இருந்ததால், உண்மையிலேயே வலித்தது. நான் “அம்மா” என்று கத்தினேன் தொடர்ச்சியாய்.

“நீ செஞ்சது தப்பு, அப்படிப் பார்ப்பது அநாகரீகமாயிருக்கு! எந்தப் பொண்ணு கிட்டையும் அப்படி நடந்துக்கக்கூடாது” கொஞ்சம் சீரியஸாகவே சொன்னாள்.

“நான் சரிங்க மேடம்” என்று சொன்னதும் சகஜ நிலைக்கு வந்தவள். நான் அவளைப் பார்க்கும் பொழுதெல்லாம் கண்களிலிருந்து என் பார்வை மார்பகத்திற்கு நீளத் தொடங்குவதும் பின்னர் நான் பெரு முயற்சி செய்து கட்டுப் படுத்துவதையும் பார்த்து, சப்தமாய் சிரித்தாள்.

“எத்தனை நாளுக்கு இதைச் செய்யப்போற நீ, இன்னும் இரண்டு நாளைக்கு? அப்புறம் ‘சீ’ன்னு சொல்லி விடப்போற! எனக்கென்ன?” என்றவாறு மறுபக்கம் பார்க்கத் தொடங்கினாள். எனக்கென்னமோ பார்த்துத் தொலை என்று சொல்லிவிட்டது போலிருந்தது. அவள் எப்பொழுதும் அணியும் கொஞ்சம் தொல தொலா சுகிதார் அல்ல அன்று அவள் அணிந்திருந்தது, ப்ரேசியர் அதன் மேல் டாப்ஸ் ஒன்று அணிந்து மேல் அவள் சுகிதார் அணிவது தான் வழக்கம் இன்றும் அப்படித்தான் என்றாலும் இறுக்கமான சுகிதார் அவள் மார்பகங்களை இன்னும் எடுப்பாய்க் காட்டியது. கல்லூரிக் காலத்தில் இருந்தே பெண்களின் மார்புகளை நோட்டம் விடுவது தான் வேலை என்றாகியிருந்ததால், அகிலாவினுடையவை சராசரிக்கும் குறைவானவை என்று என்னால் நிச்சயமாய்ச் சொல்ல முடியும். சுகிதார் அவள் அளவில் இல்லையென்பதால் தோள்பட்டையில் அவள் பிராவினுடையதும் டாப்ஸினுடையதுமாய் இரண்டு வெவ்வேறு வகையான உப்பல்களுடன் கண்களைத் துருத்துக் கொண்டிருந்தது.

“இந்த சுடி நீ போட்டு நான் பார்த்ததில்லையே! புதுசா?’

சட்டென்று கேட்ட கேள்வியால் திரும்பியவள்,

“என்னைய நீ அவ்வளவு நோட் பண்ணுவியா? ஆமாம் இது என் தங்கச்சியோடது! அவள் தான் கொடுத்தாள் போட்டுக்கோன்னு. ஏன் நல்லாயில்லையா?”

இன்பத்தேன் வந்து காதில் பாய்ந்தது போலிருந்து, அவள் உடுத்தும் உடையைப் பற்றிக் கேட்டால் சொல்ல ஆயிரமாயிரம் உரையாடல்களைத் தயார் செய்து வைத்திருந்தேன், ஒன்றும் உதவவில்லை.

“ச்ச, சூப்பராயிருக்கு. நீதான் என் டைரி படிச்சியே! எனக்கு நீ பண்ணுற ட்ரெஸ்ஸிங்க் சுத்தமா பிடிக்காது. இந்த ட்ரெஸ்ஸில் நீ ரொம்ப அழகாயிருக்க!” என் கண்கள் தானாய் அவள் கண்களில் இருந்து டைவ் அடித்தது. இந்த முறை அவள் ஒன்றும் சொல்லவில்லை, முகத்தை திருப்பிக் கொள்ளவில்லை. ரசித்தாள். அவள் அழகை நான் ரசிப்பதை ரசித்தாள்.

நாங்கள் பெங்களூரை விட்டு வெளியில் வந்திருந்தோம், இனி மைசூர் போய் ப்ரேக் பாஸ்ட் சாப்பிட்டால் போதும் என்று நினைத்தேன். என்றைக்கும் இல்லா அதிசயமாய் ரோடு கொஞ்சம் ட்ராஃபிக்கா இருந்தது அதிகாலையிலேயே. நான் அகிலாவிடம்,

“அகிம்மா உனக்கு தூக்கம் வந்தா தூங்கு என்ன!” என்றேன்

“சரி” என்றவள் தூங்கப்போவதில்லை போலத்தான் இருந்தது, ரொம்ப தீவிரமாய் இரண்டு பக்கங்களையும் வேடிக்கைப் பார்த்தபடி வந்து கொண்டிருந்தாள். நான் எனக்குத் தெரிந்த கடக்கும் ஊரைப்பற்றிய விவரங்களைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன். அவளும் எதுவும் தெரியவேண்டுமென்றால் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். நாங்கள் மைசூர் வந்து காலை உணவு முடித்த பிறகு குண்டல்பேட் வழியாக ஊட்டி செல்லும் பாதையை எடுத்தேன். கொஞ்சம் கவனம் செலுத்த வேண்டிய சாலையாகையால் விளையாட்டுத்தனங்களை விடுத்து பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்கும் தேவதையை மறந்து கவனமாக வண்டி ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன் அகிலா தூங்கவேயில்லை, அவள் கண் அசந்து கூட நான் பார்க்கவில்லை. ஆனால் எனக்கு கொஞ்சம் டயர்டாக தோன்றத் தொடங்கியது, பெரும்பாலும் நண்பர்களுடன் செல்லும் பொழுது சிறிது நேரம் கழித்து யாரிடமாவது ஸ்டேரிங்கைக் கொடுத்துவிட்டு தூங்கப் போய்விடுவதுண்டு. பெங்களூரில் இருந்து ஊட்டி வரை இதுதான் முதல் முறை தனி ஆளாய் ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு அகிலா என்னைத் தொந்தரவு செய்யவில்லை, நான் சீரியஸாய் ஓட்டிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்து அமைதியாகிவிட்டிருந்தாள். நான் கொஞ்சம் போல் டயர்டாகியது தெரியத் தொடங்கியது டீ குடிக்கலாம் என்றாள், அவள் அத்தனை டீ குடிப்பவள் இல்லை என்பதால் எனக்காகத் தான் கேட்கிறாளென்று புரிந்தது. நாங்கள் ஒரு வழியாய் கொண்டை ஊசி வளைவுகளைத் தாண்டி ஊட்டி வந்த பொழுது மதியம் இரண்டாகியிருந்தது, பெங்களூரில் இருந்து கொண்டை ஊசி வளைவு வரை என் டிரைவிங் பற்றி எதுவும் சொல்லாதவள், வளைவொன்றில் ஓரங்கட்டி நிறுத்தி வியூ பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது கேட்டாள், “நல்லா வண்டி ஓட்டுறீங்க! இங்க நிறைய தடவ வந்திருக்கீங்களோ?!”

அவள் கண்களில் சில்மிஷம் இல்லை, ஆனால் நான்,

“வந்திருக்கேன் இதான் முத தடவையா ஒரு பெண்ணோட!” இதற்கு நான் அகிலாவிடம் இருந்து லேசான கோபப்பார்வையை எதிர்பார்க்க அவளோ,

“ம்ம்ம் நம்பிட்டேன்” என்று சிரித்தபடி சொல்லி கலவரப்படுத்தினாள்.

நான் பரிதாபமாய் “அகிலம் நான் பொய் சொல்லலை, உண்மையிலேயே இதான் மொத தடவை ஒரு பொண்ணு கூட ஊட்டி வர்றேன். ஊட்டி மட்டுமில்லை எங்கையுமே என்னை நம்பு”.

அவள் கொஞ்சம் இறங்கிவந்து, “ச்ச சும்மா சொன்னேன் தாஸ், உன்னைத் தெரியாதா?” என்று சொல்லி குடலுக்கு பியர் வார்த்தாள்.

“ஹாங் வண்டி ஓட்டுறதைப் பத்தி கேட்டள்ல, நான் இங்கத்தான் வண்டி ஓட்டவே கத்துக்கிட்டேன் அதனால எனக்கு ஹில் ஸ்டேஷன் ஒன்னும் பெரிய விஷயம் கிடையாது!” கொஞ்சம் படம் காட்டியிருந்தேன்.

ஏற்கனவே ரிசர்வ் செய்திருந்த ஹோட்டல் பிருந்தாவனில் ஒரு டபுள் ரூம் கன்ப்ஃர்ம் செய்துவிட்டு ஹோட்டல் அறைக்குள் நுழையும் முன் ஒரு பரீட்சை அறைக்குள் நுழையப் போகும் மாணவனைப் போன்ற பயம் வந்தது, வயிற்றுத் தசைப் பகுதி இறுக்கிப் பிடிக்கப்பட்டது போல் இருந்தது. அதுவரை இருந்த டயர்ட்னஸ் காணாமல் போயிருந்தது, திரும்பி அகிலாவைப் பார்த்தேன் வேறெதையோ பார்ப்பதைப் போல் அவள் முகத்தில் அந்தப் பதற்றம் இல்லை.

அறைக்குள் வந்து தாழிட்ட பொழுது ஏனோ மனசுக்குள் தவறு செய்வது போன்ற ஒரு உணர்வு, கதவுக்குப் பின்னிருந்த குப்பைத் தொட்டியில் அந்த எண்ணத்தைப் போட்டுவிட்டு வந்து கட்டிலில் உட்கார்ந்தேன். அகிலா பாத்ரூம் சென்றுவிட்டு அப்பொழுது தான் வந்தாள், வந்ததும் வராததுமாய் மொத்த அறையையும் நோட்டம் விட ஆரம்பித்தாள். நான் அவளாய் செட்டில் ஆகட்டும் என்று பெட்டில் இருந்த ரிமோட்டை எடுத்து டிவியை துவக்கினேன். சேனல்கள் மாற்றிக் கொண்டிருக்கும் பொழுது இடைப்பட்ட ஈஎஸ்பிஎன் டிவியில் ஆஸ்திரேலியா இந்தியா கிரிக்கெட் மாட்ச் போய்க் கொண்டிருந்தது. சிறிது நேரத்திற்கு நான் அகிலாவை மறந்து மேட்சில் ஆழ்ந்துவிட்டேன்.

“உங்களுக்குப் பிடிச்ச கிரிக்கெட் ப்ளேயர் யார் தாஸ்?” கவனம் கலைந்து பார்க்க அகிலா கட்டிலில் என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்தாள், என்னால் அந்தப் பொழுதை நம்பமுடியவில்லை.

“அகிம்மா, எனக்கு மார்க் வாஹ் தான் பிடிக்கும், நான் ஒரு தீவிர ஆஸ்திரேலிய சப்போர்ட்டர்!”

அவள் அப்படியா என்பதைப் போல் பார்த்தாள், பின்னர் மேட்சில் ஆழ்ந்துவிட்டாள், ஆனால் என்னால் தான் மீண்டும் கிரிக்கெட் பக்கம் கவனத்தை திருப்ப முடியவில்லை. எனக்கும் அவளுக்கும் இடையில் ஒன்றரை அடிதான் வித்தியாசம் இருந்தது. மூன்றாண்டுகளில் இந்த நொடியைப் பற்றி நிறைய கற்பனையை வளர்த்திருந்தேன், திருமணத்திற்கு முன் / பின் என்ற எல்லைகளில் வைத்து விரிந்திருந்த கற்பனை ஒரு முடிவை நோக்கி நகர்த்தவே முடியாததாய் இருந்தது. இந்தப் பொழுதில் அவள் நிராகரித்தாள், அடுத்தக் கணத்தில் அவள் நிராகரித்தாள் என்று மனம் பல்வேறு கணக்குகளை போட்டபடிதான் முடிந்திருக்கிறது. அவளுடைய நிராகரிப்பு என்பது எங்கள் கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் ப்ளோ சாட்டில் வரும் Endஐப் போல. அவளை வற்புறுத்தும் எண்ணம் துளியும் கிடையாது, இப்பொழுதைக்கு மட்டுமல்ல திருமணத்திற்குப் பிறகும் கூட அப்படியே தொடர வேண்டுமென்றே நினைத்திருந்தேன்.

நான் மெல்ல அவளருகில் நகர்ந்து உட்கார்ந்தேன். அவள் ஒரு நொடி திரும்பி என்னைப் பார்த்தாள், அப்பொழுது அவள் கண்களை என்னால் படிக்க முடியவில்லை. ஒரு வெறுமை மட்டுமே இருந்தது அதிலிருந்து என்னால் எதையும் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. பின்னர் டிவி பக்கம் திரும்பிவிட்டாள். நான் அவள் கைகளை அவளிடமிருந்து விடுவித்து என்னிடம் வைத்துக் கொண்டேன். இதற்கு முன் இப்படிச் செய்தது வெகு சில முறைதான் என்றாலும் என்னால் வித்தியாசத்தை உணர முடிந்தது. அவள் கைகள் காய்ச்சல் வந்தவளின் கரங்கள் போல் சூடேறியிருந்தன, என் கைகளின் தொடுதலால் அவள் கையில் இருந்த மயிர்க்கால்கள் சிலிர்த்துக் கொண்டு நின்றன. அவளுக்கு பின்புறம் முதுகை நோக்கி அமர்ந்தவாறு இருந்தாலும் அவள் கண்களை மூடிக் கொண்டதை உணர முடிந்தது. மெதுவாய் அவள் முதுகில் விரல்களை ஓட்டினேன். அவள் கைகள் மரக்கத் தொடங்கியது, அது நான் எதிர்பாராதது அவள் தன்னை கூட்டுக்குள் கொண்டு செல்கிறாள் என்று உணரமுடிந்தது. நானாய் கைகளை எடுத்துவிடவே நினைத்தேன் ஆனால் மறுப்பு அவள் பக்கத்தில் இருந்து வரட்டும் என்று விட்டது என் தவறு தான்.

“தாஸ் இப்பவே இதைச் செய்தாகணுமா?” முடிந்தது, இதற்கு மேல் ஒரு வார்த்தை கூட என்னால் இதைப்பற்றி பேச முடியாது. என் கைகள் தானாய் அவள் முதுகிலலிருந்து அகன்றன, அவள் கைகளை விடுவித்தேன், அந்த மாற்றம் அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கவேண்டும், இயலாமையால் என்னைத் திரும்பிப் பார்த்தாள். என்னால் அவளைப் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது, அவள் மேல் கொஞ்சம் கோபம் வந்தாலும் அது நான் வண்டி ஓட்டிக் கொண்டு வந்த களைப்பால் வந்ததாகத்தான் இருக்க முடியும், என்னால் அகிலாவை கோபிக்க முடிந்தது கூட ஆச்சர்யமாக இருந்தது. அவள் கண்கள் என்னைக் கெஞ்சின, ‘ப்ளீஸ் கல்யாணத்துக்குப் பிறகு இதைச் செய்து கொள்ளேன்’ என்று. உண்மையில் எனக்கு அதில் பிரச்சனை இல்லை, நானே கூட என்னைக் காதலிக்கிறாய் என்றால் நாம் வீட்டில் பேசி திருமணம் செய்து கொள்வோம் என்று சொல்ல நினைத்த பொழுது தான் அவள் இதற்கு சம்மதம் தெரிவித்திருந்தாள். ஆண் மனம் கலவிக்கு அலைந்தது. என்னால் அகிலாவை அப்படிப் பார்க்க முடியவில்லை, நான் மெதுவாய் படுக்கையில் சாய்ந்த படி கண்களை மூடினேன் அவ்வளவுதான் தெரியும்.

கண்களைத் திறந்த பொழுது நினைத்துக் கொண்டேன், மன்மதன் தான் எழுப்பியிருக்க வேண்டுமென்று. அகிலா ஒரு டர்க்கி டவல் மட்டும் உடுத்தி என் முன்னால் நின்று கொண்டிருந்தாள், ஹமாம் சோப்பின் மணம் நாசிகளைத் துழைத்தது. அவள் ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிள் முன் நின்று தலை கோதிக் கொண்டிருந்தாள். நான் எழுந்ததைப் பார்த்ததும் என் பக்கம் திரும்பிச் சிரித்தவள் அசப்பில் பாலு மகேந்திரா படத்து ஹீரோயின்களைப் போலிருந்தாள் அவள் மாநிறம் இல்லை என்றாலும் கூட, அவளுக்குப் பின்னால் இருந்த கண்ணாடியில் தெரிந்த பிம்பமும் அவள் அசலும் சேர்ந்து என்னை நிலை கொள்ள முடியாதபடி ஆக்கின. எனக்கு இவை நிஜத்தில் தான் நடக்கிறது என்று தெரிந்தாலும் வேடிக்கைக்காக கைகளைக் கிள்ளிக் கொண்டேன், அவள் கைகளில் வைத்திருந்த சீப்பை என் மேல் வீசினாள்.

“மணி என்னாகுது தெரியுமா?” எனக்கு அப்பொழுது தான் நான் அதிக நேரம் தூங்கிவிட்டிருந்தது தெரிந்தது, என்னால் இது சனிக்கிழமை இரவா இல்லை ஞாயிற்றுக் கிழமை விடியலா என்ற குழப்பம் இருந்தது. கைகளில் கட்டியிருந்த வாட்சில் மணி பார்க்க ஒன்பதரை காட்டியது. ஜன்னல்களுக்கு வெளியில் வெளிச்சம் இல்லாத காரணத்தால் சனி இரவுதான் என்பது உறுதியாக. கிட்டத்தட்ட ஏழு மணிநேரம் தூங்கியிருக்கிறேன் என்பது தெரிந்தது, தேவதை போல் ஒரு பெண்ணை அருகில் வைத்துக் கொண்டு. அவள் முகத்திலும் அது தெரிந்தது.

“சாரி! நல்லா தூங்கிட்டேன்.”

“இப்புடியா தூங்குவாங்க! நான் எப்படா ‘இப்ப வாண்டாம்’னு சொல்லுவேன்னு காத்திக்கிட்டிருந்த மாதிரி தூங்கிட்ட நீ! ஏற்கனவே மூணு வருஷம் செய்தது போதாதுன்னு இங்க ஹோட்டலில் வந்து வேற ஏண்டி உயிரை வாங்குறன்னு சொல்ற என் மனசாட்சி கூட தனியா சண்டை போட்டிக்கிட்டிருக்கேன் ஏழு மணி நேரமா! தெரியுமா?”

நான் படுத்திருந்த கட்டில் நிச்சயம் தரையில் இல்லை.

“லஞ்ச் வாங்கிக் கொடுத்தியா நீ, என்ன ஆளுய்யா. இப்படித் தூங்குறவங்களை நான் எழுப்பவே மாட்டேன். நீயாதான் எழுந்துட்ட. எனக்கு பசி தாங்காதுப்பா நான் நல்லா லஞ்ச் ஆர்டர் செய்து சாப்டேன்.” கைகளை ஆட்டி ஆட்டி பேசிக் கொண்டிருந்தாள், காதுக்குள் அவள் சொல்வது எல்லாம் மாற்றம் செய்யப்பட்டு இளையராஜா இசையில் வைரமுத்து எழுதிய பாடல் ஒன்று சுசீலாவின் குரலில் சென்று கொண்டிருந்தது. கட்டிலில் குனிந்து அவள் தூக்கி வீசிய சீப்பை எடுக்க முயல, அவள் தலை முடி இரு பக்கங்களில் இருந்தும் முன்பக்கம் சரிந்தது. சரியாய் டவலில் முடிப்பை வலது கைகளில் பிடித்தபடி, இடது கையால் சீப்பை எடுத்து விட்டு அவள் நகர ஒரு பக்கம் சாய்ந்து படுத்திருந்த நான் தொப்பென்று மல்லாக்க மறுபுறம் விழுந்தேன்.

மீண்டும் கண்ணாடி பக்கம் திரும்பியவள் வெள்ளை நிற டவலில் அன்றலர்ந்த மலர் போல் இருந்தாள், மார்பிலிருந்து முழங்கால் வரை வந்திருந்த அந்த டவல், அவளுடைய நிர்வாணத்தை விடவும் அதிக கிளர்ச்சியைத் தந்தது, அவளுடைய பரிமாணங்களை அந்தத் டவல் வேற எதாலும் வெளிப்படுத்தியிருக்க முடியாது என்று நான் நினைத்தேன். அவள் பக்கமிருந்து மெதுவாய் ஒரு வசனம். சாதாரண நாட்களாகயிருந்திருந்தால் நான் அதைக் கேட்டிருப்பதற்கான வாய்ப்பு கூட குறைவு தான்.

“இப்படியேவா! குளிச்சிட்டு வர்றியா?”

அவள் லேசாய் தலையைத் திருப்பி என்னை மோகக் கண்களுடன் பார்த்தாள், நான் நினைத்தேன், இங்கே முடிந்தது என்று. அவளிடம் இருந்து தப்பிக்க நினைத்து எழுந்தவன் அவளைப் பார்த்து புன்னகையொன்றை செய்துவிட்டு பாத்ரூமிற்குள் நுழைந்தேன். இதற்கு மேல் அவளால் மறுக்க முடியாது என்று தெரிந்ததும் மனம் குதியாட்டம் போட்டது, பந்தையத்திற்காக காத்திருக்கும் குதிரையைப் போலிருந்தது மனம். இதயத் துடிப்பு முறுக்கேற்றப்பட்ட ஒரு வலுவான எந்திரத்தின் வேகத்தில் இருந்தது, என் வசத்தில் இல்லை. அவள் உபயோகப்படுத்திவிட்டு வைத்திருந்த சோப்பில் அவள் மனம் வந்தது. எனக்கு இன்னொரு விஷயம் சட்டென்று மனதிற்குள் வந்தது, இந்தத் துடிப்பில் போனால் அவளுடைய நிர்வாணம் என்னை கீழே அழுத்தித் தள்ளிவிடும் என்று நான் எப்பொழுதும் செய்யும், ‘அபிராமி அந்தாதி’ பாடல்களை மனதிற்குள் வேகமாக நினைக்கத் தொடங்கினேன். சிறுவயதில் மனனம் செய்திருந்ததால், பாடல்கள் நினைவுக்கு வருவதற்கு மனதை அதன் பக்கம் திருப்ப வேண்டும், அந்தாதி என்பதால் ஒரு பாட்டின் முடிவில் இருந்து தொடங்கும் மற்ற பாடல் சாதாரணமாய் நினைவில் இல்லாமல் முடிவில் தான் நினைவில் வரும் என்பதால் மனம் ஒரு கட்டுப்பாட்டுக்குள் வரும். வந்தது.

நான் பாத்ரூமை விட்டு துவட்டிக் கொண்டு வெளியில் வந்த பொழுது அறையில் நைட் லேம்ப் மட்டும் எரிந்து கொண்டிருந்ததால் அறையில் அத்தனை வெளிச்சமில்லை, என்னை நோக்கி வரவேற்பது போல் காத்திருந்தவள் உடம்பில் துணி எதுவும் இல்லை. என் எதிர்பார்ப்பை அவள் மார்பகங்கள் ஏமாற்றவில்லை.

“Doss I don’t want to get pregnant” சொல்லத் தேவையில்லாத விஷயம் என்றாலும் தவறாகி விடக்கூடாதென்ற கவனம் அதைச் சொல்ல வைத்தது. அவள் சட்டென்று ஆங்கிலத்திற்கு மாறியிருந்தாள் நான் நினைத்தேன் அவள் சொல்ல வருவதை அவள் காதுகள் கேட்கபதைக் கூட அவள் விரும்பவில்லை என்று. அந்நிய மொழி அவளுக்கு அந்த விஷயத்தில் உதவுவதாக இருந்தது.

“Don’t worry I have condoms” சிரித்தபடியே சொன்னேன். அவளுக்குத் தெரிந்து தான் இருக்க வேண்டும், இந்த அளவிற்காவது நான் தயாராய் இருப்பேன் என்று. படுத்த படியே இரு கைகளையும் நீட்டி என்னை அழைத்தாள், கனவு போல் இருந்தது.

அரை மணிநேரத்தில் இன்னொரு முறை அவளும் குளித்து என்னையும் வற்புறுத்தி குளிக்க வைத்து குளியலறையில் நான் இன்னொரு முறை தொடங்க பொய்க்கோபம் காட்டி தடுத்தவள், ‘பசிக்குது தாஸ்’ என்று சொல்ல பாவமாய் இருந்தது. சட்டென்று காலையில் இருந்து சாப்பிடாதது எனக்கும் பசியெடுத்தது. சின்னச் சின்ன சிணுங்கல்கள், சீண்டல்களுடன் அவள் உடைமாற்ற அகங்காரமாய் நேரெதிரில் அவளை மட்டும் பார்த்தபடி உட்கார்ந்திருந்தேன். அதான் எல்லாம் முடிந்துவிட்டதே என்ன வேண்டுமானாலும் பார்த்துக் கொள் என்று நினைத்தாளாயிருக்கும், நான் இருப்பதை அவள் பொருட்படுத்தவேயில்லை.

அவளிடம் ஆரம்ப விளையாட்டுகளின் பின், உணர்ந்து “you already came is it?” கேட்ட கேள்வி அதன் மொக்கைத்தனத்தைத் தாண்டியும் என் அனுபவமின்மையைக் காட்டியதாக நினைத்தேன். அவள் சட்டென்று அதைக் கேட்க விரும்பாதவளைப் போல இரண்டு கைகாளாலும் அவள் காதுகளை மூடிக்கொள்ள முயற்சித்தது நினைவில் வந்தது. அவளை வெட்கம் தின்று கொண்டிருந்த நேரத்தில் கேட்பதற்கு இதைவிடவும் மோசமான கேள்வியொன்று இருந்திருக்காது என்று நினைத்தேன். சட்டென்று தாவி எழுந்து என்னை இழுத்து அவளோட அணைத்து அதைச் சமாளித்திருந்தாள்.

“என்ன அதுக்குள்ளையே கனவா?” என் தலையைக் கோதியபடி கேட்டவளிடம்,

“இன்னும் ஒரு வாரத்திற்கு உன்னை நேரில் பார்க்கலைன்னா கூட பரவாயில்லை, இந்த நினைவுகளோடு சமாளிச்சிறுவேன்.”

ஒரு அடி பின்னகர்ந்தவள், கைகளை இடுப்பில் வைத்தபடி, “அப்ப நான் வேணாமா?” கேட்க, இதற்கு என்ன பதில் சொன்னாலும் ஆபத்து என்று பதில் சொல்லாமல் கையெடுத்து கும்பிட்டு,

“என்ன விட்டுடு தாயி!” என்றேன்.

நாங்கள் மூடப்பட்டுக் கொண்டிருந்த ரெஸ்டாரெண்டிற்கு வந்து உட்கார்ந்ததும் தான் தாமதம், அகிலாவின் மொபைல் சிணிங்கியது. நம்பரைப் பார்த்தவள், வெட்கப்பட்டு சிரித்து,

“தாஸ் அவதான் போன் பண்ணுறா, அவளுக்கு எல்லாம் தெரியும் நான் இப்ப அவகிட்ட பேசினா அவ்வளவுதான். நீங்க வெளியில் போயிருக்கான்னு சொல்லி வைச்சிடுங்க.” சொல்லி என்னிடம் திணித்தாள்.

நான் “ஹலோ!” என்று சொல்ல,

மறுபுறம் ஜெயஸ்ரீ, “நான் நினைச்சேன் நீங்கதான் போனை எடுப்பீங்கன்னு குடுங்க அந்த கழுதைகிட்ட.”

நான் தீவிரமாய், “அவள் இங்க இல்லை ஜெயா” என்று மழுப்ப ஏண்டா அப்படிச் செய்தோம் என்று ஆகியது.

“சின்னப் பொண்ணு ஒன்னை ஊட்டிக்கு தனியா கூட்டிக்கிட்டு போய்ட்டு இப்ப அங்க இல்லைன்னு வேற சொல்றீங்களா? அவளை ஏமாத்தி எல்லாம் முடிச்சாச்சா?” எனக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. நான் அப்படிப்பட்ட கேள்விகளுக்கான பதிலுடன் இல்லை.

வேதனையுடன் அகிலாவிடம் போனைத் தந்தேன். அவள் நேரடியாய் “ஏண்டி பாவம் அவனை வம்பிழுக்கிற, பச்சை புள்ள மூஞ்சி எப்படிச் சுண்டிப் போச்சு பாரு” என்று ஆரம்பித்தாள்.

“ஆமாம்!” “ஒரு தடவை தான்” “ம்ம்ம்” “ம்ம்ம்னு சொல்றேன்ல” “தாஸ்கிட்டையே கேளேன்” என்று சொல்லி மீண்டும் என் கையில் திணித்தாள். நான் ஏற்கனவே நடுங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

“இங்கப் பாருங்க, அவளை சரி செஞ்சி இதெல்லாம் உலகமகா தப்பில்லைன்னு சொல்லி உங்கக்கூட ஊட்டிக்கு அனுப்பி வைச்சதே நான் தான். கழட்டி விடணும்னு நினைச்சீங்க அவ்வளவுதான். பார்த்துக்கோங்க. பூனை இனிமேல் சும்மாயிருக்காது பண்டத்தை கண்காணிக்க என்னால் முடியாது, மரியாதையா பெங்களூர் வந்ததும் உங்க வீட்டில் பேசுறீங்க. என்ன?”

நான் வெறுமனே “ம்ம்ம்.” என்றேன்.

“இந்தக் குரங்கு மூஞ்சியைப் பார்க்க நான் அங்க இல்லாமப் போய்ட்டேனே!” அவள் சொன்னதும் தாமதம்.

“நான் தான் உங்க அக்காகிட்ட உன்னையும் கூட்டிக் கிட்டு வான்னு சொன்னேனே! அவதான் என்னமோ உங்க ரெண்டு பேத்தையும் வைச்சிக்கிட்டு நான் த்ரீஸம் பண்ணப்போறேன்னு பயந்து கூட்டிக்கிட்டு வரலை!” உளறிக்கொட்டியிருந்தேன்.

அகிலா நான் இந்த முனையில் சொன்னதைக் கேட்டு என்னை ஆச்சர்யமாய்ப் பார்த்தாள், நான் சொன்னது எனக்கு விளங்கியதும் எனக்கு நானே தலையில் அடித்துக் கொண்டேன்.

ஜெயஸ்ரீ, “அக்காகிட்ட போனைக் கொடுங்க…” நான் அகிலாவிடம் கொடுத்தேன்.

இவள் போனை வாங்கியதில் இருந்து கலகலவென்று சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள், எனக்குப் புரியவேயில்லை. நான் மௌன மொழியில் தோப்புக் கரணம் போட்டுக் காட்டினேன். அகிலா கண்டுகொள்ளவில்லை, சிறிது நேரத்தில் போனை அணைத்தவள். நான் அப்படி ஒன்று சொன்னதாய்க் காட்டிக் கொள்ளவேயில்லை.

“சாரி ஏதோ உளறிட்டேன்!” மன்னிப்பு கேட்கும் தொணியில் சொன்னேன்.

அவள் சப்தமாய் சிரித்தபடி, “இதோட ஜெயஸ்ரீ மேல இருக்கிற ஆசையை விட்டுடுங்க” என்று சொல்ல நான் உண்மையிலேயே வேதனையில் நொந்து போயிருந்தேன்.

“அகிம்மா சாரி I didn’t mean it. மன்னிச்சிக்கோம்மா” சொல்ல அவள்,

“ச்ச தாஸ், என்னைய விட ஜெயஸ்ரீக்குத்தான் உங்க மேல மதிப்பு அதிகம். நான் இன்னிக்கு உங்கக்கூட இருக்கேன்னா அதுக்கு 90% காரணம் அவதான். என்னை விட அவதான் உங்களை நம்புறா! இதைவிட நல்ல மாப்பிள்ளை உனக்கு கிடைக்க மாட்டான்னு கூட சொன்னா. உங்களை அவ தப்பா நினைக்க மாட்டா! நானும் நினைக்கலை கவலைப்படாதீங்க.”

போன உயிர் திரும்ப வந்தது.